Κυβέρνηση και τρόικα υπηρετώντας το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου σχεδιάζουν την ολοκληρωτική κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων. Η επιδίωξη αυτή δεν αποβλέπει μόνο στη μείωση των μισθών και στην αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να χτυπήσει τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργατών, τα ίδια τα συνδικάτα και ειδικότερα τις δευτεροβάθμιες οργανώσεις, τις ομοσπονδίες. Γιατί η κλαδική σύμβαση αποτελεί την ενοποιητική βάση, όλων των εργαζομένων ενός κλάδου, το αντικειμενικό υλικό υπόβαθρο που τους συνενώνει γύρω από μία ενιαία συνδικαλιστική οργάνωση. Ετσι οι εργοδότες χτυπώντας τις κλαδικές συμβάσεις θα τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια της κλαδικής συνδικαλιστικής οργάνωσης. Θα πετύχουν δηλαδή, να έχουν απέναντί τους όχι κλάδους εργαζομένων αλλά μεμονωμένους εργάτες ή μεμονωμένα επιχειρησιακά σωματεία, πιο αδύνατα και πιο ευάλωτα. Και αυτό οι εργάτες δεν πρέπει να το επιτρέψουν. Να παλέψουν για την υπεράσπιση των κλαδικών συμβάσεων, για την κλαδική συνδικαλιστική οργάνωσή τους και ταυτόχρονα τον ταξικό προσανατολισμό των συνδικαλιστικών οργανώσεων και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την συμπαράταξή τους με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ.