Παρασκευή 6 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Το δικαίωμα στις διακοπές

Καμιά πολιτική δεν υλοποιείται στον «αέρα». Πάντα έχει σκοπό και ζητούμενο και από αυτό κρίνεται. Ετσι και η πολιτική της κυβέρνησης στον τουρισμό πρέπει να κριθεί από το ζητούμενό της. Για να ξεχωρίσουν οι υποστηρικτές και οι πολέμιοι, οι θύτες και τα θύματα που δημιουργεί. Τα νέα προνόμια που προανήγγειλε προχτές ο πρωθυπουργός για το τουριστικό μεγάλο κεφάλαιο δεν προκαλούν έκπληξη. Γιατί το ζητούμενο της κυβερνητικής πολιτικής είναι η αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων τουριστικών - ξενοδοχειακών ομίλων. Αυτό εξηγεί την άκριτη υιοθέτηση της αυθαίρετης και επικίνδυνης φανφάρας των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου, ότι ο τουρισμός είναι και «πρέπει να είναι πρωταγωνιστής της ανάπτυξης», το «κλειδί» της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας, που σημαίνει να διασφαλιστεί η υπερκερδοφορία λίγων και ισχυρών ομίλων. Αυτό εξηγεί και τα αλλεπάλληλα μέτρα ενίσχυσής τους. Εξηγεί, γιατί αυτή η πολιτική δεν μπορεί να προσφέρει στις εργατικές και λαϊκές οικογένειες την ανάπαυλα που δικαιούνται, σε μια χώρα που ο ήλιος, η θάλασσα και ο πολιτισμός περισσεύουν.

Μείωση του ΦΠΑ στο 6,5% για τις ξενοδοχειακές μονάδες. Αρση του καμποτάζ και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, υπέρ της «κρουαζιέρας». Επιδότηση της απασχόλησης. Ενταξη των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων στις επιδοτήσεις και τα γενικότερα οφέλη του νέου «αναπτυξιακού» νόμου, είναι μερικά από τα άμεσα μέτρα που πάρθηκαν υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών του τουρισμού, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Χώρια τις ρυθμίσεις (προνόμια), που προωθούνται για μια σειρά άλλα ζητήματα, όπως: Μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, επέκταση της επιδότησης των εισφορών των εργαζομένων, «φαστ τρακ» για τουριστικές επενδύσεις, εκχώρηση της δημόσιας τουριστικής περιουσίας, νέο χωροταξικό για να φτιάξουν τουριστικές κατοικίες οι μεγάλοι όμιλοι, περαιτέρω μείωση περιορισμών και προϋποθέσεων για την ίδρυση και λειτουργία τους, μείωση των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων σε βάρος των Ταμείων, ευνοϊκές ρυθμίσεις και για τα πνευματικά δικαιώματα. Φυσικά, οι ξενοδοχειακές ΑΕ επωφελούνται από όλες τις φορολογικές και άλλες διατάξεις υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων.

Οι αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους στον τουριστικό κλάδο, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες, το λαό, είναι αντιστρόφως ανάλογες με την κυβερνητική στήριξη στο τουριστικό κεφάλαιο. Με «αντάλλαγμα» την ...απασχόληση, οι εργαζόμενοι βιώνουν εντατικοποίηση και κατάργηση δικαιωμάτων, σε έναν κλάδο που ήδη χαρακτηρίζεται από τη στυγνή εκμετάλλευση «σπουδαστών» και την εκτεταμένη ανασφάλιστη εργασία. Για τους «μικρούς» του τουρισμού, οι κορόνες περί «ποιότητας», σε συνάρτηση με τη σαρωτική δράση των μεγάλων ομίλων, δημιουργούν καθεστώς «ασφυξίας». Οσο για τις λαϊκές οικογένειες, οι διακοπές και η αναψυχή είναι απραγματοποίητο όνειρο.

Υπάρχει, όμως, η άλλη πολιτική, που θέτει αυτό ακριβώς το «όνειρο» στο επίκεντρό της, το ιεραρχεί ως δικαίωμα, αξιώνοντας τη λήψη μέτρων που θα το πραγματοποιήσουν. Είναι η θέση του ΚΚΕ ότι ο τουρισμός είναι λαϊκό δικαίωμα. Και πάνω σε αυτήν τη θέση καλεί το λαό να παλέψει για την ικανοποίησή του, που απαιτεί πάλη για κοινωνική ιδιοκτησία, κεντρικό σχεδιασμό, κοινωνικό έλεγχο, συμμετοχή των εργαζομένων. Για φτηνές διακοπές για τους εργαζόμενους, τα παιδιά τους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες. Για ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, για πραγματικά δημόσια και ποιοτική τουριστική εκπαίδευση. Για την πραγματική αξιοποίηση της λαϊκής τουριστικής περιουσίας, ώστε να υποστηριχτούν όλα τα παραπάνω. Που απαιτεί λαϊκή εξουσία και οικονομία.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ