Προχτές έξω από τα γραφεία του ΟΛΠ τα ΜΑΤ με εντολή της κυβέρνησης ματοκύλησαν τη συγκέντρωση των εργατών της ναυπηγοεπισκευαστικής «Ζώνης». Με τα γκλομπς και την καταστολή η κυβέρνηση απαντά στη διεκδίκηση του δικαιώματος στη δουλειά, στην απαίτηση να προστατευθούν οι άνεργοι. Γίνεται φανερό ότι η ένταση της κρατικής βίας είναι η άλλη όψη της όξυνσης της αντεργατικής επίθεσης. Το αστικό κράτος με τη βία και την τρομοκρατία θωρακίζει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, επιτίθεται απροκάλυπτα σε όποιον αντιστέκεται, όποιον βάζει εμπόδια στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σε αυτή την επίθεση έσπευσαν να συνδράμουν και ορισμένα μέσα ενημέρωσης, αναπαράγοντας τη γνωστή προπαγάνδα για τους υψηλούς μισθούς των εργατοτεχνιτών της «Ζώνης», για την πολιτική του ταξικού Συνδικάτου που διώχνει τις δουλειές από το Πέραμα. Τα λένε αυτά σε έναν κλάδο που πληρώνει στην κυριολεξία με το αίμα του την αντεργατική πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, που καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας υποτάσσοντάς τες στην κερδοφορία του μεγάλου εφοπλιστικού κεφαλαίου. Τα λένε αυτά, όταν από τους 10.000 περίπου εργατοτεχνίτες της «Ζώνης» που εργάζονταν το 2008, σήμερα μόλις 2.000 έχουν μεροκάματο. Οταν σήμερα το πρωί οι εργατοτεχνίτες θα συγκεντρωθούν έξω από τα δικαστήρια του Πειραιά, όπου θα ξεκινήσει η δίκη για το έγκλημα που έγινε τον Ιούλη του 2008 στο επισκευαζόμενο αεράδικο «FRIENDSHIPGAZ» στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 8 εργάτες. Τα λένε για εργάτες που ακόμα και όταν βρίσκουν μεροκάματο παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα για 70 και 80 ευρώ, που τους θερίζουν οι επαγγελματικές ασθένειες, που δεν προλαβαίνουν ούτε να βγούνε στη σύνταξη.

Είναι οι ίδιοι που, ενώ επιτίθενται στους εργατοτεχνίτες και τα ταξικά συνδικάτα, διαφημίζουν το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι μέσα σε συνθήκες κρίσης και μόνο το πρώτο δεκάμηνο του 2010 παρήγγειλαν 231 νέα πλοία συνολικής αξίας 6,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Και ενώ η κυβέρνηση «δεν έχει σάλιο» για τους άνεργους εργατοτεχνίτες, στους οποίους στέλνει τα ΜΑΤ, βρήκε 12 δισεκατομμύρια ευρώ για να προικίσει τους εφοπλιστές για νέες παραγγελίες πλοίων στην Κίνα.

Και στην περίπτωση της Ζώνης, όπως και συνολικά της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, αναδεικνύεται ξεκάθαρα η ανάγκη για μια άλλη πορεία, μια άλλη πολιτική. Η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών δοκιμάστηκε και είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Μιζέρια και ανεργία για τους εργατοτεχνίτες, κλειστά ναυπηγεία, απαξίωση και καταστροφή υποδομών και τεχνογνωσίας σε ένα βασικό κλάδο της οικονομίας, ιδιωτικοποιήσεις, εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας, μίζες και ρεμούλα, ληστεία του πλούτου που παράγεται. Ηρθε η ώρα οι εργατοτεχνίτες στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία να σκεφτούν και να συζητήσουν για μια άλλη πολιτική. Την πολιτική αυτή που προτείνει το ΚΚΕ, στην οποία τα ναυπηγεία μέσα από έναν ενιαίο κρατικό φορέα στα πλαίσια της Λαϊκής Οικονομίας θα είναι λαϊκή περιουσία.

Αυτός ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγικής Βιομηχανίας με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στα πλαίσια των αναγκών της Λαϊκής Οικονομίας. Που σε συνδυασμό με την αποτελεσματική οργάνωση και τον εργατικό έλεγχο δημιουργούν προϋποθέσεις για ασφαλή δουλειά σε όλους, με πλήρη δικαιώματα.