Τρίτη 3 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...

Επαναλαμβάνονται «επικίνδυνα» οι επικοινωνιακοί εγκέφαλοι κυβέρνησης και τρόικας. Κάθε φορά που πρόκειται να περάσουν ένα νέο πακέτο βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, προκειμένου να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι «όλοι συμμετέχουν στα βάρη», βγάζουν σε πρώτο πλάνο και φουσκώνουν τεχνητά τον «πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής». Πρόκειται, βέβαια, για καραμπινάτη απόπειρα εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων, στάχτη στα μάτια για να σκύψουν το κεφάλι στη νέα σφαγή των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Για ακόμα μια φορά, λοιπόν, το οικονομικό επιτελείο εκτόξευσε, χτες, πυροτεχνήματα κατά της φοροδιαφυγής, ανακοινώνοντας άπιαστους στόχους (12 δισ. ευρώ μέσα σε δυόμισι χρόνια!), παραδειγματική τιμωρία μεγάλων φοροφυγάδων, δημοσιοποίηση λίστας με μεγαλοοφειλέτες και άλλα παρόμοια, που προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί ενώ πληρώνουν έμμεσα και άμεσα τις διαρκείς φοροεπιδρομές στο εισόδημά τους, την ίδια στιγμή διαπιστώνουν ότι η φοροδιαφυγή και η φοροασυλία του κεφαλαίου καθαγιάζονται και νομιμοποιούνται από την εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική. Ενδεικτικά, μόνο τους τελευταίους μήνες, έχουν μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές για τα επιχειρηματικά κέρδη από το 24% στο 20%, έχουν μειώσει τη φορολογία στα μερίσματα των μετόχων, στα ακίνητα των «οφσόρ» των εφοπλιστών, έχουν δώσει μόνιμες φοροαπαλλαγές ως «κίνητρα» για ανάπτυξη, έχουν χαρίσει ασφαλιστικές εισφορές, κ.ο.κ. Οσο για τη λίστα των μεγαλοοφειλετών, αυτή την έχουν εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά την κρύβουν επιμελώς για ευνόητους λόγους. Μόνο τα βεβαιωμένα χρέη ανέρχονται σε 32 δισ. ευρώ...

***

Η διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας (ΑΤΕ), που τη μεγάλη πλειοψηφία του πακέτου των μετοχών έχει ακόμη το κράτος στην ιδιοκτησία του, συνεχίζει ακάθεκτη την πολιτική ξεπουλήματος των βιομηχανιών ΕΒΖ, ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗΣ και ΣΕΚΑΠ, δικής της ιδιοκτησίας. Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε και από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΑΤΕ. Οπως ήδη έχει προαναγγελθεί, πρώτη στη σειρά είναι η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, όπου σύμβουλος πώλησης ορίστηκε η Eurobank... Αμεσα επίσης ξεκινούν και οι διαδικασίες πώλησης για τις Ελληνικές Βιομηχανίες Ζωοτροφών, ενώ, όπως ο ίδιος ο διοικητής της ΑΤΕ δήλωσε, μέχρι τέλος του έτους θα έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες πώλησης για ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ. Οι αρνητικές αυτές αποφάσεις θα γίνουν πράξη στο πλαίσιο της πολιτικής συρρίκνωσης και πλήρους ιδιωτικοποίησης του ομίλου της ΑΤΕ, που δρομολογούν κυβέρνηση και τρόικα, μέσα στο γενικότερο σχεδιασμό των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το ξεπούλημα των εναπομεινασών κρατικοσυνεταιριστικών οργανώσεων ΕΒΖ, ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗΣ και ΣΕΚΑΠ εντάσσεται στην πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ, την οποία οι όποιοι επίδοξοι καπιταλιστές αγοραστές θέλουν καθαρή από αυτές τις επιχειρήσεις, στις οποίες υπάρχει συνιδιοκτησία κράτους και συνεταιρισμών αγροτοκτηνοτρόφων. Η πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ και ξεπουλήματος των θυγατρικών της που επιβάλλει το μνημόνιο αποτελεί πλήγμα και για τους αγροτοκτηνοτρόφους, και για τους εργαζόμενους στις συγκεκριμένες βιομηχανίες, και συνολικότερα για τα λαϊκά στρώματα. Γιατί θα γίνουν αμιγείς ιδιωτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με όλες τις συνέπειες που επιφέρουν οι συγχωνεύσεις με ομοειδείς (εκεί θα οδηγηθούν αναγκαστικά από τα μονοπώλια) των αντίστοιχων τομέων, δηλαδή μείωση προσωπικού, ακόμη και κλείσιμό τους, χτύπημα της τιμής αγοράς προϊόντων από τους μικροπαραγωγούς κλπ. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ακόμα ένα λόγο να αντιδράσει και η μικρομεσαία αγροτιά. Απαιτείται αγώνας για να μπει φρένο στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα, στην ανεργία. Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, οι φτωχομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι θα πρέπει, συντονισμένα, μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, να αγωνιστούν σε κοινό μέτωπο μαζί με την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους, να εμποδίσουν αυτή την εξέλιξη, σε ρότα εφαρμογής μιας πολιτικής, που τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και η γη θα είναι λαϊκή ιδιοκτησία, που θα υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός και καθετοποιημένη παραγωγή, και στο πλάι της ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τους μικροπαραγωγούς, ώστε να ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ