Η σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση, σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την παγκόσμια οικονομία, δεν πρόκειται σε τίποτα να αποτρέψει αυτή τη διαδικασία. Ετσι, το μόνο ζήτημα που για τους ίδιους παραμένει ανοιχτό είναι ο τρόπος που πρόκειται να επιλέξουν για την «αναδιάρθρωση», για το «κούρεμα» του κρατικού χρέους, δηλαδή για την καταστροφή μέρους από τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια.

Οι τρεις χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία), σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, θα αντιμετωπίσουν ανυπέρβλητα εμπόδια «ακόμη και εάν οι κυβερνήσεις τους ανταποκριθούν στους δημοσιονομικούς στόχους». Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, που οι ίδιοι δεν την βλέπουν πραγματοποιήσιμη, η «δημοσιονομική τους θέση δε θα είναι βιώσιμη, εάν τα επιτόκια της αγοράς παραμένουν σε τόσο υψηλά επίπεδα».

Οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές έμμεσα ομολογούν ότι στόχος τους δεν είναι ούτε τα «ελλείμματα», ούτε τα χρέη, ούτε καμιά «δημοσιονομική προσαρμογή», αλλά το τσάκισμα του λαού, τα βάσανα του οποίου αποδείχνονται, καθημερινά και στην πράξη, η απόλυτη ματαιότητα. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη των μονοπωλίων και για την αντιμετώπιση της κατάστασης το μόνο που βλέπουν -και από τώρα προετοιμάζουν- είναι τα τρία «εναλλακτικά σενάρια», που και σε αυτά προβλέπουν νέους κραδασμούς, κινδύνους για τις μερίδες της πλουτοκρατίας, για το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα...

Συγκεκριμένα:

Πρώτο «σενάριο» είναι η «συνεχιζόμενη στήριξη από την ΕΕ και το ΔΝΤ με επιτόκια χαμηλότερα από αυτά της αγοράς». Η τέτοια προοπτική, σύμφωνα με τους ίδιους, απλώς θα δώσει παράταση στις αποφάσεις για την «αναδιάρθρωση».

Εναλλακτικά, η επιμήκυνση αποπληρωμής του κρατικού χρέους θα είχε κάποιο αποτέλεσμα μόνο εφόσον επεκταθεί σε «πολύ μεγάλη χρονική περίοδο και με χαμηλά επιτόκια».

Ως δραστική «λύση» φαίνεται να επιλέγουν τη «μείωση», το γερό «κούρεμα» του κρατικού χρέους, με μια «ευρείας κλίμακας αναδιάρθρωση». Γύρω από αυτό διαγκωνίζονται οι μερίδες της πλουτοκρατίας και οι κυβερνήσεις που τις στηρίζουν και εκπροσωπούν. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ η τέτοια «λύση» εγγυμονεί και νέους κινδύνους, βάζει σειρά από νέα ερωτήματα και συγκεκριμένα για το πώς θα αποφευχθούν: η «κατάρρευση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων», η «μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος μετάδοση των επιπτώσεων σε άλλες χώρες», όπως και το «ντόμινο των επιπτώσεων από τη μια χώρα στην άλλη».

Ο ιμπεριαλιστικός Οργανισμός μαζί με τις προδιαγραφές της επίσημης πτώχευσης φροντίζει να αβαντάρει και την κυβέρνηση χαρακτηρίζοντας «απαραίτητη» την εφαρμογή του μνημονίου, τον «έλεγχο των δαπανών» και τις «μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας και εμπορευμάτων».

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η πτώση του παραγόμενου ΑΕΠ για το 2011 θα διαμορφωθεί στο 2,9%, και η επίσημη ανεργία στο 16%. Για το 2012 αναμένουν αναιμική ανάκαμψη του ΑΕΠ κατά 0,6%. Ο ΟΟΣΑ βλέπει την αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ για το 2011 στο 4,2% (4,6% για το 2012) και για την Ευρωζώνη στο 2% για φέτος, ρυθμός που θα διατηρηθεί και για το 2012.