Η ελληνική κυβέρνηση, για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, συντάχθηκε εξαρχής με όσους όρμηξαν να μακελέψουν το λαό της Λιβύης, επιχειρηματολογώντας προκλητικά για το υφιστάμενο πλέγμα υπεράσπισης των συμφερόντων των πολυεθνικών, μέσω των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που ψευδεπίγραφα αποκαλείται «Διεθνές Δίκαιο». Αυτή την αρχή φρόντισε να ξεκαθαρίσει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας και από το βήμα της Βουλής, στη συζήτηση που έγινε την περασμένη Τρίτη για τις εξελίξεις στη Λιβύη, ύστερα από αίτημα του ΚΚΕ.

Η συζήτηση και γενικότερα η στάση όλων των κομμάτων απέναντι στο νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα δυο πράγματα επιβεβαιώνουν: Πρώτον, ότι ο πόλεμος συνδέεται άμεσα με την καπιταλιστική κρίση και την ανάγκη της πλουτοκρατίας να ανοίξει νέα πεδία για να διοχετεύσει τα σωρευμένα κεφάλαιά της. Στην προκειμένη περίπτωση, η λεία από την επέμβαση στη Λιβύη είναι το πλούσιο σε ενεργειακά κοιτάσματα υπέδαφός της και σ' αυτή τη βάση ξεδιπλώνονται οι ανταγωνισμοί για το ποια αστική τάξη θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι από τη μοιρασιά. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο συμμετέχει στον πόλεμο και η Ελλάδα.

Δεύτερον, ότι η στάση κύρια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ απέναντι στην επέμβαση είναι η άλλη όψη της πολιτικής τους στο εσωτερικό της χώρας, όπου ενιαία χτυπάνε τα δικαιώματα του λαού για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου. Από αυτή τη σκοπιά, ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο δεν μπορεί παρά να έχει αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά εναντίωσης στην πολιτική των κομμάτων που με την εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική υπηρετούν το κεφάλαιο.

Οχυρωμένος πίσω από τις αποφάσεις του ΟΗΕ, που νομιμοποιούν κάθε ιμπεριαλιστικό έγκλημα, ο Γ. Παπανδρέου είπε στη Βουλή ότι «η Ελλάδα, στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ ο επιτήδειος ουδέτερος των περιφερειακών εξελίξεων». Ζητώντας από το λαό να ξεχάσει ότι ο ίδιος και η συμμαχία του σε ΗΠΑ και ΕΕ συναγελάζονταν με το καθεστώς Καντάφι, όσο αυτό υπηρετούσε τα συμφέροντά τους, ο Γ. Παπανδρέου προσπάθησε να νομιμοποιήσει την υποκριτική «λογική» της επέμβασης, υποστηρίζοντας ότι ο Μ. Καντάφι επέδειξε «πρωτοφανή και άνευ προηγουμένου σκληρότητα στα αιτήματα των πολιτών του, εξαπολύοντας μια πραγματική εκστρατεία τρόμου, με θύματα κυρίως αμάχους».

Στο ίδιο πνεύμα, ισχυρίστηκε ότι η απόφαση του ΟΗΕ «δεν μιλά για κατοχή ή παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας. Δεν μιλά για χερσαίες δυνάμεις. Δεν μιλά για διαμελισμό, ούτε βέβαια μιλά για εξόντωση του Καντάφι», αλλά «αποκλειστικός στόχος είναι η προστασία των αμάχων και η παύση της βίας, προκειμένου στη συνέχεια να επέλθει η ομαλότητα και να δρομολογηθούν ειρηνικές και δημοκρατικές εξελίξεις στη χώρα». Παίζοντας με τις λέξεις, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει ότι η μορφή του πολέμου είναι ευμετάβολη και εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα κάθε φάσης της επιχείρησης, η οποία δεν παύει όμως να είναι ιμπεριαλιστική, άδικη και δολοφονική.

Με τη φράση «το εθνικό μας συμφέρον είναι να συμβάλουμε στην ενίσχυση της διεθνούς μας αξιοπιστίας» ο πρωθυπουργός επιχείρησε να ταυτίσει το συμφέρον της ντόπιας πλουτοκρατίας, για το οποίο εργάζεται, με αυτό του λαού, για να δικαιολογήσει την πρόσδεση της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις αναφορικά με τη Λιβύη. Μάλιστα, με σαφήνεια είπε ότι σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσει να κινείται η εξωτερική πολιτική της χώρας, αφού «η Ελλάδα οφείλει να έχει παρουσία και φωνή σε αυτές τις εξελίξεις. Ο λόγος της πρέπει να έχει βαρύνουσα σημασία», να αναβαθμιστεί δηλαδή ο περιφερειακός της ρόλος στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, μέσα και από τη συμμετοχή στη σφαγή του λιβυκού λαού.

Προκαλώντας το κοινό αίσθημα του ελληνικού και του λιβυκού λαού, την ίδια ώρα που τα μαχητικά των «συμμάχων» της κυβέρνησης εφορμούσαν από τα αεροδρόμια της Ελλάδας για να επιτεθούν στην Τρίπολη και σε άλλες πόλεις, ο Γ. Παπανδρέου δε δίστασε να ισχυριστεί ότι «ο λιβυκός λαός, την επόμενη μέρα, πρέπει να ξέρει ότι, στο πρόσωπο της Ελλάδας, έχει έναν πραγματικό φίλο. Φίλο με αρχές, φίλο ειλικρινή και ανιδιοτελή. Φίλο, έτοιμο να βοηθήσει το λιβυκό λαό στην ανοικοδόμηση της πατρίδας του».

Σε ό,τι αφορά το επιχειρησιακό σκέλος της ελληνικής εμπλοκής, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό του, λέγοντας πως «η Ελλάδα, ως όφειλε, παρέχει υποστήριξη επικουρική στις επιχειρήσεις για την προστασία των αμάχων στη Λιβύη. Δεν συμμετέχει σε βομβαρδισμούς, δεν διαθέτει μαχητικά αεροσκάφη». Ταυτόχρονα, επιχείρησε να καθησυχάσει το λαό για τους κινδύνους που συνεπάγεται η εμπλοκή της χώρας στην επέμβαση, λέγοντας ότι «η ελληνική επικράτεια είναι ασφαλής και εκτός του βεληνεκούς πιθανών εχθροπραξιών».

Ωμός για τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας, πέρα από κάθε όριο, ήταν στην ομιλία του ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος αντικατέστησε τον Α. Σαμαρά που βρισκόταν στις Βρυξέλλες. Οπως είπε, «η Ελλάδα παρά τη δυσμενή συγκυρία που βιώνει, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, οφείλει, με ευθύτητα, εντιμότητα και συνέπεια, να δηλώνει παρούσα στις εξελίξεις, να τιμά τις συμβατικές της υποχρεώσεις, να δηλώνει έμπρακτα τη δημοκρατική και φιλελεύθερη στάση της και να αξιοποιεί τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα».

Ταυτόχρονα, παρείχε ξεκάθαρη στήριξη στους κυβερνητικούς χειρισμούς, τονίζοντας πως «η Ελλάδα, ορθά, είναι παρούσα στις εξελίξεις του γεωπολιτικού μας περιβάλλοντος. Η χώρα, αξιοποιώντας τη θέση της, οφείλει να επιδιώξει, πέραν των άλλων και τη διπλωματική συμβολή της, ώστε να ανοίξει δίαυλος επικοινωνίας με τους συντελεστές των εξελίξεων στη Λιβύη και την ευρύτερη περιοχή, αλλά και να επαγρυπνεί για τις κυοφορούμενες αλλαγές».

Με άλλα λόγια, η ΝΔ καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες, ώστε μετά την ισοπέδωση της Λιβύης να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας, κατ' αντιστοιχία της προσφοράς της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ο Δ. Αβραμόπουλος έσπευσε να καλύψει πλήρως και την αισχρή κυβερνητική προπαγάνδα ότι «η Ελλάδα (...) παρέχει διευκολύνσεις στις Συμμαχικές Δυνάμεις, λειτουργώντας υποστηρικτικά στα σχέδια που εφαρμόζονται και (...) δεν επιχειρεί στρατιωτικά», λειτουργώντας με αυτόν τον τρόπο «ως παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή».

Το φιλοπόλεμο κήρυγμα της ΝΔ είναι επικίνδυνο για το λαό, ο οποίος βρίσκεται μπροστά σε ένα νέο κύκλο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή, προκειμένου να επιβληθεί η «σταθερότητα» που έχουν ανάγκη τα κέρδη των μονοπωλίων.

Στο απόγειο του κυνισμού, ο Δ. Αβραμόπουλος είπε ότι «οφείλουμε να προστατεύσουμε, στην κρίσιμη αυτή οικονομική συγκυρία, τον ελληνικό τουρισμό, πολύτιμη πηγή εισοδήματος για τη χώρα μας, αλλά και την αξιοπρέπεια και την εικόνα της Ελλάδας. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τη χώρα μας από το μεταναστευτικό κύμα, μία ορατή απειλή στην περιοχή. Η χώρα μας δεν αντέχει άλλους μετανάστες».

Νόθο «αντι-αμερικανισμό» επιχείρησε να «πουλήσει» με την παρέμβασή του ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Καρατζαφέρης, υπερασπιζόμενος την πρόσδεση της χώρας σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ώστε να υπηρετηθεί πιο αποτελεσματικά το συμφέρον της ντόπιας πλουτοκρατίας. Στη γνωστή εθνικιστική λογική του ΛΑ.Ο.Σ., ο Γ. Καρατζαφέρης ανέφερε ότι πρέπει «να θυμόμαστε ότι είμαστε Ελληνες, ένας περήφανος λαός και όχι θεραπαινίδες των Αμερικάνων», μιλώντας για πολιτικούς που «τρέχετε στις δεξιώσεις, οι ίδιοι και οι ίδιοι συνέχεια! Δεν μπορεί να εξαρτάται το μέλλον των πολιτικών μας από την Αμερική».

Οι αντιρρήσεις του ΛΑ.Ο.Σ. δεν αφορούν το ότι γίνεται μια επέμβαση προκειμένου να διεκπεραιωθούν τα ζητούμενα των πολυεθνικών του πετρελαίου, αλλά το γιατί «εμείς πάμε με τον Αμερικάνο, όταν η Ινδία, η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία κ.ά. τάσσονται εναντίον της επιχείρησης; Η Ελλάδα δεν είχε κανένα λόγο να ανακατευτεί. Ελληνικό όπλο δεν έχει ποτέ σκοτώσει Αραβες».

Επισήμανε ακόμα ότι στη Λιβύη επιχειρούν σήμερα «οι ίδιοι και οι ίδιοι. Αμερικάνοι και Αγγλοι και τώρα μπήκαν και οι Γάλλοι», επισημαίνοντας ότι «ο Σαρκοζί βρήκε την ευκαιρία να επιδείξει τα Rafale (σ.σ αεροσκάφη) που δεν τα αγοράζει κανείς» και κερδίζει πόντους στο εσωτερικό της χώρας του. Τέλος, ψαρεύοντας στα θολά νερά της δημαγωγίας, ο πρόεδρος του κόμματος που ψήφισε το μνημόνιο και την κατρακύλα του λαού στη φτώχεια, δήλωσε ότι «5 εκατομμύρια την ημέρα στοιχίζει η επιχείρηση αυτή για όσο θα κρατήσει και εδώ δεν έχουμε 300.000 να δώσουμε για τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Για να τονώσουμε το φρόνημα του ελληνικού λαού που προσβάλλεται από τον Νταβούτογλου και την παρέα του».

Προτάσεις για πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά ακόμη και του ΝΑΤΟ, που θα μπορούσε να πάρει η ελληνική κυβέρνηση, κατέθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας. Κάλεσε τον Γ. Παπανδρέου να πάρει πρωτοβουλίες, «να αξιοποιήσουμε τη θέση του Αραβικού Συνδέσμου, της Ενωσης Αφρικανικών Χωρών, τη στάση της Ρωσίας και της Κίνας, ακόμη και της Γερμανίας». Μάλιστα, αναφερόμενος στον προσανατολισμό της κυβέρνησης και θολώνοντας τη φιλομονοπωλιακή της στρατηγική, υποστήριξε πως «ούτε στον χειρότερό σας εφιάλτη δεν θα μπορούσατε να διανοηθείτε, εσείς, η Ελλάδα δηλαδή, να είναι αυτή που θα πει όχι, που θα μπλοκάρει τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ, τη συνδρομή του ΝΑΤΟ σε αυτή την πολεμική επέμβαση»!

Επίσης ζήτησε «να απεμπλακούμε απ' αυτή την πολεμική επιχείρηση και να γίνουμε πρωταγωνιστές σε μια προσπάθεια ανθρωπιστικής βοήθειας. Εχουμε τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, να τον αξιοποιήσουμε, να ναυλώσουμε πλοία, να προετοιμαστούμε για την ανάσχεση της διαφαινόμενης ανθρωπιστικής κρίσης». Τέλος, έθεσε θέμα η ελληνική εμπλοκή να τεθεί σε ψηφοφορία στο ελληνικό κοινοβούλιο.