Αυστηρότερο πλαίσιο για το ξεκλήρισμα λαϊκών δικαιωμάτων | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ»

Αυστηρότερο πλαίσιο για το ξεκλήρισμα λαϊκών δικαιωμάτων

Νέους μηχανισμούς για την επιτάχυνση όσων προβλέπει το «Σύμφωνο για το ευρώ» προτείνουν Μέρκελ και Σαρκοζί

Η λυκοσυμμαχία της ΕΕ, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση, απεργάζεται νέα δεινά και μέτρα για τους λαούς. Η πάλη για αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία, είναι μονόδρομος από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος

Προτάσεις για την ενίσχυση της «οικονομικής διακυβέρνησης», με τη δημιουργία «οικονομικού συμβουλίου» της Ευρωζώνης, με θητεία 2,5 χρόνων και πρόεδρο τον σημερινό πρόεδρο της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, την επιβολή αυστηρών κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας και κυρώσεων, σκληρά προγράμματα λιτότητας και φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, έκαναν χτες ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ, κατά τη συνάντησή τους στο Παρίσι.

Οι ηγέτες Γαλλίας και Γερμανίας αναλαμβάνουν να «σπρώξουν» τη διαδικασία ενίσχυσης της «οικονομικής διακυβέρνησης» της Ευρωζώνης, επαναφέροντας στο τραπέζι προτάσεις που έχουν ήδη αποφασιστεί στο πλαίσιο του «Συμφώνου για το ευρώ», το οποίο περιλαμβάνει ριζικές ανατροπές στην κοινωνική ασφάλιση, τις εργασιακές σχέσεις και τα μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Πρόκειται, δηλαδή, για ακόμα μια προσπάθεια των εκπροσώπων της πλουτοκρατίας, με ενιαία στρατηγική να διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση προς όφελος των μονοπωλίων, να ασκήσουν πιέσεις προκειμένου να εφαρμοστούν από όλα τα κράτη μέλη γρήγορα και αποτελεσματικά τα μέτρα που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο.

Οπως προέκυψε από τη μεταξύ τους συνάντηση, Μέρκελ και Σαρκοζί προτείνουν:

1. Τη «διά νόμου» αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. Πρόκειται για τον αποκαλούμενο «χρυσό κανόνα» για το χρέος ή «φρένο χρέους». Κάθε κράτος μέλος θα αναλάβει τη δέσμευση, είτε με νόμο είτε με συνταγματική πρόβλεψη, να «δημιουργήσει μηχανισμό που θα βάζει "φρένο" στην αύξηση χρέους». Ο μηχανισμός θα μπαίνει σε λειτουργία αυτόματα κάθε φορά που το έλλειμμα θα ξεπερνάει ένα προκαθορισμένο όριο και θα συνοδεύεται από κυρώσεις για τα «απείθαρχα» κράτη μέλη. Μάλιστα, ξεκαθάρισαν ότι ένας τέτοιος κανόνας οφείλει να είναι «υποχρεωτικός», ενώ έθεσαν ως ορίζοντα για την υιοθέτησή του από τα κράτη μέλη, το καλοκαίρι του 2012.

2. Ετήσια δεσμευτικά προγράμματα λιτότητας. Οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα αναλάβουν τη δέσμευση να μειώνουν κατά 1/20 το χρόνο τη διαφορά μεταξύ του ύψους του χρέους του κάθε κράτους - μέλους και του όρου που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, για χρέος μέχρι 60% του ΑΕΠ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, με σημερινό χρέος 147% του ΑΕΠ, η μείωση κατά 1/20 το χρόνο σημαίνει μείωση περίπου 15 δισ. ετησίως, ποσό που μεταφράζεται σε νέες αιματηρές περικοπές δαπανών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

3. Νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών των επιχειρηματικών ομίλων. Τα κράτη μέλη θα δεσμευτούν για την καθιέρωση φορολογικών συντελεστών που θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, δηλαδή θα εξασφαλίζουν νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών και περαιτέρω φοροαπαλλαγές. Οπως σημείωσαν οι Μέρκελ και Σαρκοζί, η Γαλλία και η Γερμανία θα προχωρήσουν έτσι κι αλλιώς σε εναρμόνιση των φορολογικών τους συντελεστών μέχρι το 2013.

4. Επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές. Με στόχο να θολώσουν τα νερά για την αντιλαϊκή πολιτική τους, τα υπουργεία Οικονομικών των δυο χωρών θα παρουσιάσουν το Σεπτέμβρη ένα νέο φόρο χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Πρόκειται για μια πρόταση που έχει συζητηθεί ξανά σε επίπεδο ΕΕ και αφορά την επιβολή φόρου στις τράπεζες για κάθε συναλλαγή που έχουν με τους πελάτες τους, ο οποίος θα κατευθύνεται στα κρατικά ταμεία. Οι συζητήσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής, προβλέπουν ένα ελάχιστο ποσοστό φόρου, ενώ οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ήδη απορρίψει την πρόταση. Ακόμα, όμως, κι αν τελικά επιβληθεί, πέρα από το γεγονός ότι θα συνοδευτεί από τεράστιες φοροαπαλλαγές στις τράπεζες και τις άλλες μερίδες του κεφαλαίου, οι τραπεζικοί όμιλοι, που έχουν απομυζήσει εκατοντάδες δισ. ευρώ από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, έχουν τον τρόπο να μετακυλήσουν το κόστος στις πλάτες των πελατών τους.

Ο Ν. Σαρκοζί και η Αγκ. Μέρκελ αναμένεται να καταθέσουν σήμερα τις προτάσεις τους στον Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Οι προτάσεις θα συζητηθούν σε επόμενη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, οι Αγκ. Μέρκελ και Ν. Σαρκοζί φάνηκαν αποφασισμένοι να εφαρμόσουν αυτά τα μέτρα ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα πάρει η σύνοδος κορυφής. Στο πλαίσιο αυτό, ο Ν. Σαρκοζί σημείωσε ότι οι δυο χώρες θα προχωρήσουν στη σύγκλιση των φορολογικών τους συστημάτων και ανήγγειλε περαιτέρω σύγκλιση της πολιτικής τους σε μια σειρά τομείς, όπως η παιδεία, η έρευνα κ.ά. Δηλαδή, θα προχωρήσουν στην υλοποίηση των αντιλαϊκών αποφάσεων που έχουν ήδη συνυπογράψει στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής Ευρωένωσης.

Αναφανδόν «υπέρ» η ελληνική κυβέρνηση

Την ανάγκη οικονομικής διακυβέρνησης σε παγκόσμιο επίπεδο (!) προτάσσει τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια πλήρους αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και αναζητώντας τη «θετική όψη του μηνύματος που έστειλαν η Γερμανίδα καγκελάριος και ο Γάλλος πρόεδρος». Παράλληλα, σπεύδει να διαβεβαιώσει την ΕΕ ότι συμφωνεί με τη συνταγματική δέσμευση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.

Οπως σημείωναν χτες βράδυ «κύκλοι προσκείμενοι στον υπουργό Οικονομικών», θετικό μήνυμα της συνάντησης ήταν «η εμμονή στις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και άρα στον διευρυμένο ρόλο του EFSF», από όπου υποτίθεται θα χορηγηθούν τα νέα δάνεια προς την ελληνική κυβέρνηση. Για την απομάκρυνση της προοπτικής έκδοσης ευρωομολόγου, στην οποία πόνταραν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και όχι μόνο, εκτιμάται ότι «μπορεί η συζήτηση να μην έχει ωριμάσει ακόμα».

Σε ό,τι αφορά την «επιτάχυνση των διαδικασιών για την ενίσχυση των θεσμών οικονομικής διακυβέρνησης», που μόνο νέα δεινά και ιδιαίτερα επώδυνες συνέπειες μπορεί να έχει για τους εργαζόμενους της χώρας, οι κύκλοι του υπουργού διατυπώνουν την άποψη ότι «δεν αρκεί να υπάρχει σε ευρωπαϊκό, αλλά απαιτείται να υπάρξει και σε παγκόσμιο επίπεδο», ενώ για τη συνταγματική κατοχύρωση του δημοσιονομικού κανόνα, σημειωνόταν με έμφαση ότι «ούτως ή άλλως, κατ' αποτέλεσμα, υφίσταται ήδη, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 28 του ελληνικού Συντάγματος, οι σχετικοί κανόνες του πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Δικαίου υπερισχύουν της εθνικής νομοθεσίας».