Τα πρώτα φέρετρα αμάχων στη μαρτυρική Γιουγκοσλαβία δε στάθηκαν ικανά να σταματήσουν τον ανηλεή βομβαρδισμό με ό,τι απόβλητο ραδιενεργό ή μη εκμεταλλευόταν το παχύ έντερο των στρατοκρατών. Ουράνιο, πλουτώνιο κι αύριο ίσως πληροφορηθούμε και τα χημικά ή τα όποια πειραματικά υλικά εξολόθρευσης γενεών μάς βομβάρδισαν φίλοι, σύμμαχοι, Δυτικοί της προόδου και της ανάπτυξης με την υπογραφή των ιθαγενών λακέδων τους.

Ομως τα πρώτα φέρετρα των Δυτικών στρατιωτών, που ξύπνησαν τη συνείδηση μερικών πρώην στρατιωτικών, πρώην δικαστικών και άλλων πολλών, στάθηκαν ικανά για να εγερθούν τα όνειρα και να ξαμοληθούν, γρατσουνώντας τους βολεμένους, παίρνοντας κατ' αρχήν πληροφοριακή εκδίκηση.

Υστερα, μακράν και πέραν από οποιοδήποτε λόγο περί «πολιτικού κόστους» και «αμαύρωσης των λαμπερών γενεθλίων της σημιτικής περιόδου» του ΠΑΣΟΚ των εγκλωβισμένων, οι εθελοντές στρατιώτες κι αξιωματικοί κατέθεσαν τον εθελοντισμό τους. Συναγερμός. Οχι πληροφόρησης. Συσκότισης. Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες έπιασαν τα τηλέφωνα, τα φαξ και τις ηλεκτρονικές αλληλογραφίες και ξύπνησαν τα ιδεολογικά ή και έμμισθα τσιράκια τους. Οπου μολυσμένη Γης.

Οταν στη Βουλή ρώτησα τον υπουργό Τύπου αν προειδοποιήθηκαν οι Ελληνες δημοσιογράφοι για τους παραπανίσιους κινδύνους από τους οποίους έπρεπε να φυλαχτούν, αυτός ο ίδιος πολιτικός που τους είχε μόλις το περασμένο βράδυ προειδοποιήσει ότι «μέχρι να συνταξιοδοτηθούν θα κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ...», ήταν κυνικά αποκαλυπτικός: Πουθενά στη Δύση, καμιά αρχή δεν ενημέρωσε τους δημοσιογράφους γιατί δεν ήξερε ούτε καν τον υποτιθέμενο κίνδυνο των ραδιενεργών όπλων. Γιατί να το κάνει η αγνή και αθώα, η αφελής και ειρηνιστική ελληνική κυβέρνηση και... ο ανυποψίαστος υπουργός; Με κάλεσε μάλιστα να σταματήσω να υπερασπίζομαι την Ελλάδα της... μιζέριας. Τους εργαζόμενους, δηλαδή. Εσάς, δηλαδή.

Ομως, σύντροφοι, η πλειονότητα των νεαρών δημοσιογράφων που κάλυψε τον βρώμικο πόλεμο στο Κόσσοβο, όπως και οι λιγότεροι ξεχωριστοί αρθρογράφοι που στάθηκαν όπως και όπου μπορούσαν στο πλευρό του ξεσηκωμένου λαού και δε λοιδόρησαν τους κομμουνιστές στα λιμάνια και τα πεδία βολής, στ' αεροδρόμια και τα πεζοδρόμια, ξέρουμε όλοι μας ότι εκτέθηκαν όχι μόνο στον κίνδυνο της ραδιοτοξικότητας, αλλά και στο φαρμάκι των σκοταδιστών του εκσυγχρονισμού. Και τότε και τώρα ακόμα.

Ο καθηγητής κ. Ραψομανίκης αποκάλυψε ότι η έκθεση της «Focus» (πρωτοβουλίας Ελλάδος, Ρωσίας, Ελβετίας, Αυστρίας και Καναδά, που υπό την αιγίδα του ΟΗΕ διεξήγε έρευνες και μετρήσεις στο Κόσσοβο και τη Σερβία) παρέδωσε το πόρισμά της στην Ελλάδα στις 16 Ιουνίου του 1999, δυο μέρες μετά τη λήξη των βομβαρδισμών. Κουτσουρεμένο από τους πανίσχυρους ενδιαφερόμενους να καλύψουν το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δυο σελίδες έλειπαν. Ομως οι άνθρωποι της «Focus» ήξεραν. Οι κυβερνήσεις ήξεραν. Ο κ. Ρέππας ήξερε. Οχι, απλώς, από πρώτο χέρι. Αλλά θα μπορούσε να ξέρει κι από δημοσιογραφικό χέρι.

Γιατί, σύντροφοι, πάγωσα, όταν έμαθα ότι στην επιτροπή αυτή των... μετρήσεων της δόσης θανάτου συμμετείχε κι ο ως χτες συνάδελφος δημοσιογράφος Τάσος Τέλογλου!..

Την ίδια στιγμή παρελάμβανα την αγωγή. Η υπουργική μητέρα μού ζητάει ένα δισεκατομμύριο, γιατί της χάλασα του παιδιού της τη διαδρομή προς την εξουσιαστική αθανασία. Τώρα, για μια ακόμα φορά από τότε που συμπορεύομαι κομμουνιστικά, ξέρω την ταρίφα της σιωπής. Πεντακόσια εκατομμύρια δραχμές για κάθε απόπειρα σπασίματος της σιωπής. Ο καθείς κι η καθεμιά και τα όπλα του. Ο καθείς κι ο πόλεμός του. Ο καθείς κι ο νεκρός του. Οψόμεθα ες Φιλίππους...