Στα μέσα Μάη αναμένεται η κατάθεσή του στη Βουλή
Επί της ουσίας, μέσω του σφιχτότερου ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων, το αστικό πολιτικό σύστημα επιχειρεί να κάνει ακόμη πιο αποτελεσματική τη δράση των πολιτικών κομμάτων υπέρ των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, να τσακίσει κάθε πολιτική φωνή εναντίωσης στο σύστημα. Αντικειμενικά, αυτός ο στόχος στρέφεται πρωτίστως ενάντια στο ΚΚΕ, το οποίο με όρους στρατηγικής αντιπαλεύει την πολιτική του κεφαλαίου, του αστικού πολιτικού συστήματος και μάχεται με όρους μαζικής πολιτικής πάλης για να ανατρέψει ο λαός τους καπιταλιστές από την εξουσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ριζοσπάστη», αλλά και όσα είπε χτες στους δημοσιογράφους ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης, στο περιθώριο ημερίδας της Διεθνούς Διαφάνειας, το νομοσχέδιο προβλέπει τα παρακάτω:
Από τα προαναφερόμενα είναι απολύτως σαφές πως ο νόμος δεν έχει στόχο να αντιμετωπίσει το «μαύρο πολιτικό χρήμα», αλλά να πλήξει ευθέως και απροκάλυπτα τα κόμματα εκείνα που αντλούν μεγάλο μέρος των πόρων τους από το λαό, όπως κάνει το ΚΚΕ. Οπως έχει αποδείξει η διεθνής πείρα, το μαύρο πολιτικό χρήμα και η συναλλαγή κάτω από το τραπέζι έχουν εκατομμύρια τρόπους για να περάσουν. Για παράδειγμα, ένας επιχειρηματίας μπορεί κάλλιστα να πληρώνει τον υποστηρικτικό μηχανισμό ενός πολιτικού και αυτός ο μηχανισμός να εμφανίζεται ότι αποτελείται από εθελοντές.
Αυτή, βεβαίως, είναι μια απλή περίπτωση, ενώ εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών - όπου υπάρχει αυστηρότατο σύστημα ελέγχου του πολιτικού χρήματος - είναι και η κλασικότερη για να αποδειχτεί ότι η διαπλοκή του κεφαλαίου με τα κόμματά του δεν πρόκειται να σταματήσει, ούτε να αναχαιτιστεί. Οταν στις ΗΠΑ υπουργοί - ακόμη και πρόεδροι - πριν περάσουν στην πολιτική υπήρξαν στελέχη ισχυρών πολυεθνικών συγκροτημάτων, για να επιστρέψουν σε αυτά όταν εγκαταλείψουν την ενεργό πολιτική δράση, μπορεί να υπάρχει αμφιβολία για το τι πραγματικά γίνεται; Επιπλέον, στις ΗΠΑ οι «χορηγίες» πολυεθνικών προς τα κόμματα είναι νομικά κατοχυρωμένες.
Ο νόμος χρησιμοποιεί σαν πρόσχημα την πάταξη του μαύρου πολιτικού χρήματος για να βάλει εμπόδια στην οικονομική και κατ' επέκταση στην πολιτική ενίσχυση του ΚΚΕ από το λαό. Η ονομαστικοποίηση του ενός, των δύο, των πέντε και των δέκα ευρώ, ποσά που κατά κύριο λόγο δίνουν από το υστέρημά τους στο ΚΚΕ τα λαϊκά στρώματα, θα δρα αποτρεπτικά στην οικονομική ενίσχυση του Κόμματος, καθώς θα συνεπάγεται και καταγραφή του πολιτικού τους φρονήματος από τους μηχανισμούς του κράτους ή στοχοποίησή τους, στην περίπτωση που δε συμφωνούν σε όλα με το Κόμμα, αλλά θέλουν να το ενισχύσουν οικονομικά, επειδή εκτιμούν τους αγώνες και τη δράση του.
Πολύ περισσότερο που μια τέτοια καταγραφή, η κυβέρνηση υποχρεώνει να γίνεται από τα τραπεζικά ιδρύματα, δηλαδή από την αιχμή και το κυρίαρχο στρώμα του κεφαλαίου με το οποίο διαπλέκονται και συμφύονται όλες οι άλλες μορφές του. Ακόμα πιο επικίνδυνη προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ονομαστικοποίηση των συνδρομών των κομματικών μελών, καθώς συνεπάγεται ωμή παρέμβαση στις σχέσεις του Κόμματος με τα μέλη του και ταυτόχρονα συνιστά δημιουργία ονομαστικού καταλόγου της δύναμης ενός κόμματος, που θα βρίσκεται στη διάθεση των κρατικών υπηρεσιών.