Κυριακή 24 Ιούλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΓΑΛΑ - ΤΡΟΦΙΜΑ - ΠΟΤΑ
Η επιτυχία της έγινε υπόθεση των εργατών

Συζήτηση με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Κ. Λιαπάτη για τη μάχη που δόθηκε

Η μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων στην τελευταία 24ωρη απεργία στις 20 του Ιούλη, το γεγονός ότι πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι έκαναν δική τους υπόθεση τη μάχη για την επιτυχία της, αποτελούν τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά που μετρούν οι ταξικές δυνάμεις στον κλάδο. Με μπροστάρη και οργανωτή την ταξική Ομοσπονδία του κλάδου, οι εργαζόμενοι στήθηκαν στις πύλες των εργοστασίων και δεν άφησαν κανένα περιθώριο στην εργοδοσία να χτυπήσει τον αγώνα τους. Η σημαντική και θετική εμπειρία που έρχεται δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ακόμα πιο αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα για την υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Ηδη η Ομοσπονδία του κλάδου οργανώνει τη νέα κινητοποίηση το αμέσως επόμενο διάστημα. Για την οργάνωση και την επιτυχία της απεργίας ο «Ρ» μίλησε με τον Κώστα Λιαπάτη πρόεδρο της κλαδικής Ομοσπονδίας.

Εργοστάσια νέκρωσαν, φορτηγά δε βγήκαν

Πέρα από τη σημαντική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία και την επιτυχία που αυτή είχε, όπως τονίζει ο Κ. Λιαπάτης, «το καινούργιο στοιχείο που έχουμε είναι ότι σε αυτή την απεργία συμμετείχαν περισσότεροι εργαζόμενοι στις απεργιακές φρουρές». Οπως αναφέρει ο συνδικαλιστής, μεταξύ των εργοστασίων που μπήκε απεργιακό λουκέτο ήταν: «ΦΑΓΕ», «ΤΑΣΤΥ», «ΝΙΚΑΣ», «ΔΕΛΤΑ», «ΕΒΓΑ», «ΚΑΤΣΕΛΗΣ», «ΝΟΥΝΟΥ», «ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ», «ΜΕΒΓΑΛ», «ΑΜΣΤΕΛ», «ΠΕΠΣΙ», «ΝΕΣΤΛΕ». Σημειώνει ότι δε βγήκαν φορτηγά, δεν κουνήθηκε φύλλο, όπως για παράδειγμα «σε «ΚΑΤΣΕΛΗ», «ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟ», «ΜΕΒΓΑΛ», «ΦΑΓΕ» δεν κινήθηκε ούτε ένα φορτηγό. Στη ΝΟΥΝΟΥ επίσης.

Από τη μάχη της περιφρούρησης στο εργοστάσιο της «ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ» στην τελευταία απεργία
Από τη μάχη της περιφρούρησης στο εργοστάσιο της «ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ» στην τελευταία απεργία
«Η πλειοψηφία των σωματείων στην Αττική, συνεχίζει, συζήτησε για την οργάνωση της απεργίας. Εκτός από το σωματείο της ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ που κατά πλειοψηφία πήρε απόφαση κατά της απεργίας. Παρ' όλα αυτά όμως, με δυνάμεις της Ομοσπονδίας αλλά και άλλων σωματείων που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα δόθηκε η μάχη της περιφρούρησης και στις δυο επιχειρήσεις της "ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ". Στο εργοστάσιό της στο Σχηματάρι στην κουβέντα που γινόταν με τους εργαζόμενους κατά τη διάρκεια της περιφρούρησης, οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους τα είχαν βάλει με το σωματείο για αυτή την απόφαση. Επικροτούσαν τη δράση της Ομοσπονδίας και στις συζητήσεις δήλωναν ότι στην επόμενη απεργία θα δώσουν αποφασιστικά τη μάχη έξω από τις πύλες».

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι «εμείς την επόμενη μέρα της απεργίας κάναμε περιοδεία σε διάφορους χώρους δουλειάς. Αυτό που έρχεται από τους εργαζόμενους που έδωσαν τη μάχη έξω από τις πύλες των εργοστασίων, πέρα από την εμπειρία ήταν και μια μεγάλη ικανοποίηση. Ειδικά μάλιστα από εργαζόμενους που δεν είχαν ξανακάνει απεργία. Οπως για παράδειγμα στη «ΜΕΒΓΑΛ» και στον «ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟ» που πρώτη φορά έγινε απεργία σε αυτά τα εργοστάσια». Επίσης, προσθέτει: «Υπάρχουν εργαζόμενοι που κάτω από την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, ενώ θέλουν φοβούνται να κάνουν απεργία. Με τη βοήθεια όμως της περιφρούρησης τη μέρα της απεργίας ξεπέρασαν αυτούς τους ενδοιασμούς, τις ενστάσεις, την τρομοκρατία και απήργησαν. Και στα δύο αυτά εργοστάσια («ΜΕΒΓΑΛ» - «ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟ») μάλιστα οι περισσότεροι που συμμετείχαν στην απεργία ήταν εκεί και συζητούσαν με τις απεργιακές φρουρές, το πώς την επόμενη φορά και οι ίδιοι θα βοηθήσουν περισσότερο ώστε να είναι πιο πετυχημένες οι κινητοποιήσεις». Υπογραμμίζει επίσης ότι «η απεργία αυτή πέτυχε και με τη βοήθεια και την αλληλεγγύη όπως εκφράστηκε από συνδικάτα και εργαζόμενους άλλων κλάδων».

Αξίζει δε να σημειωθεί, όπως είπε ο Κ. Λιαπάτης, ότι από την προηγούμενη απεργία (2 του Ιούνη) μέχρι την τελευταία απεργία έχουν γίνει 110 εγγραφές νέων μελών στο κλαδικό συνδικάτο της Αθήνας.

Σχέδιο και επιμονή ώστε οι ΣΣΕ να γίνουν υπόθεση των εργατών

Ο συνδικαλιστής εξηγεί πως η Ομοσπονδία επιδίωξε να φτάσει και να γίνει υπόθεση και του τελευταίου εργάτη η διεκδίκηση του σχεδίου της Ομοσπονδίας για την υπογραφή ικανοποιητικών ΣΣΕ που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες και πραγματικές τους ανάγκες. Χαρακτηριστικά σημειώνει: «Από τις αρχές του χρόνου φτιάξαμε το σχέδιο για τη ΣΣΕ και απευθυνθήκαμε σε όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία να κάνουν και παρατηρήσεις. Η διοίκηση της Ομοσπονδίας έφτιαξε λοιπόν ένα σχέδιο, ζήτησε όμως τη γνώμη των εργαζομένων. Πήγαμε σε όλη την Ελλάδα, έγιναν γενικές συνελεύσεις. Οπου δεν μπορούσαν να γίνουν γενικές συνελεύσεις έγιναν περιοδείες στα τμήματα, έγιναν συζητήσεις με τους εργαζόμενους. Κλήθηκαν να πάρουν θέση απέναντι στο σχέδιο της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εκτός από τους εργαζόμενους και τα ΔΣ των άλλων Ομοσπονδιών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, όπως επίσης και τα σωματεία που είναι ενταγμένα σε αυτές τις Ομοσπονδίες. Στη συνέχεια μαζέψαμε τις παρατηρήσεις που έγιναν, τις συμπεριλάβαμε και καταλήξαμε στο τελικό σχέδιο ΣΣΕ, το οποίο δώσαμε ξανά στους εργαζόμενους ως τελικό σχέδιο και με βάση αυτό προχωρήσαμε στην καταγγελία στο ΣΕΒ.

Βέβαια, στην πορεία συζήτησης με το ΣΕΒ οι περιοδείες και συζητήσεις στα εργοστάσια δε σταμάτησαν. Ενημερώναμε συνεχώς τους εργαζόμενους για τη στάση του ΣΕΒ, για τη δράση και στάση της Ομοσπονδίας. Εγιναν συσκέψεις με τα Διοικητικά Συμβούλια των Σωματείων πανελλαδικά. Μετά από όλη αυτή τη διαδικασία, καταλήξαμε στην πρώτη απεργία που έγινε στις 2 του περασμένου Ιούνη. Η απεργία αυτή μπορούμε να πούμε ότι σε συμμετοχή ήταν καλύτερη από την απεργία που είχαμε κάνει πριν δυο χρόνια για το θέμα των ΣΣΕ. Σε όλη λοιπόν αυτή τη διαδικασία οι εργαζόμενοι κλήθηκαν και πήραν ενεργά μέρος τόσο για να φτιαχτεί το σχέδιο της σύμβασης, αλλά και στο πώς αυτή η σύμβαση θα διεκδικηθεί αποφασιστικά, αγωνιστικά.

Μέτρα για την οργάνωση της νέας κινητοποίησης

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας εξηγεί ότι «έχουμε βάλει ένα πρόγραμμα γιατί δε σταματάμε εδώ με αυτήν την απεργία. Ηδη, άλλωστε έχει προγραμματιστεί συνάντηση με το ΣΕΒ το επόμενο διάστημα. Θα συνεχίσουμε λοιπόν την ενημέρωση μέσα στους τόπους δουλειάς και θα καλούμε τους εργαζόμενους να είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα. Ηδη, όπως φάνηκε και στην απεργία, μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων θεωρεί δική του υπόθεση την υπογραφή ΣΣΕ. Παράλληλα, εκτός από τις ΣΣΕ έχουμε και τα νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα σε βάρος του λαού και αυτά που εφαρμόστηκαν και αυτά που θα έρχονται. Παρά το γεγονός ότι είναι καλοκαίρι, με τους συναδέλφους που θα είναι εδώ θα συνεχιστεί η ενημέρωση των εργαζομένων. Οπου είναι δυνατόν θα προγραμματιστούν γενικές συνελεύσεις. Θα προγραμματιστούν περιοδείες στα εργοστάσια, συσκέψεις σε τμήματα ούτως ώστε να είμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα. Ηδη η Ομοσπονδία έχει αποφασίσει την κλιμάκωση».

Ο συνδικαλιστής προσθέτει χαρακτηριστικά ότι «οι βιομήχανοι στον κλάδο βρίσκονται στην πλεονεκτική θέση να εκμεταλλεύονται όχι μόνο τους εργαζόμενους μέσα στους χώρους δουλειάς, αλλά και τους παραγωγούς πιέζοντας να πάνε οι τιμές της πρώτης ύλης προς τα κάτω και φυσικά τους ίδιους τους καταναλωτές». Γι' αυτό υπογραμμίζει, οι ταξικές δυνάμεις στον κλάδο το επόμενο διάστημα θα δουλέψουν με μεγαλύτερη επιμονή «όχι μόνο να ενημερώσουμε και να οργανώσουμε τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς που είναι το πρώτο μας καθήκον, αλλά βάζουμε και σαν στόχο, και με αυτό θα αναμετρηθούμε, να δίνουμε τη μάχη στις πύλες των εργοστασίων μαζί και με τους παραγωγούς και τους καταναλωτές».

Και μεταξύ άλλων καταλήγει: «Οι βιομήχανοι όχι μόνο στη χώρα άλλα παγκοσμίως είναι αλληλέγγυοι μεταξύ τους. Γι' αυτό πρέπει και οι εργαζόμενοι να καταλάβουν ότι ενωμένοι θα πρέπει να απαντήσουν σε αυτή τη σαρωτική επίθεση. Οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τι έρχεται και εμείς δίνουμε τη μάχη καθημερινά για να κατανοήσουν ότι χρήματα υπάρχουν, το θέμα είναι πού πηγαίνουν. Τα 600 δισ. που τα ίδια τα επιτελεία του συστήματος λένε ότι είναι στην Ελβετία, είναι ο κόπος των εργαζομένων από την υπεραξία της δουλειάς τους μέσα στα εργοστάσια. Γι' αυτό λέμε στους εργαζόμενους, πέρα από τον αγώνα για την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής ΣΣΕ, ότι είναι οι παραγωγοί του πλούτου και πρέπει να τον διεκδικήσουν. Αλλη λύση δεν υπάρχει. Οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να ζήσουν καλύτερες μέρες αν δεν αλλάξει συνολικά το σύστημα και εμείς σε αυτήν την κατεύθυνση τους καλούμε να βγουν σε νέους αγώνες, οργανωμένα και αποφασιστικά».


Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ