Ο ΟΟΣΑ σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι τον Ιούνη, σε σχέση με το Μάη, «ισχυρότερα σημάδια αντιστροφής των κύκλων ανάπτυξης έκαναν την εμφάνισή τους στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και τη Ρωσία». Τον ίδιο μήνα, η ζώνη του ευρώ και η Κίνα βρίσκονταν σε φάση «επιβράδυνσης», ενώ οι ΗΠΑ εμφάνιζαν μια «πιθανή κορύφωση» της τάσης αυτής. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών, το εμπορικό έλλειμμα έφθασε τον Ιούνη στο υψηλότερο επίπεδο από τον Οκτώβρη του 2008 (53,1 δισ. δολάρια, αύξηση μεγαλύτερη του 2%), λόγω της συνολικής μείωσης των εξαγωγών, που επηρεάζονται από τη μειωμένη ζήτηση, εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης. Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη καπιταλιστική οικονομία της Ευρωζώνης, κατέγραψε μηδενική ανάπτυξη το δεύτερο τρίμηνο του 2011 και η βιομηχανική παραγωγή υποχώρησε περισσότερο απ' ό,τι ανέμεναν οι οικονομολόγοι τον Ιούνη. Πιο συγκεκριμένα, η παραγωγή υποχώρησε κατά 1,6% σε σχέση με το Μάη, έναντι πρόβλεψης για πτώση 0,7%. Στη Μ. Βρετανία, η Τράπεζα της Αγγλίας ανησυχεί για την «απώλεια της δυναμικότητας της ανάκαμψης στη βρετανική οικονομία» και υποβάθμισε τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη της βρετανικής οικονομίας στο αναιμικό 2% για φέτος, έναντι αρχικών εκτιμήσεων για 2,5%. Ολα τα παραπάνω συνθέτουν πλευρές μιας κλασικής καπιταλιστικής κρίσης, και όχι μιας «κρίσης χρέους», όπως προσπαθούν να την παρουσιάσουν τα αστικά επιτελεία και οι οπορτουνιστές, για να αποπροσανατολίσουν το λαό και να ευνουχίσουν τους αγώνες του. Το πρόβλημα στον καπιταλιστικό κόσμο είναι ότι μπούκωσε από συσσωρευμένα κεφάλαια και αδιάθετα εμπορεύματα, με αποτέλεσμα να διακοπεί η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, βυθίζοντας τις οικονομίες σε κρίση. Ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο με την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Στο χέρι του λαού είναι να βγει αυτός νικητής από την κρίση και όχι το κεφάλαιο. Με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, για μια λαϊκή εξουσία και οικονομία.