Σάββατο 18 Ιούνη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Τώρα συμπόρευση με το ΚΚΕ!

Η αποστολή την οποία ανέλαβε το νέο κυβερνητικό σχήμα που ορκίστηκε χτες πρέπει να είναι καθαρή στους εργαζόμενους: Πώς θα ξεγελάσει το λαό και θα του κρύψει το άγρια αντιλαϊκό περιεχόμενο των μέτρων που είναι αποφασισμένο να προωθήσει. Πώς θα δράσει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη διαχείριση της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας, άρα στην επιβολή ακόμη πιο άγριων αντιλαϊκών μέτρων. Πώς θα εμποδίσει με κάθε τρόπο την οργάνωση των εργαζομένων ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου, θωρακίζοντας ολόπλευρα τον αστικό κρατικό μηχανισμό.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζει. Είναι κόμμα του κεφαλαίου, όπως επιβεβαιώνει καθαρά το έργο του. Αλλωστε, αυτό έσπευσαν να αναδείξουν και τα ίδια τα μέλη της «ανασχηματισμένης» κυβέρνησης. Οπου στέκονταν κι όπου βρίσκονταν χτες ξεκαθάριζαν ότι χρειάζεται αποφασιστικότητα «για να σωθεί ο τόπος», δηλαδή ο καπιταλισμός, εκβιάζοντας τους εργαζόμενους να υποταχτούν στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Κανείς τους δε μίλησε για τη σωτηρία των λαϊκών αναγκών που απαιτεί σύγκρουση με τις απαιτήσεις των μονοπωλίων. Τόνιζαν την ανάγκη πανεθνικής συστράτευσης για να βγει η χώρα απ' την κρίση. Δηλαδή, υποταγή του λαού στη σφαγή του. Κανείς τους δε μίλησε για την ανάγκη να σωθεί ο λαός που στενάζει πληρώνοντας τις συνέπειες της κρίσης και του χρέους που προκάλεσαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι κυβερνήσεις τους. Αλλωστε, από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίστηκε πως πρώτο καθήκον του νέου κυβερνητικού σχήματος είναι να περάσει και να εφαρμόσει το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», δηλαδή τα νέα μέτρα που κάνουν ακόμα πιο εφιαλτική την καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας.

Την ίδια στιγμή, η ανάγκη της άρχουσας τάξης και των επιτελείων της να «μεταμφιέσει» τους αντιλαϊκούς της στόχους, προβάλλοντάς τους ως στόχους σωτηρίας από τη χρεοκοπία, αφού πασχίζουν να μη γίνει στάση πληρωμών των μισθών και συντάξεων πείνας, μαρτυρά την πίεση που έχουν από τις οξύτατες αντιθέσεις μερίδων του κεφαλαίου για τη διαχείριση της κρίσης σε όφελός τους, σε συνδυασμό με την πίεση που ασκεί η οργανωμένη ταξική πάλη. Πίεση που ο λαός μπορεί και πρέπει να πολλαπλασιάσει μέσα από τη συμπόρευσή του με το ΚΚΕ, στις εκλογές και στους αγώνες. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη και αξιοποιώντας το δικαίωμά του να μιλήσει πολιτικά, να εκφράσει και μέσα από την κάλπη την αυξανόμενη δυσαρέσκειά του ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, στην πολιτική της ΕΕ, την αγανάκτησή του για τη διαρκή επιδείνωση της ζωής του. Απαντώντας στους εκβιασμούς που προσπαθούν να του επιβάλουν, π.χ., μέσα από δημοψηφίσματα με ερωτήματα που καμιά σχέση δεν έχουν με τις δικές του αγωνίες και είναι κομμένα και ραμμένα στις «αγωνίες» της πλουτοκρατίας.

Να μεγαλώσει την ανησυχία της αστικής τάξης, ενισχύοντας το ΚΚΕ, δηλαδή τη μόνη δύναμη που έχει αταλάντευτο μέτωπο με την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και πρόταση για την ολοκληρωμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Να δυναμώσει έτσι το μόνο σταθερό σύμμαχο και υπερασπιστή του, που αποκαλύπτει και αντιπαλεύει όλα τα σχέδια και τις μεθοδεύσεις που στρέφονται ενάντια στα δικαιώματά του. Να στείλει ηχηρό μήνυμα ενάντια σε όσους σκάβουν το λάκκο του, ότι δεν είναι μονόδρομος η υποταγή στη βαρβαρότητα. Να οργανωθεί με τα αιτήματα που επιβάλλουν οι δικές του ανάγκες. Να βαδίσει προς την ανάπτυξη που θα υπακούει στα δικά του συμφέροντα.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ