Για την ερχόμενη Πέμπτη, 21 Ιούλη, ορίστηκε τελικά χτες η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης, σε μια προσπάθεια να επιτευχθούν πρόσκαιροι συμβιβασμοί στους οξύτατους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον επιμερισμό της ζημιάς από τη δεδομένη ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας. Την ημερομηνία ανακοίνωσε ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι και σύμφωνα με τον ίδιο, στην ατζέντα των συνομιλιών θα τεθούν «η δημοσιονομική σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της και η μελλοντική χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος».

Ενδεικτική της μάχης που δίνει κάθε χώρα, για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης είναι και το γεγονός ότι μέχρι και χτες, η Γερμανία επέμενε ότι θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση για να συζητηθεί σε μια Σύνοδο Κορυφής, δηλαδή θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τα παζάρια για το ποιες μερίδες της πλουτοκρατίας θα μετρήσουν απώλειες από την ελεγχόμενη χρεοκοπία. Με το ίδιο θέμα συνεχίστηκε και χτες στη Ρώμη η συνάντηση εκπροσώπων των τραπεζών και της Κομισιόν.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, το ΔΝΤ, με υπόμνημά του προς τις οικονομίες των G20, καλεί για «μεγαλύτερη αίσθηση του επείγοντος» στην αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης. «Η δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα απειλεί να ταράξει την αγορά, γεγονός που θα επηρέαζε τα επιτόκια δανεισμού άλλων ευάλωτων χωρών και θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα», επισημαίνει το ΔΝΤ και τονίζει ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Μάλιστα, τονίζει ότι «οι τράπεζες της ευρωζώνης και αλλού έχουν μείνει πίσω στην εξασφάλιση χρηματοδότησης για το 2011. Αυτό τις καθιστά ευάλωτες σε περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών χρηματοδότησης, υποδηλώνοντας τη σημασία για επιτάχυνση του ρυθμού αναχρηματοδότησης των λήξεων, καθώς η μετακύλιση θα πρέπει να συνεχιστεί παρά τη συνεχιζόμενη απομόχλευση» (εννοεί την αδυναμία των τραπεζών να κάνουν συναλλαγές με ελληνικά ομόλογα).

Στο ίδιο πνεύμα, ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Γεργκ Ασμουσεν, δηλώνει για την Ελλάδα ότι «αυτό που σαφώς χρειαζόμαστε, είναι ένα μήνυμα ότι κάνουμε ταχεία πρόοδο στο σχέδιο του δεύτερου προγράμματος», ενώ ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τονίζει ότι «η κρίση εμπιστοσύνης που προκάλεσε η Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο πλέον ολόκληρο το οικοδόμημα του ευρώ. Γι' αυτό θα πρέπει να προσεγγίσουμε το πρόβλημα με πειστικό τρόπο».

Ο Β. Σόιμπλε απορρίπτει το ευρωομόλογο, σημειώνοντας ότι «οι χώρες χρειάζονται ένα κίνητρο για να κάνουν καλή διαχείριση των δημοσιονομικών τους, κι αυτό το κίνητρο είναι τα υψηλά επιτόκια, που πρέπει να πληρώνει μια καταχρεωμένη χώρα. Αν δεν υπήρχαν, θα οδηγούσε στην απώλεια εμπιστοσύνης απέναντι στο ευρώ, το κοινό νόμισμα δεν έχανε τη σταθερότητά του. Αρα το ευρωομόλογο δεν μπορεί να είναι η λύση».

Ο κοινοτικός επίτροπος Ολι Ρεν, επισημαίνει ότι «έχουν πέσει στο τραπέζι επιλογές που δραστηριοποιούν και τους ιδιώτες. Πρέπει, όμως, να είμαστε βέβαιοι ότι οι τρόποι και μέθοδοι που θα υιοθετηθούν δεν θα προκαλέσουν κάποια αρνητική αντίδραση (...) Η επαναγορά του ελληνικού χρέους είναι μια επιλογή. Αλλά υπάρχουν και άλλες δυνατότητες. (...) Η επιμήκυνση της λήξης του δανείου είναι ένας τρόπος (...) Η αναθεώρηση της πολιτικής για τα επιτόκια που ασκεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είναι μια άλλη δυνατότητα (...) Η διεύρυνση των μέσων που μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ταμείο για να παρέμβει στις αγορές είναι μια παράμετρος που επίσης εξετάζεται».

Πάντως, η πρόεδρος για την Ευρώπη της Standard & Poor's, Κάρολ Σιρού, αναφερόμενη στη συμμετοχή ιδιωτών στη ζημιά από την ελεγχόμενη ελληνική χρεοκοπία, ξεκαθαρίζει: «Οταν μία χώρα βρίσκεται σε δυσχερή θέση και οι δυσκολίες της είναι γνωστές, οι πιστωτές δεν είναι εθελοντές. Οταν μία χώρα βρίσκεται σε δυσχερή θέση, δεν πρόκειται περί μίας φυσιολογικής κατάστασης και κάθε διαπραγμάτευση με τους πιστωτές επί του συμβολαίου αποτελεί ντε φάκτο καταναγκασμό». Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνει ότι ο οίκος αξιολόγησης θα θεωρήσει ως «επιλεκτική χρεοκοπία» την οποιαδήποτε συμμετοχή των ιδιωτών στη διαχείριση των ελληνικών ομολόγων που λήγουν.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου «Reuters», πολιτικοί και τραπεζίτες της Ευρώπης συζητούν διάφορα σενάρια για την Ελλάδα, τα οποία περιλαμβάνουν μία δραστική μείωση του χρέους, είτε με ανταλλαγή ομολόγων ή με επαναγορά, μέτρα επανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών και ιδιαίτερα των ελληνικών, καθώς και περισσότερα δάνεια από δημόσιους φορείς με χαμηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερη χρονική διάρκεια.

Πάντως, σύμφωνα με τη βελγική εφημερίδα «De Tijd», η ιδέα να δοθούν χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράσει το χρέος της με ευνοϊκότερους όρους, μπορεί να ακούγεται καλή, καθώς θα οδηγούσε σε ένα σχετικά ανώδυνο κούρεμα του χρέους, εντούτοις η εφαρμογή της στην πράξη χωλαίνει. Και τούτο διότι, σύμφωνα με υπολογισμούς της εφημερίδας, η Αθήνα θα χρειαζόταν περί τα 24 χρόνια μέχρι να αγοράσει εκ νέου το σύνολο του χρέους της.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist, το βάθεμα της κρίσης στην Ιταλία οδηγεί την ευρωζώνη σε μια νέα φάση, στην οποία απειλείται πραγματικά το ενιαίο νόμισμα. Το δημοσίευμα προτείνει τρία στάδια για την Ελλάδα: Τη διαγραφή τμήματος του ελληνικού χρέους, την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και τελικά την έκδοση ενός κοινού ευρωομολόγου.

Παράλληλα, σε έρευνα του Economist Intelligence Unit, καταγράφεται ότι το 57% των επενδυτών πιστεύει ότι το ευρώ δε θα έχει την ίδια μορφή σε μια πενταετία, το 75% θεωρεί αναπόφευκτη την αθέτηση πληρωμών από την Ελλάδα και περίπου οι μισοί από αυτούς προβλέπουν σοβαρές συνέπειες για τη χώρα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Επίσης, το 12% θεωρεί ότι μπορεί να έχουμε συνέπειες ανάλογες με αυτές της κατάρρευσης της Lehman Brothers. Την ίδια στιγμή, η Μπεατρίς Βέντερ - ντι Μάουρο, μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την οικονομία της γερμανικής κυβέρνησης, ζητά το κούρεμα του ελληνικού χρέους και υπογραμμίζει ότι αυτή τη στιγμή το ζητούμενο είναι «εάν θα διαλυθεί ή όχι η Ευρώπη».

Παράλληλα, ο επικεφαλής της Pimco, Μοχάμεντ Ελ-Εριάν, καταγράφει διάφορα σενάρια για το μέλλον της ΕΕ και της ευρωζώνης, μεταξύ αυτών και η παροχή «"εκπαιδευτικών αδειών" κρατών - μελών από την ευρωζώνη - αλλά όχι την ΕΕ - ώστε να ανακτήσουν την ελαστικότητα που χρειάζεται για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας».

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, έτοιμος να λάβει «δύσκολες αποφάσεις» δηλώνει ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, αν οι Ρεπουμπλικάνοι του παρουσιάσουν σχέδιο που θα οδηγήσει σε «συμβιβαστική λύση» για την αύξηση του ανώτατου ορίου δανεισμού, το οποίο σχετίζεται με το υπέρογκο χρέος που έχει φτάσει στα 14,3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Πρόσθεσε ότι «ο χρόνος πιέζει» για να βρεθεί λύση, καθώς μέχρι τις 2 Αυγούστου μπορούν να καλυφθούν οι οφειλές του αμερικανικού δημοσίου. Είπε ακόμα ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί «σχέδιο περικοπής δημόσιων δαπανών ύψους 2,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τα επόμενα χρόνια αν δεν περιλαμβάνεται σ' αυτό το σχέδιο και αυξήσεις των φόρων» και έδωσε στα μέλη του Κογκρέσου προθεσμία 24-36 ωρών για να καταλήξουν σε μια κοινά αποδεκτή απόφαση.

Πάντως, παρά την κινδυνολογία περί «χρεοκοπίας» και «στάσης πληρωμών» υπάρχει στο τραπέζι των διαβουλεύσεων πρόταση αύξησης του ορίου δανεισμού της χώρας κατά 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, αντί της αρχικής που ήταν για 4 τρισεκατομμύρια. Οσο για την αντιπαράθεση Ρεπουμπλικάνων - Δημοκρατικών στο θέμα της φορολογίας, φαίνεται ότι τελικά θα υπάρξει συμβιβασμός. Αλλωστε, αυτό που παραμένει κύριο, είναι το γεγονός ότι ήδη υπάρχει συναίνεση σε πολλές πολιτείες για την περικοπή δαπανών σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, το κόστος των οποίων φορτώνεται στα λαϊκά στρώματα.