«Η μήτρα που γεννάει τις αντιλαϊκές ταξικές πολιτικές σε κάθε χώρα, είναι η ίδια μήτρα που γεννάει τους πολέμους. Η ίδια μήτρα που γεννάει την καπιταλιστική κρίση με όλα τα αποτελέσματα που ζούμε καθημερινά, είναι η ίδια μήτρα που γεννάει τους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αν αυτό συνειδητοποιηθεί καλά και σε βάθος από τις λαϊκές δυνάμεις και πρώτα και κύρια την εργατική τάξη, τη νεολαία και άλλα κοινωνικά, λαϊκά στρώματα, τότε είναι δυνατόν να κατανοηθεί γιατί δεν πρέπει και ο λαός μας να συστρατευθεί γύρω από στόχους που αφορούν το ρόλο της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στους πολέμους. Δηλαδή, το ρόλο που παίζει η αστική τάξη της χώρας μας σε συμμαχία με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες για να υπερασπίσει τα δικά της ζωτικά συμφέροντα, μέσα και έξω από τη χώρα.

Αν αυτό το καταλάβουμε, τότε θα γίνει πιο κατανοητό γιατί πρέπει το αντιιμπεριαλιστικό, αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα μας να πάρει πιο βαθιά χαρακτηριστικά, πιο μόνιμα και να διαπεράσει όλο το εργατικό λαϊκό κίνημα. Γιατί είναι πλευρά που αφορά την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Γιατί αν η αστική τάξη της χώρας μας, στα πλαίσια των συμμαχιών της αποθρασύνεται με τέτοιο τρόπο στο ματοκύλισμα των λαών της περιοχής, καταλαβαίνετε πόσο αδίστακτη θα γίνει - πάντα στα πλαίσια των συμμαχιών που συνάπτει, περιφερειακών και διεθνών - για την καταπάτηση των εργατικών λαϊκών αναγκών και μέσα στην ίδια μας τη χώρα.

Ο πόλεμος λοιπόν δεν είναι έξω από τα σύνορά μας. Ο πόλεμος είναι μέσα από τα σύνορά μας. Αν θέλετε, να το πω έτσι, εκφράζεται κάθε μέρα, εκφράστηκε και στον Πειραιά σήμερα το μεσημέρι (σ.σ. χτες το μεσημέρι όταν ισχυρές δυνάμεις καταστολής εξαπέλυσαν βάρβαρη προσχεδιασμένη επίθεση σε ανέργους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης έξω από τον ΟΛΠ). Εκφράζεται έξω από τις πύλες των εργοστασίων, εκφράζεται στους καταπέλτες των πλοίων. Πολύ περισσότερο εκφράζεται μέσα στους χώρους δουλειάς, με την επίμονη, σταθερή, αδίστακτη προσπάθεια του κεφαλαίου να καταπατήσει κάθε εργατικό λαϊκό δικαίωμα. Και από αυτή την πλευρά, η αντιιμπεριαλιστική δράση και πάλη έχει και αντιπολεμικό περιεχόμενο ενάντια στους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Εχουμε πόλεμο λοιπόν. Εχουμε πόλεμο εδώ, εντός των τειχών. Το είπαμε, την άλλη μέρα που ορκίστηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ότι αυτή τη κυβέρνηση θα είναι η χειρότερη αστική κυβέρνηση που έχει περάσει μέχρι σήμερα, γιατί ανέλαβε μια βαθιά επικίνδυνη, βαθιά αντιλαϊκή, βαθιά ταξική αποστολή: Σε συνθήκες οικονομικής, καπιταλιστικής κρίσης να βγει το κεφάλαιο και η αστική τάξη της χώρας μας με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από αυτή την κρίση, βεβαίως πληρώνοντας το μάρμαρο, πολύ βαριά μάλιστα, ο λαός, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας. Και επιβεβαιωθήκαμε. Επιβεβαιώθηκε το ΚΚΕ όχι μονάχα σε αυτό. Επιβεβαιωθήκαμε σε βάθος χρόνου και για μια σειρά άλλες πλευρές. Επιβεβαιωθήκαμε σε σχέση με τον ερχομό της κρίσης.

Δε γίνεται να υπάρχουν μέτρα για να περάσουμε και να βγούμε από την κρίση όλοι, θύτες και θύματα. Για να υπάρξει φιλολαϊκή λύση από την κρίση πρέπει να πληρώσει το κεφάλαιο, πρέπει να πληρώσουν όλοι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία της κρίσης, όλοι αυτοί που έχουν βγάλει τεράστια κέρδη όλα τα προηγούμενα χρόνια σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρέπει να τιμωρηθούν για την εκμετάλλευση των εργατικών λαϊκών στρωμάτων όλα αυτά τα χρόνια, πρέπει να ανατραπεί αυτή η πολιτική.

Πρέπει να το συζητήσουμε, να το οργανώσουμε, να το αναλύσουμε, να το σκεφτεί καλά ο λαός και αξιοποιώντας την πείρα του να σκεφτεί: Αξίζουν οι θυσίες στο βωμό του μεγάλου κεφαλαίου; `Η μήπως αξίζουν καλύτερα οι θυσίες για την οργάνωση ενός μεγάλου πλατιού λαϊκού κινήματος, μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, που δε θα παλεύει μονάχα για την αναγκαία ανακούφιση από τις συνέπειες της κρίσης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, της εργατικής τάξης, αλλά για να πατήσει γερά στα πόδια της, με σκοπό να ανατρέψει τη σημερινή αστική κυριαρχία, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας, του σοσιαλισμού;

Υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις στη χώρα μας, να απαλλαχτεί ο λαός από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, να μπει πραγματικά στη φιλολαϊκή ανάπτυξη, σε μια άλλη λαϊκή ανάπτυξη που θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, απαλλαγμένες από το βραχνά του κέρδους προς όφελος της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Αυτό είναι το ζήτημα που πρέπει να κουβεντιάσουμε σήμερα, αυτό πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη.

Το ΚΚΕ θα επιδιώξει με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο που έχει στα χέρια του αυτή του την πρόταση να την κουβεντιάσει πλατιά με το λαό. Σε αυτά τα πλαίσια είναι ενταγμένη και η πολιτική δραστηριότητα που κάνουμε και αυτή την περίοδο. Σ' αυτό το πλαίσιο, και δίνοντας έναν τόνο αισιοδοξίας για τη δύναμη του λαϊκού παράγοντα, είναι και η συγκέντρωση που διοργανώνει το ΚΚΕ στο Σύνταγμα. Για να δείξουμε ότι σε αυτές τις συνθήκες, παρά το γεγονός ότι προσπαθούν να γονατίσουν το λαό, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική, υπάρχει η δυνατότητα με ισχυρή λαϊκή συμμαχία, με αντεπίθεση του λαού, με ισχυρό ΚΚΕ να μπει τέλος στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, να μπει τέλος στα βάσανα του λαού».