Εκδήλωση - αφιέρωμα στο «Κάστρο του Υμηττού», προς τιμήν των τριών ΕΠΟΝιτών ηρώων (του διμοιρίτη Δημήτρη Αυγέρη και των μαχητών Κώστα Φολτόπουλου και Θάνου Κιοκμενίδη) που έπεσαν στις 28 Απρίλη 1944, μαχόμενοι παλικαρίσια ενάντια σε 200 χιτλερικούς και ταγματασφαλίτες, διοργανώνουν η Αχτίδα Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ, η Τομεακή Οργάνωση Ανατολικών Συνοικιών της ΚΝΕ και το Παράρτημα Υμηττού της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, το Σάββατο 30 Απρίλη, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Υμηττού. Μετά την εκδήλωση, θα ακολουθήσει πορεία μέχρι το Κάστρο και κατάθεση στεφάνων στον τόπο της θυσίας.

Στο «Κάστρο του Υμηττού», στην οδό Αγραίων 47, φύλαγε τα όπλα του ο ΕΛΑΣ. Τη μέρα της μάχης, καμιά διακοσαριά Γερμανοί και ένα τάγμα γερμανοτσολιάδες, έκαναν έφοδο στη συνοικία του Υμηττού, με σκοπό να μπλοκάρουν το συγκεκριμένο σπίτι. Μέσα βρίσκονταν οι τρεις ΕΠΟΝίτες, οι οποίοι, με την αυτοθυσία και τον ηρωισμό τους, μετέτρεψαν το σπίτι σε απόρθητο «Κάστρο».

Εφτά ολόκληρες ώρες πολέμησαν τον εχθρό, προκαλώντας του πολύ μεγάλες απώλειες, αλλά και οργή, καθώς οι οπλισμένοι «σαν αστακοί» κατακτητές, δεν μπορούσαν να το αλώσουν. Η μάχη τελείωσε με το θάνατο των τριών ηρώων, μετά από μια σφοδρή επίθεση, κατά την οποία οι Γερμανοί και ταγματασφαλίτες έκαναν πραγματικό «κόσκινο» το σπίτι - κάστρο, κτυπώντας το με όλμους και μυδράλια.

Στην πρόσκληση για την εκδήλωση, σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Το ΚΚΕ και τώρα και τότε, στα χρόνια του πολέμου, ανέδειχνε τη δύναμη που έχει ο λαός, όταν θελήσει να δράσει και να οργανώσει τον αγώνα του. Τότε, όπως και σήμερα, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και τα όργανά τους προσπαθούσαν να σπείρουν την ηττοπάθεια, την υποταγή στην αστική νομιμότητα, να πείσουν για το "μονόδρομο" της αποδοχής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, καλλιεργούσαν τον αντικομμουνισμό.

Οι σημερινές εξελίξεις στην Ελλάδα, θέτουν στην πρώτη γραμμή το γενικό πολιτικό ζήτημα. Το ζήτημα, αν συμφέρει το λαό ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που θα φέρει νέο κύκλο κρίσης ή πρέπει να διαλέξει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο, τέτοιον που προτείνει το ΚΚΕ, προς μια κοινωνία όπου η κρίση και η εκμετάλλευση, η ανεργία και η ανασφάλεια, θα αποτελούν παρελθόν.

Η θυσία των τριών ΕΠΟΝιτών του κάστρου του Υμηττού είναι φάρος που φωτίζει το δρόμο της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, το κίνημα της νεολαίας που σπουδάζει και των γυναικείων οργανώσεων που αντιπαλεύουν την ανισότητα των δύο φύλων, ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων και τον ιμπεριαλισμό, για τη Λαϊκή Εξουσία, τη Λαϊκή Οικονομία.

Αποδεικνύει πως, όταν υπάρχει μια πρωτοπορία έτοιμη και αποφασισμένη, η λαϊκή ανταπόκριση στο κάλεσμα θα έρθει. Ο συσχετισμός των δυνάμεων δε μένει παγιωμένος».