Ο αντικομμουνισμός είναι πολυκέφαλος, έχει πολλές όψεις. Συνήθως, όταν τα έντυπα της αστικής τάξης, αναφέρονται στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, τις περνάνε από γενεές δεκατέσσερις, κάνοντας λόγο για ολοκληρωτικά, ανελεύθερα και καταπιεστικά καθεστώτα, οι πολίτες των οποίων ζούσαν υπό τη σκιά του τρόμου. Αυτός είναι ο πρωτόγονος αντικομμουνισμός, ο οποίος «άνθισε» την περίοδο του «ψυχρού πολέμου», αλλά έκανε και πάλι την εμφάνισή του στις μέρες μας, ως αντίδοτο στην άγρια καταστολή και τη βίαιη επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο σε βάρος των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τι κάνουν όμως οι αντικομμουνιστές μας, όταν πρέπει να διαχειριστούν προπαγανδιστικά επιφανείς προσωπικότητες, που αναδείχθηκαν από τα... ολοκληρωτικά καθεστώτα και μέσα από το έργο τους άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην ιστορία της ανθρωπότητας; Πολύ απλά διαχωρίζουν τις προσωπικότητες αυτές από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα στο οποίο ζούσαν και τις περισσότερες φορές εμφανίζουν τους ανθρώπους αυτούς αντίθετους με το σοσιαλισμό. Παλιά μας τέχνη κόσκινο.

Ετσι, στην περίπτωση των γιορταστικών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα με τον θρυλικό πλέον Γιούρι Γκαγκάριν, επειδή δεν είχαν τίποτα αντισοσιαλιστικό να του προσάψουν, απλώς περιορίστηκαν να αναφερθούν στο γεγονός. Θεώρησαν περιττό να αναφέρουν, ότι ο γιος ενός εργάτη έγινε ο πρώτος κοσμοναύτης της ανθρωπότητας, ή ότι τη στιγμή που η δυτική προπαγάνδα παρομοίαζε τις κοινωνίες αυτές με τους ανθρώπους των σπηλαίων, η διαστημική τεχνολογία έκανε άλματα στη Σοβιετική Ενωση.

Αλλο παράδειγμα, είναι πώς ο αστικός Τύπος υποδέχθηκε την εκ νέου προβολή του θαυμάσιου ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ «Αληθινός φασισμός». Διαβάζουμε π.χ. στο ηλεκτρονικό «Βήμα» πόσο μεγάλος σκηνοθέτης και δάσκαλος ήταν ο Ρομ, αλλά παράλληλα, επικαλούμενο δηλώσεις του Ελληνα σκηνοθέτη και μαθητή του Ρομ Φ. Λαμπρινού, αναφέρει ότι την εποχή της προβολής του ντοκιμαντέρ ο Ρομ ελάμβανε απειλητικά μηνύματα, επειδή η ταινία του θεωρήθηκε φιλοεβραϊκή και αντισταλινική... Πάντα κατά τον Φ. Λ., ο Ρομ τού εκμυστηρεύτηκε ότι... ο κομμουνισμός δεν έχει μέλλον...

Ετσι προσπαθούν να αμαυρώσουν τα λαμπρά επιτεύγματα του σοσιαλισμού, αλλά και τη μνήμη ανθρώπων, οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να διαψεύσουν όσα αναφέρουν οι σημερινές αντικομμουνιστικές γραφίδες, επειδή απλά, έχουν εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο...