Προχτές Κυριακή, μεγάλη αστική εφημερίδα, έχοντας πρώτο θέμα τη συγχώνευση Αλφαμπανκ - Γιούρομπανκ, έγραφε στο κύριο άρθρο της για το «καινούργιο που κυοφορεί η κρίση». Για τη συγκεκριμένη συγχώνευση τραπεζών, νομοτελειακή στον καπιταλισμό, και, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης που ωθούν στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, πανηγυρίζουν οι αστοί, αφού συμβάλλει στην ενίσχυση του κεφαλαίου, γενικά, και στην αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελός του. Αυτό είναι το μόνο που φέρνει μαζί με τα εντεινόμενα αντιλαϊκά μέτρα, και είναι τόσο παλιό όσο και ο καπιταλισμός. Επομένως η προπαγάνδα περί του «καινούργιου που κυοφορεί η κρίση», από τη σκοπιά των καπιταλιστών, και κάλπικη είναι, και αντιδραστική. Ο καπιταλισμός είναι παρασιτικός και ιστορικά ξεπερασμένος. Το μόνο καινούργιο που εγκυμονεί είναι η νέα σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά είναι υπόθεση της εργατικής τάξης να τη φέρει, ανατρέποντάς τον. Από τη συγχώνευση των δύο τραπεζών δε θα προκύψει κανένα όφελος για τους εργαζομένους τους, την καταχρεωμένη λαϊκή οικογένεια, τους μικρούς επιχειρηματίες, που θα αντιμετωπίσουν έναν πιο ισχυρό τοκογλύφο. Δείχνει, όμως, την αναγκαιότητα κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής για να λειτουργήσουν με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, για να απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και της κοινωνίας προς όφελος του λαού. Που σημαίνει λαϊκή συμμαχία αντεπίθεσης και ανατροπής, πάλη για τη λαϊκή εξουσία με αποδέσμευση από την ΕΕ.