Κυριακή 17 Απρίλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Πολιτικό ζήτημα η αντισεισμική προστασία

Αποσπάσματα από την ομιλία του Σταύρου Τάσσου, σεισμολόγου - ερευνητή στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων αντισεισμικής θωράκισης κοστίζει ακόμα και ανθρώπινες ζωές (φωτ. από το σεισμό του 1999 στην Αθήνα)
Η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων αντισεισμικής θωράκισης κοστίζει ακόμα και ανθρώπινες ζωές (φωτ. από το σεισμό του 1999 στην Αθήνα)
Για τις ταξικές δυνάμεις, η ικανοποίηση και της Κοινωνικής Ανάγκης για Αντισεισμική Προστασία είναι Πολιτικό Ζήτημα. Στηρίζεται στην επιστημονική και τεχνολογική γνώση και στην αδιαπραγμάτευτη πολιτική σταθερά ότι ο πλούτος παράγεται από τον εργαζόμενο άνθρωπο και στα πλαίσια της οικονομίας σ' αυτόν πρέπει να επιστρέφει, επιλύοντας τα προβλήματά του και συμβάλλοντας στην ανάλογη με την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας ποιότητα ζωής του.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταματήσει το σεισμό, αλλά ούτε και να τον προβλέψει με ακρίβεια τέτοια ώστε να εκκενώσουμε πόλεις, ή, σε χώρες υψηλής σεισμικότητας όπως η Ιαπωνία και η Ελλάδα, να αποκλείσουμε περιοχές που μπορεί να γίνει ένας καταστρεπτικός σεισμός. Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να μειώσει το σεισμικό κίνδυνο.

Ο παράγοντας που ο άνθρωπος μπορεί να ελέγξει είναι η σχέσεις του με το φυσικό, δομημένο και ανθρώπινο περιβάλλον, δηλαδή οι σχέσεις παραγωγής, το είδος και η ποιότητα των οποίων καθορίζει τη συνολική τρωτότητα της κοινωνίας και όχι μόνο των κατασκευών. Τούτο γιατί στο πλαίσιο των σχέσεων εκμετάλλευσης, ανταγωνισμού και μεγιστοποίησης του καπιταλιστικού κέρδους και στο βαθμό που η αντισεισμική θωράκιση δεν προσκομίζει γρήγορα και μεγάλα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο, δεν υπάρχει ενδιαφέρον ούτε για προσεισμικό έλεγχο και ενίσχυση κατασκευών, ούτε για ελεύθερους χώρους, αλλά ούτε και για προγράμματα ουσιαστικής πρόληψης και ετοιμότητας του λαού. Αν αυτό ισχύει μια φορά σε «κανονικές» συνθήκες, ισχύει δέκα φορές σε περιόδους κρίσης. Το κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του δεν ενδιαφέρονται αν το κόστος πρόληψης είναι πολύ μικρότερο από το κόστος αποκατάστασης, γιατί γνωρίζουν ότι και τις συνέπειες και την αποκατάσταση θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τρανό παράδειγμα οι ιδιοκτήτες της «Ρικομέξ» και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Στον καπιταλισμό και η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών αφήνεται στις δυνάμεις της αγοράς, που βέβαια έχουν ορθάνοιχτα μάτια στη μεγιστοποίηση των κερδών και είναι τυφλές στην κάλυψη της λαϊκής ανάγκης για προστασία από τις φυσικές καταστροφές. Η κατάρρευση του δικτύου της κινητής τηλεφωνίας τόσο στο σεισμό της Αθήνας το 1999, όσο και στο σεισμό της Ιαπωνίας το 2011 δείχνει ότι η ανάγκη επικοινωνίας σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους σε «κανονικές» συνθήκες.

Η Αντισεισμική Προστασία αντιμετωπίζεται με γνώμονα τη μεταφορά πόρων από τους πολλούς στους λίγους και όχι τη διάθεση πόρων για την επίλυση του προβλήματος σε όφελος όλων και ιδιαίτερα αυτών που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, όπως είναι οι κάτοικοι πυκνοκατοικημένων και κοινωνικά, οικονομικά και ως εκ τούτου και οικιστικά υποβαθμισμένων περιοχών. Την πολιτική της μεγιστοποίησης του καπιταλιστικού κέρδους και της συνακόλουθης μη διάθεσης πόρων για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων και στην Αντισεισμική Θωράκιση υπηρέτησαν πιστά τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που στην καλύτερη περίπτωση προσβλέπουν σ' έναν καπιταλισμό με «ανθρώπινο» πρόσωπο στα πλαίσια της ΕΕ.

Στόχος η λήψη όλων των μέτρων αντισεισμικής θωράκισης

Με δεδομένο ότι ακριβής πρόγνωση σεισμού σήμερα δεν είναι δυνατή, ότι οι όποιες στατιστικές εκτιμήσεις εμπεριέχουν το στοιχείο της αβεβαιότητας και ότι ο σεισμός των Γρεβενών - Κοζάνης και κυρίως ο σεισμός της Αθήνας με δραματικό τρόπο κατέδειξαν ότι δεν υπάρχει περιοχή του ελληνικού χώρου που μπορεί να θεωρηθεί ασεισμική, καμιά περιοχή του ελληνικού χώρου δεν μπορεί να εξαιρεθεί από τη λήψη μέτρων ελαχιστοποίησης του σεισμικού κινδύνου. Στόχος μιας φιλολαϊκής αντισεισμικής πολιτικής θα πρέπει να είναι η λήψη όλων των μέτρων αντισεισμικής θωράκισης που η επιστήμη και η τεχνική παρέχουν στη δεδομένη ιστορική στιγμή σε κάθε κατοικημένο σημείο του ελληνικού χώρου, με την παραδοχή ότι ο επόμενος καταστρεπτικός σεισμός θα γίνει στο σημείο αυτό το επόμενο δευτερόλεπτο. Μέτρα ετοιμότητας του λαού, ύπαρξη ελεύθερων χώρων, προσεισμικοί έλεγχοι μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων (σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, χώροι διασκέδασης κλπ.) και αποκατάστασή τους ή αντικατάστασή τους από άλλα κτίρια με τις απαιτούμενες αντισεισμικές προδιαγραφές, όπου η αποκατάστασή τους δεν επαρκεί. Οι επιστημονικά τεκμηριωμένες εκτιμήσεις για την εξέλιξη της σεισμικής δράσης θα πρέπει πάντα να παίρνονται υπόψη, μαζί με κοινωνικά κριτήρια, στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και όχι στον αποκλεισμό περιοχών. Σε κάθε περίπτωση, η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στις οικονομικά, οικιστικά και κοινωνικά υποβαθμισμένες περιοχές.

Ο καπιταλισμός είναι ένα ιστορικά ξεπερασμένο έργο ανθρώπων και αφού άνθρωποι το έφτιαξαν, άνθρωποι θα το γκρεμίσουν, γιατί έχει φάει τα ψωμιά του, γιατί σάπισε, γιατί η μόνη διέξοδος που προσφέρει στη νεολαία είναι τα ναρκωτικά και ο τζόγος, οι μισθοί πείνας και η ανεργία στους ενήλικες, ο Καιάδας στους ηλικιωμένους. Στη θέση του θα φτιάξουμε ένα άλλο σύστημα και οι θυσίες στον αγώνα αυτό είναι οι μόνες που πιάνουν τόπο, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, που να εξυπηρετεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα αυτών που παράγουν τον πλούτο, που δεν είναι άλλοι από εμάς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Ενα σύστημα που θα αντιμετωπίζει και τη γη και την κατοικία σαν κοινωνικά αγαθά και όχι σαν εμπορεύματα και θα προβλέπει ένα πρόγραμμα λαϊκής στέγης από έναν εθνικό δημόσιο φορέα κατασκευών που θα παρέχει καλαίσθητους και σεισμικά ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, πολιτισμού και διασκέδασης στο λαό και τους εργαζόμενους.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ