Κυριακή 17 Ιούλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΕΣ
Στο σφαγείο της «απελευθέρωσης»

Στην ανεργία και τη φτηνή ευέλικτη εργασία ετοιμάζεται να πετάξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους ταξιτζήδες, στο όνομα της «απελευθέρωσης» του κλάδου, την παράδοσή του δηλαδή σε λίγες μεγάλες εταιρείες

Συσπείρωση στις Επιτροπές Αγώνα και στην ΠΑΣΕΒΕ μαζί με τους άλλους αυτοαπασχολούμενους είναι δρόμος ζωής για τους ταξιτζήδες
Συσπείρωση στις Επιτροπές Αγώνα και στην ΠΑΣΕΒΕ μαζί με τους άλλους αυτοαπασχολούμενους είναι δρόμος ζωής για τους ταξιτζήδες
Αποφασισμένη να «τσακίσει» και τους αυτοαπασχολούμενους αυτοκινητιστές εμφανίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διά στόματος υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Γ. Ραγκούση, ο οποίος προ δύο βδομάδων ανακοίνωσε την άμεση και πλήρη «απελευθέρωση» της αγοράς του ταξί, σύμφωνα με το νόμο 3919/11 περί«κατάργησης αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε μία ακόμη επίδειξη πολιτικού κυνισμού, στέλνει στην ανεργία και την οικονομική καταστροφή χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, για τις οποίες η μισή ή μία άδεια ταξί ήταν μία ή και δύο θέσεις εργασίας, τις οποίες μάλιστα είχαν ακριβοπληρώσει σε κάποια τράπεζα, υποθηκεύοντας τα σπίτια τους ή άλλα περιουσιακά στοιχεία. Αξίζει να αναφέρουμε ότι μόλις πριν από δύο χρόνια στην Αθήνα, η άδεια είχε ξεπεράσει τις 200.000 ευρώ, ενώ σύμφωνα με, ανεπίσημα πλην ακριβή, στοιχεία συνδικαλιστών του χώρου, σήμερα περίπου 12.000 ταξιτζήδες βρίσκονται με τη «θηλιά» των χρεών περασμένη στο λαιμό τους, με μηνιαίες δόσεις που φτάνουν ακόμη και τα 1.500 ευρώ το μήνα, ενώ το συνολικό ποσό που οι τράπεζες έχουν να λαμβάνουν από αυτούς ξεπερνάει το 1,5 δισ. ευρώ, με πολύ φειδωλούς υπολογισμούς.

Το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε, και σε αυτήν την περίπτωση, με πλήρη και απόλυτη μεθοδικότητα, προετοιμάζοντας το έδαφος της σημερινής ολομέτωπης επίθεσης που διεξάγει στον κλάδο των ταξί πολλά χρόνια πριν και συγκεκριμένα με το νόμο 3109/03, όταν θέσπισε για πρώτη φορά, ανάμεσα σε άλλα, την ίδρυση ανωνύμων εταιρειών στο χώρο των επιβατηγών μεταφορών δημοσίας χρήσης, ορίζοντας με το άρθρο 24 του ίδιου νόμου ότι «δεν παραχωρείται δικαίωμα θέσης σε κυκλοφορία νέων Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτων μέχρι 31.12.2005», ενώ με νέα υπουργική απόφαση (επί ΝΔ αυτή τη φορά) δόθηκε παράταση στην παραπάνω απαγόρευση έκδοσης νέων αδειών μέχρι τις 31/12/2008. Από τότε επικράτησε «σιωπή», για να φτάσουμε στο σημερινό καθεστώς του πλήρους ανοίγματος του επαγγέλματος.

Σήμερα στην Ελλάδα κυκλοφορούν περίπου 29.500 ταξί, εκ των οποίων τα 13.500 στην Αθήνα, με τον τζίρο - μειωμένο λόγω της κρίσης κατά 30%-40% τον τελευταίο χρόνο - να ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ ετησίως. Πρόκειται δηλαδή για έναν κλάδο που μπορεί να προσφέρει τεράστια κέρδη σε μεγαλοεπιχειρηματίες, που εδώ και χρόνια τον εποφθαλμιούν και που η κυβέρνηση και τα κόμματα που την στηρίζουν σε καμία περίπτωση δε γίνεται να τους χαλάσουν το ...χατίρι.

«Μας αφανίζουν»

«Ρίχνουν τον ταξιτζή στην απόλυτη φτώχεια. Τα τελευταία δύο χρόνια το μεροκάματό μας είχε πέσει σε τραγικά χαμηλά επίπεδα, τώρα απλά μας ρίχνουν και τη χαριστική βολή», λέει στον «Ρ» ο Βασίλης Σκορδάκης. «Αν βγουν στους δρόμους μερικές χιλιάδες ταξί ακόμη, συνεχίζει, οι μεμονωμένοι ταξιτζήδες θα καταστραφούμε. Ομως η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει και για ποιους δουλεύει. Δίνει την ευκαιρία σε κάποιους που θέλουν να αξιοποιήσουν τα κεφάλαιά τους να "τα ρίξουν" στην αγορά και εμείς να μετατραπούμε σε οδηγούς, φτηνούς και ευέλικτους. Με τις σημερινές συνθήκες, δουλεύω 12 ώρες 6 μέρες την εβδομάδα και δεν προλαβαίνω να πληρώνω τα έξοδα και τις υποχρεώσεις μου. Από τις 12 αυτές ώρες οι 9 αφορούν για την πληρωμή των εξόδων του ταξί, καύσιμα, ασφάλεια δική μου και του αυτοκινήτου, συντήρηση του οχήματος. Είμαι 57 χρονών και 33 χρόνια εργαζόμενος, υπολόγιζα να βγω σε λίγα χρόνια στην πενιχρή σύνταξη του ΟΑΕΕ και πουλώντας την άδεια να λάβω κάποια αποζημίωση...».

Ανάλογα, ίσως και ακόμη πιο δύσκολα είναι τα πράγματα για όσους διάλεξαν πρόσφατα να ακολουθήσουν το επάγγελμα του ταξιτζή. Ο Νίκος Αδαμόπουλος είναι 34 χρονών και πριν 5 χρόνια αγόρασε με τραπεζικό δάνειο την άδεια του ταξί που του κόστισε 178.000 ευρώ. Ακόμη του μένουν 10 χρόνια για να το ξεπληρώσει με δόση 1.400 ευρώ το μήνα. Το ποσό μαζί με τους τόκους θα φτάσει τις 250.000 ευρώ. Μας λέει ότι πριν λίγες βδομάδες δέχτηκε τηλέφωνο από την τράπεζα που του ανήγγειλε ότι θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί το επιτόκιο του δανείου του προς τα πάνω. «Εγώ αρνήθηκα, λέει, αλλά βέβαια οι ενοχλήσεις τους είναι συνεχείς. Δουλεύω μέχρι και 14 ώρες την ημέρα και το πολύ να "το κλειδώνω" 2 μέρες το μήνα. Τον τελευταίο χρόνο δεν "βγαίνουν" ούτε τα έξοδα, είμαι σχεδόν κάθε μήνα "μέσα", δεν "βγαίνει" ούτε η δόση στην τράπεζα, με "καβαλάει" ο μήνας και προσπαθώ να τον καλύψω τον επόμενο. Εννοείται ότι έβαλα και γω υποθήκη όπως και χιλιάδες άλλοι συναδέλφοί μου. Ολους εμάς η κυβέρνηση μας καταδικάζει στην ανεργία και την οικονομική καταστροφή. Αν βγουν άλλα τόσα ταξί στις πιάτσες, σημαίνει ότι η ελάχιστη κίνηση που έχει απομείνει θα μοιραστεί σε ακόμη περισσότερους. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορώ να πληρώσω και σε αυτήν την περίπτωση το μόνο που θα έχω να περιμένω είναι η καταγγελία του δανείου από την τράπεζα. Πήρα το ταξί για να έχω μια δουλειά, να βγάζω ένα μεροκάματο, έστω δύσκολα. Τώρα η κυβέρνηση μου λέει ότι το μεροκάματό σου θα μειωθεί κι άλλο, αλλά το δάνειο που έχεις πάρει θα παραμείνει σταθερό και "κόψε το λαιμό σου" να βρεις το πώς θα το πληρώσεις...».

«Μέχρι πέρυσι πλήρωνα δόσεις στην τράπεζα 900 ευρώ κάθε μήνα», λέει ο Σπύρος Κύρκος, αυτοκινητιστής πάνω από 20 χρόνια, και στην ηλικία των 57 χρονών φοβάται περισσότερο όχι τόσο το μηδενισμό της αξίας της άδειας, που ακριβοπλήρωσε κι αυτός, αλλά ότι σύντομα θα μείνει χωρίς δουλειά: «Βλέπω καθαρά τον κίνδυνο να χαθεί και αυτή ακόμα η θέση εργασίας που είχα στο ταξί, αυτό είναι για μένα το κύριο πρόβλημα. Τους τελευταίους μήνες, έτσι όπως έχει πέσει η δουλειά και έχουν αυξηθεί όλα τα έξοδα, ζήτημα είναι αν μας έμενε "καθαρό" στην τσέπη ένα 30άρι ευρώ. Τώρα, μας πετάνε εκτός επαγγέλματος...».

Πόλεμο στον πόλεμο που μας κήρυξαν

«Διαβεβαιώνουμε την κυβέρνηση ότι ο κλάδος μας είναι αποφασισμένος να αντισταθεί στην καταστροφή του. Να είναι σίγουροι ότι ο αγώνας μας θα είναι σκληρός. Στον πόλεμο που μας κήρυξαν, θα απαντήσουμε με πόλεμο», λέει στον «Ρ» ο Π. Μαυρίκης, επικεφαλής της παράταξης «Ενωτική Προοδευτική Συνεργασία» και μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών Αττικής και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί. «Η συμβιβασμένη πλειοψηφία του κλάδου, λέει, που τόσο καιρό "κοίμιζε" τους συναδέλφους λέγοντας ότι δε θα δοθούν νέες άδειες, τώρα τους ξαναπαραμυθιάζει λέγοντας ότι θα γίνει διάλογος από "μηδενική βάση". Λένε ψέματα. Η κυβέρνηση, μαζί με τα κόμματα που την στηρίζουν, μοιράζει χιλιάδες νέες άδειες, χαρίζει το ταξί στην πλουτοκρατία, είτε με το Προεδρικό Διάταγμα του Ρέππα, είτε με την άμεση "απελευθέρωση" του Ραγκούση. Η μόνη διαφορά ανάμεσά τους είναι το πότε θα αλωθεί ο κλάδος από τις μεγάλες εταιρείες. Να είναι σίγουροι ότι θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους. Δεν θα αφήσουμε τους συναδέλφους μας έρμαιο στις ορέξεις τους».

Γεγονός είναι ότι οι χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι ταξιτζήδες σε ολόκληρη τη χώρα για την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου που στήριξαν και στηρίζουν την απελευθέρωση των οδικών επιβατικών μεταφορών - δήθεν για τη βελτίωση και τη μείωση της τιμής τους για τους χρήστες - δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά ...«στρεβλώσεις» που προέκυψαν από μία «κλειστή αγορά» και που οφείλουν άμεσα να... «αποπληθωριστούν». Να πεταχτούν, δηλαδή, είτε στην ανεργία είτε στη φτηνή ευέλικτη απασχόληση. Ο δρόμος που τους απομένει είναι ένας: Συσπείρωση στις τοπικές Επιτροπές Αγώνα στο ταξί, πανελλαδικός συντονισμός και οργάνωση, καμία αυταπάτη για το ρόλο που έπαιζαν και συνεχίζουν να παίζουν οι επίσημες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Με πίστη στη δύναμη της ενότητας, μπορούν να τσακίσουν τα κυβερνητικά σχέδια.


Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ