Η συγκεκριμένη, προσανατολισμένη και σχεδιασμένη παρέμβαση των δυνάμεων του ΚΚΕ σε εργατοϋπάλληλους, φτωχή αγροτιά, αυτοαπασχολούμενους, γυναίκες και νεολαία, για τη συσπείρωση δυνάμεων στην κατεύθυνση της συγκρότησης της λαϊκής συμμαχίας, βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης στη Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Η Συνδιάσκεψη εξέλεξε νέα Επιτροπή Περιοχής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γραμματέα της ΕΠ τον σ. Γιώργο Χαρίτο, μέλος της ΚΕ.

Η Συνδιάσκεψη ασχολήθηκε και με τις εξελίξεις στην οικονομία και την κοινωνικοταξική διάρθρωση στην περιοχή. Στο επίπεδο της οικονομίας και παρά την εξέλιξη της κρίσης, η Θεσσαλία παραμένει περιοχή με σχετικά μεγάλη συγκέντρωση επιχειρήσεων σε ορισμένους κλάδους (μέταλλο, κατασκευές, τρόφιμα - ποτά, χημική βιομηχανία, τσιμέντα κ.λπ.). Μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι διατηρούν σημαντικές επιχειρήσεις στην περιοχή (Μυτιληναίος, Στασινόπουλος, Χαλυβουργία, ΑΓΕΤ, Ολυμπος, Αλφα Γουντ, ΦΑΓΕ κ.λπ.), στους αντίστοιχους κλάδους δραστηριοποιούνται πολλές μικρότερες επιχειρήσεις, εργοστάσια και εκατοντάδες βιοτεχνίες.

Η κρίση επιταχύνει εξελίξεις. Για παράδειγμα, ο κλάδος της ένδυσης - κλωστοϋφαντουργίας που είχε απομείνει στη Λάρισα τείνει προς εξαφάνιση, μια πορεία που βεβαίως ξεκίνησε χρόνια πριν. Είναι χιλιάδες οι απολύσεις σε αρκετούς κλάδους. Σοβαρό είναι το θέμα στο Βόλο στον κλάδο του μετάλλου, μετά το κλείσιμο αρκετών βιοτεχνιών και την εγκατάλειψη της παραγωγικής δραστηριότητας στα μεγαλύτερα εργοστάσια (π.χ. ΚΟΝΤΙ). Ο κλάδος των κατασκευών, όπως ισχύει και παντού, δέχεται σοβαρό πλήγμα, με αποτέλεσμα μια σειρά επιχειρήσεων που συνδέονται άμεσα (π.χ. κατασκευαστικές, κεραμοποιία, εργολαβικές κ.λπ.) να κλείνουν τμήματα, άλλες να πτωχεύουν ή να μπαίνουν στη διαδικασία πτώχευσης. Ο χώρος του επίπλου, που είχε μεγάλη ανάπτυξη στη Λάρισα με πολλές σημαντικές επιχειρήσεις, συρρικνώνεται πολύ γρήγορα.

Στον κλάδο του εμπορίου, είναι χιλιάδες τα λουκέτα στα μικρομάγαζα, για πρώτη φορά και με βάση τα επίσημα στοιχεία τοπικών φορέων είναι 30% περισσότερες οι επιχειρήσεις που κλείνουν από εκείνες που ανοίγουν. Ταυτόχρονα, ισχυροποιείται η θέση μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και στους τέσσερις Νομούς της Θεσσαλίας και αυτό δεν αλλάζει επειδή ορισμένες πολυεθνικές (π.χ. ALDI) επέλεξαν να αποσυρθούν από την περιοχή.

Ακόμα, σημαντικές επενδύσεις έχουν γίνει στο χώρο της ιδιωτικής Υγείας (π.χ. ΙΑΣΩ, πολλές ιδιωτικές κλινικές, κέντρα αποκατάστασης κ.ά.). Εϊναι τομέας με ραγδαία ανάπτυξη, κυρίως σε Λάρισα και Βόλο. Υπάρχουν επενδυτικά σχέδια μεγάλων ομίλων - ορισμένα υλοποιούνται ήδη - για την «αξιοποίηση» φιλέτων γης σε βουνά και παραλίες της περιοχής, για εργοστάσια στον τομέα της ανακύκλωσης υλικών, καύσης για παραγωγή ενέργειας (π.χ. ΒΙΟΜΑΖΑ), σχέδια για αιολικά, φωτοβολταϊκά και κάθε λογής «πράσινες» επενδύσεις και οι Καλλικρατικοί δήμοι δημιουργούν ευνοϊκό έδαφος, πρωτοστατούν στην κατεύθυνση αυτή.

Συνολικά, η καταγεγραμμένη ανεργία ξεπερνά το 20%, ενδεικτικό της ραγδαίας αύξησης τα τελευταία δυο χρόνια, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Πολλαπλασιάζεται η εκ περιτροπής εργασία και η υποαπασχόληση, επεκτείνεται η απλήρωτη εργασία, ολοένα και περισσότερες εργατικές οικογένειες αδυνατούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, είναι αντιμέτωπες με το φάσμα της απόλυτης εξαθλίωσης.

Ο τομέας της αγροτικής παραγωγής παραμένει πολύ σημαντικός, παρά το ξεκλήρισμα μικρομεσαίων και φτωχών αγροτών, την εγκατάλειψη καλλιεργειών, την υποβάθμιση ή μη αξιοποίηση παραγωγικών δυνατοτήτων, κυρίως του κάμπου, αλλά και ορισμένων ημιορεινών και ορεινών περιοχών. Σιτηρά, βαμβάκι εξακολουθούν να συγκεντρώνουν μεγάλο όγκο παραγωγής, καλλιεργούμενων εκτάσεων και αγροτών. Μια σειρά καλλιεργειών που συνδέονται άμεσα με τη λαϊκή διατροφή (π.χ. λάδι, φρούτα, κρασί) παραμένουν μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας», ορισμένες αναπτύσσονται (π.χ. κηπευτικά). Εντάθηκε η συγκέντρωση της κτηνοτροφικής παραγωγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία 20 χρόνια, δυο στους τρεις κτηνοτρόφους βγήκαν εκτός παραγωγής, την ίδια στιγμή κατά την οποία το συνολικό ζωικό κεφάλαιο αυξήθηκε (στα αιγοπρόβατα κατά 5%, ενώ στις αγελάδες κατά 65%), όπως και η παραγωγική δυνατότητα σε κρέας, γάλα, τυροκομικά κ.λπ.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη στην αγροτική παραγωγή, σε συνδυασμό με τις συνέπειες της κρίσης, επιταχύνουν την ταξική διαστρωμάτωση, σπρώχνουν τους μισοπρολετάριους αγρότες εκτός παραγωγής (έτσι κι αλλιώς με βάση τις ΕΑΣ, οι «μη κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες είναι πάνω από τους μισούς στο σύνολο των περίπου 75.000 αγροτών). Μεγαλώνει το τμήμα των εργατών γης, που αποτελείται κύρια από μετανάστες, αλλά και σημαντικό κομμάτι Ελλήνων φτωχών αγροτών που κάνουν ένα μεροκάματο όπου βρουν. Οι περισσότεροι μικρομεσαίοι παραγωγοί δυσκολεύονται όλο και περισσότερο, τον κόπο τους καρπώνονται οι τράπεζες και οι εμποροβιομήχανοι.

Αντίστοιχα, μεγαλώνει η πίεση και τα αδιέξοδα των δεκάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ στα αστικά κέντρα της περιοχής, αυξάνονται οι δυσκολίες είτε για να κρατηθούν στην απασχόληση είτε για να ξαναμπούν όταν καταστρέφονται. Είναι στρώματα που ασκούν σημαντική επιρροή στη σκέψη και συμπεριφορά ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, της εργατικής τάξης, της νεολαίας, καθώς, προσεγγίζοντας κοινωνικοταξικά τους εργάτες, κουβαλούν μαζί τους και σπέρνουν μικροαστικές συγχύσεις, ταλαντεύσεις και αυταπάτες.

Στη Θεσσαλία, συγκεντρώνεται δυναμικό κομμάτι νέων των λαϊκών οικογενειών, που δουλεύουν, υποαπασχολούνται ή βρίσκονται στη διαδικασία της εργασιακής περιπλάνησης στα αστικά κέντρα, προσπαθούν να κρατηθούν στην αγροτική παραγωγή, ειδικά σε ορισμένα επαρχιακά κέντρα, σε κεφαλοχώρια. Επίσης, στη δευτεροβάθμια και ανώτατη εκπαίδευση, σπουδάζουν πάνω από 60.000 νέοι.

Σημαντικός είναι ο αριθμός των γυναικών - όπως άλλωστε και πανελλαδικά - τόσο σε συγκεκριμένους κλάδους όσο και συνολικά στην παραγωγική διαδικασία, με πρόσθετα βάρη και προβλήματα, τόσο στις πόλεις, όσο και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι στο κοινωνικοοικονομικό ανάγλυφο της περιοχής συγκεντρώνονται σε ικανοποιητικό επίπεδο οι κοινωνικές, ταξικές δυνάμεις στις οποίες βασίζεται η κοινωνική συμμαχία για την οποία παλεύουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ.

Από τη σκοπιά αυτή, σημειώθηκε ότι μεγαλώνουν οι ευθύνες της Κομματικής Οργάνωσης: Στην κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα, πατώντας πάνω στην πείρα της δουλειάς μας, πρέπει και μπορούμε να τρέξουμε πιο γρήγορα. Αξιοποιώντας τα όπλα μας, την ιδεολογικοπολιτική υπεροχή μας, την αυξημένη επιρροή του Κόμματος στα λαϊκά στρώματα της Θεσσαλίας, τις θέσεις που έχουμε στο κίνημα, μπορούμε με αυτοπεποίθηση να μπούμε μπροστά οργανώνοντας τη λαϊκή αντεπίθεση με το δυνάμωμα της κοινής πάλης, του συντονισμένου αγώνα εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών και νεολαίας, με ενιαία αιτήματα και πυρήνα το κοινό πλαίσιο πάλης, ώστε να προωθείται η κοινωνική συμμαχία και ο αγώνας για την ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.

Το πού θα γείρει η πλάστιγγα ασφαλώς συνδέεται με το πώς διαμορφώνεται ο συσχετισμός δύναμης. Ομως, αποφασιστικός όρος - όσο εξαρτάται από εμάς - για τη θετική έκβαση του αγώνα είναι η ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση του Κόμματος, να κερδίζει έδαφος η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, πρώτα απ' όλα στην εργατική τάξη, στους μεγάλους χώρους δουλειάς, σε κλάδους και τομείς στρατηγικής σημασίας, εκεί που κρίνεται η αναμέτρηση με την πλουτοκρατία.

Οπως υπογραμμίστηκε, πρόκειται για μια δουλειά δύσκολη, υπάρχει μια ορισμένη μικρή πείρα, κυρίως, όμως, υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες. Για παράδειγμα, ο κλάδος των τροφίμων και ποτών στα Τρίκαλα είναι χαρακτηριστική περίπτωση των δυσκολιών, αλλά και των δυνατοτήτων που ανοίγονται, αν εξασφαλιστεί ο σταθερός προσανατολισμός της κομματικής παρέμβασης στην εργατική τάξη. Μετά τους οικοδόμους, είναι ο βασικός κλάδος με συγκεντρωμένη εργατική τάξη στα Τρίκαλα. Εχει πέντε εργοστάσια με 50 - 200 εργάτες, ορισμένες μικρότερες μονάδες με 10 - 20 εργάτες και αρκετές μικρές βιοτεχνίες, όπου στο σύνολο απασχολούνται πάνω από 500 εργάτες. Στον κλάδο υπάρχει κομματική παρέμβαση, με εξορμήσεις, περιοδείες μπροστά στις κινητοποιήσεις από κλιμάκια συνδικαλιστών, της ΚΝΕ κ.λπ. Παράλληλα, δεν έχει προχωρήσει η συζήτηση σε ορισμένες εδαφικές ΚΟΒ της πόλης και της υπαίθρου, προκειμένου να ξεδιπλωθεί η κομματική παρέμβαση και σε αρκετές βιοτεχνίες που βρίσκονται στα χωριά, ώστε να προετοιμαστεί, να οργανωθεί και να προσανατολιστεί η δουλειά των κομμουνιστών, οπαδών, ΚΝιτών κ.λπ. Υπογραμμίστηκε η ανάγκη να συζητηθεί σε αυτές τις ΚΟΒ ενιαίο σχέδιο δράσης, που θα περιλαμβάνει τις εξελίξεις, την κατάσταση που επικρατεί στα εργοστάσια, τον τρόπο δουλειάς και τους στόχους της παρέμβασης, θα προχωράει σε συγκεκριμένη διάταξη δυνάμεων, θα προγραμματίζει ενέργειες και παρεμβάσεις σε βάθος χρόνου, ενώ η κάθε απεργιακή ή γενικότερη κινητοποίηση θα ενσωματώνεται και θα εμπλουτίζει αυτόν τον ενιαίο σχεδιασμό. Οπως τονίστηκε, η κάθε ΚΟΒ που εμπλέκεται θα πρέπει να «υιοθετήσει» έναν χώρο δουλειάς, οργανώνοντας σταθερά την ιδεολογικοπολιτική διαφώτιση, εξασφαλίζοντας πώς θα «μπαίνει» ο «Ρ» στο εργοστάσιο (είτε μέσα από τη διακίνηση είτε με τη φωτοτύπηση και διακίνηση επίκαιρων θεμάτων), καταγράφοντας και αξιοποιώντας οπαδούς, με πυκνές συσκέψεις και ατομικές συζητήσεις με τους εργάτες.

Στη συζήτηση τονίστηκε ότι για να εξασφαλιστεί αυτός ο προσανατολισμός στο σύνολο της Κομματικής Οργάνωσης, απαιτείται ριζική βελτίωση της καθοδηγητικής δουλειάς. Χρειάζεται να ξεπεραστεί η γενικολογία, καθώς υπάρχουν δυνάμεις αναξιοποίητες, που δραστηριοποιούνται κυρίως μπροστά στις εκλογικές αναμετρήσεις, ενώ το υπόλοιπο διάστημα ανακυκλώνεται μια «ρουτίνα». Εκείνο που χρειάζεται είναι η συζήτηση σε κάθε ΚΟΒ και η οργάνωση της δουλειάς του κάθε μέλους του Κόμματος να ενταχθεί στο γενικότερο σχέδιο της Αχτίδας και του νομού.

Τονίστηκε ότι στο βαθμό που εδραιώνεται αυτός ο τρόπος δουλειάς, θα πυκνώνουν οι δυνάμεις που αναπτύσσουν δράση σχεδιασμένα, οργανωμένα, ενιαία, θα μπορούν να πολλαπλασιάζονται οι ενέργειες, να «αποκεντρώνεται ο σχεδιασμός», χωρίς να χάνεται ο γενικός άξονας. Μέσα από μια τέτοια δράση - ως περιεχόμενο και μορφή - θα πλουτίζει και το περιεχόμενο της συζήτησης στην ΚΟΒ, θα ξεπετάγονται πρωτοπόροι και νέοι εργάτες που μπαίνοντας στο Κόμμα θα δίνουν ορμή και αισιοδοξία, θα αναδεικνύονται και θα διαπαιδαγωγούνται κομμουνιστικά νέα στελέχη και μέλη.

Σημειώθηκε ότι για να εδραιωθεί αυτός ο προσανατολισμός και τρόπος δουλειάς, χρειάζεται επιμονή, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πολύ περισσότερο που πρέπει με αυτόν τον τρόπο να σκύψει η Οργάνωση συγκεκριμένα στην οργάνωση της δουλειάς και την αξιοποίηση των πιο δραστήριων οπαδών και δυνάμεων που προσεγγίζουν το Κόμμα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα δραστήριων οπαδών, ιδιαίτερα από τις πρόσφατες τοπικές εκλογές, που για να αξιοποιηθούν στις συσπειρώσεις πρέπει να αναπτυχθεί συγκεκριμένη συζήτηση και δράση, άνθρωπο τον άνθρωπο.

Ουσιώδες στοιχείο είναι η ενδυνάμωση της αυτοτελούς ιδεολογικοπολιτικής δράσης του Κόμματος μέσα στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, με συγκεντρώσεις, συσκέψεις, πολύμορφες θεματικές εκδηλώσεις κ.λπ., με στόχο να διευρύνεται ο κύκλος των πρωτοπόρων εργατών που θα υιοθετούν τις θέσεις και την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, θα παλεύουν για την προώθησή της, θα ισχυροποιείται το Κόμμα, η πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης.

Σημειώθηκε ότι ήδη έχει βελτιωθεί η ιδεολογικοπολιτική προπαγάνδα, υπάρχουν εφόδια για να αναδεικνύεται πιο στέρεα η πολιτική πρόταση του Κόμματος, γίνεται καλύτερη προσπάθεια να συνδέεται με την πραγματικότητα του κλάδου, τις δυνατότητες που υπάρχουν για κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Για παράδειγμα, στη Λάρισα και στον κλάδο της ένδυσης - κλωστοϋφαντουργίας η Οργάνωση είναι προσανατολισμένη ώστε να εξηγήσει ότι: Το γεγονός ότι κλείνουν εργοστάσια, κάποια μεταφέρονται στα Βαλκάνια κ.ά., με συνέπεια ο κλάδος να φθίνει, δεν οφείλεται στους «κακούς εργοδότες που έπεσαν έξω» ή μόνο «στην κυβέρνηση που τους έδωσε κίνητρα για να πάνε έξω τα εργοστάσια», αλλά στο γεγονός ότι στον καπιταλισμό είναι αναπόφευκτο, λόγω του ανταγωνισμού, να «καταστρέφονται» κάποιοι εργοδότες, ιδιαίτερα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Οτι το κίνητρο του κέρδους καθορίζει το αν και πού θα γίνουν επενδύσεις, συνεπώς οι εργάτες έχουν να περιμένουν μόνο ένταση της εκμετάλλευσης, ανεργία, μείωση μισθών με την απειλή ότι «θα κλείσει το εργοστάσιο», όσο δεν αποφασίζουν ότι μπορούν να ζήσουν και να οργανώσουν την παραγωγή χωρίς τον εργοδότη, όσο δε συνειδητοποιούν ότι δεν τους δίνει το κεφάλαιο δουλειά, αλλά αυτοί παράγουν τον πλούτο. Οτι είναι απαραίτητο και απόλυτα ρεαλιστικό να οργανωθεί σε άλλη βάση, με κοινωνική ιδιοκτησία, ο κλάδος της ένδυσης, που είναι σημαντικός για τη ζωή του λαού. Οτι η χώρα, και η περιοχή συγκεκριμένα, έχει σοβαρές δυνατότητες να τον αναπτύξει πλήρως, αξιοποιώντας τη βαμβακοκαλλιέργεια, αναπτύσσοντας τη μεταποίηση, στο πλαίσιο ενός κεντρικού σχεδιασμού οργάνωσης της κοινωνικής και συνεταιριστικής αγροτικής παραγωγής και βιομηχανίας με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αλλά αυτό προϋποθέτει τα μέσα παραγωγής να βρίσκονται στα χέρια των εργατών, να απαλλαγούμε από τα «αφεντικά» και τους «εργοδότες». Να κατανοείται, δηλαδή, ευρύτερα και βαθύτερα ότι το πολιτικό ζητούμενο σήμερα δεν είναι η εναλλαγή των κομμάτων στη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά η ανάγκη για πάλη που θα στοχεύει στην αλλαγή της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία.

Τα τελευταία δυο χρόνια τρία νέα σωματεία συσπειρώθηκαν στο ΠΑΜΕ (ΜΑΚΡΟ στη Λάρισα, συνεταιριστικό εργοστάσιο γάλακτος στα Τρίκαλα, σωματείο καθαριστριών εργολάβων στο Βόλο).

Χαρακτηριστική περίπτωση, όπου αναδεικνύονται οι δυσκολίες, αλλά και οι δυνατότητες να κερδίζονται δυνάμεις με την πολιτική του ΚΚΕ, είναι η περίπτωση του σωματείου καθαριστριών. Εκεί, τα τελευταία χρόνια, μέσα από υπομονετική δουλειά κομμουνιστών εργαζομένων σε ένα μεγάλο χώρο, διαμορφώθηκε ένας πυρήνας 4-5 καθαριστριών - που συχνά άλλαζε γιατί τις απέλυε ο εργολάβος. Ομως, στέριωναν οι δεσμοί και οι σχέσεις εμπιστοσύνης, καλλιεργούνταν η ανάγκη οργάνωσης των καθαριστριών με τη συγκρότηση σωματείου και οι ίδιες οι εργάτριες πείθονταν από την πείρα τους ότι δεν είχαν άλλο δρόμο έστω για να προστατευθούν από την εργολαβική αυθαιρεσία. Οταν, τελικά, δυνάμεις που επηρεάζονταν από τους τροτσκιστές πήραν πρωτοβουλία ίδρυσης σωματείου, αξιοποιώντας και το γενικότερο κλίμα και κουβαλώντας δυνάμεις από όλη την Ελλάδα για εκδηλώσεις κ.λπ., η Κομματική Οργάνωση έκανε σημαντική προσπάθεια, με διαρκείς κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ, της ΚΝΕ, συγκεντρώθηκαν δυνάμεις, οπαδοί του Κόμματος και από άλλους χώρους, με αποτέλεσμα να κατακτήσουν οι ταξικές δυνάμεις όλες τις έδρες στο ΔΣ. Οπως υπογραμμίστηκε, το κρίσιμο σε αυτήν την περίπτωση ήταν ότι βασανιστικά και με υπομονή είχε δημιουργηθεί μια υποδομή στο χώρο, ένας πυρήνας προετοιμασμένος, ο οποίος την κρίσιμη στιγμή μπήκε μπροστά, αξιοποιώντας την έμπρακτη αλληλεγγύη του ΠΑΜΕ και των ταξικών δυνάμεων. Παρά τις σοβαρές δυσκολίες στο χώρο, η Οργάνωση εκτιμά ότι ανοίγονται σοβαρές δυνατότητες για τη συσπείρωση καθαριστριών και από άλλους χώρους (π.χ. σούπερ μάρκετ, υπηρεσίες κ.λπ.), όπου υπάρχουν εργολαβίες.

Ενδεικτικό στοιχείο της επίδρασης που ασκεί το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ και των δυνατοτήτων που ανοίγονται, είναι το γεγονός ότι υπάρχουν σωματεία που έρχονται στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, ενώ ελέγχονται από άλλες δυνάμεις.

Στη συζήτηση σημειώθηκε ότι έχει γίνει μια καλύτερη προσπάθεια στη ζύμωση του πλαισίου της ΠΑΣΥ, στον πολλαπλασιασμό των παρεμβάσεων της ΠΑΣΥ και των ομοσπονδιών για τα προβλήματα που διαρκώς διογκώνονται, στην οργάνωση της συντονισμένης δράσης με το ΠΑΜΕ μπροστά σε απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις, στη διακριτή συμμετοχή αγροτών, τρακτέρ κ.λπ. στις συγκεντρώσεις. Εκτιμήθηκε ότι η καλύτερη διάταξη και αξιοποίηση στελεχών συνέβαλε στην ανασυγκρότηση των Γραμματειών της ΠΑΣΥ σε τρεις νομούς της Θεσσαλίας. Ωστόσο, υπογραμμίστηκε ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στην οργάνωση της δουλειάς, ώστε να βελτιωθεί ορατά η δουλειά των ομοσπονδιών και ιδιαίτερα η ανασυγκρότηση και δραστηριοποίηση των αγροτικών συλλόγων.

Επισημάνθηκε ότι σημαντική συμβολή στο ξεπέρασμα της καθυστέρησης θα έχει η αξιοποίηση των συμπερασμάτων και της πείρας από τη δουλειά που αναπτύσσει η Οργάνωση. Για παράδειγμα, καταγράφηκε ότι μέσα από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος συσπειρώνονται στο πλευρό του Κόμματος δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στα Φάρσαλα. Αυτή η συσπείρωση δεν είναι ευκαιριακή, δεν εκφράζεται μόνο στα «μπλόκα», αλλά εκφράστηκε και στις τοπικές εκλογές, γεγονός που δίνει ένα ορισμένο πολιτικό βάθος στην προσέγγιση. Σημειώθηκε, ωστόσο, ότι στις αρχές του χρόνου, μπροστά στην προετοιμασία των κινητοποιήσεων, εκφράστηκε έντονη πίεση να «πάμε όλοι μαζί», δηλαδή με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, όταν όλο το προηγούμενο διάστημα είχαμε έντονη αντιπαράθεση, την οποία ενίσχυαν και συμφωνούσαν και οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο πλευρό του Κόμματος.

Υπογραμμίστηκε η ανάγκη να μπορεί η Οργάνωση να εξηγεί τις διαθέσεις του κόσμου και να σχεδιάζει την παρέμβασή της λαμβάνοντάς τες υπόψη και να μην ανακαλύπτει δικαιολογίες όταν εμφανίζονται δυσκολίες. Το πρόβλημα - σημειώθηκε - βρίσκεται στο ότι δε δίνουμε στην καθημερινή μας επαφή με τους αγρότες ολοκληρωμένα το σύνολο της πρότασής μας για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας. Δε φωτίζουμε με επάρκεια τα πλεονεκτήματα - οφέλη που θα έχει η φτωχομεσαία αγροτιά ως σύμμαχη δύναμη με μια τέτοια προοπτική, όπου την εξουσία θα έχει η εργατική τάξη. Οπου όχι μόνο θα εξασφαλίσουν σταθερή δουλειά, όχι μόνο δε θα κλέβουν την παραγωγή τους οι εμποροβιομήχανοι, αλλά με τη στήριξη του κρατικού - κοινωνικοποιημένου τομέα, θα μπορούν να παράγουν ποιοτικά, φθηνά, ασφαλή προϊόντα για τη διατροφή του λαού, θα τροφοδοτούν τη βιομηχανία με πρώτες ύλες. Το κυριότερο, μόνον έτσι μπορούν να ικανοποιήσουν το σύνολο των αναγκών της οικογένειάς τους σε Υγεία, Παιδεία, να βελτιώσουν συνολικά τις συνθήκες ζωής τους στο χωριό. Στο πλαίσιο αυτό - τονίστηκε - πρέπει να ενισχυθεί η σταθερή διαφωτιστική δουλειά, να ενδυναμωθεί η ιδεολογικοπολιτική επίδραση που ασκεί το Κόμμα, πρώτα απ' όλα στις δυνάμεις που συσπειρώνονται και η Οργάνωση σκοπεύει να τις τραβήξει με σταθερότητα στην αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης.

Στο ίδιο πλαίσιο, τονίστηκε η ανάγκη να προωθηθούν οι στόχοι για την ανασυγκρότηση αγροτικών συλλόγων, μέσα από συγκεκριμένο σχέδιο και οργάνωση της δουλειάς, συγκέντρωση της προσοχής δυνάμεων και στελεχών. Με την ενίσχυση του περιεχομένου της δουλειάς στην αγροτιά, ώστε η διαφώτιση και η οργανωτική δουλειά να μην αφορούν μόνο σε προβλήματα της αγροτικής παραγωγής, των τιμών, των αποζημιώσεων κ.λπ., ώστε να μην περιορίζεται σε σταθμούς του αγώνα και κινητοποιήσεις, αλλά να διαμορφώνει προϋποθέσεις βαθύτερης συσπείρωσης και απεγκλωβισμού δυνάμεων.

Για παράδειγμα, σχετικά με τη δουλειά στους αγροτικούς συλλόγους μπροστά στις εκλογές των Ομοσπονδιών Τρικάλων και Καρδίτσας, επισημάνθηκε ότι θα πρέπει να εμπλουτιστεί το περιεχόμενο της παρέμβασης, ώστε να μην περιορίζεται σε μια συγκέντρωση 10-15 ατόμων στο καφενείο και με μόνο κίνητρο και περιεχόμενο τις εκλογές να ψηφίσουν για το ΔΣ. Γιατί την ίδια στιγμή, στα περισσότερα από αυτά τα χωριά τα σχολεία συγχωνεύονται και κλείνουν, οι κάτοικοι κάνουν συγκεντρώσεις, οι περισσότερες δυνάμεις που θα συμμετέχουν στις συσκέψεις μπροστά στις εκλογές πρωτοστατούν σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός οπαδού, όπου τη μια μέρα κατέβασε τέσσερα τρακτέρ στην απεργιακή συγκέντρωση, την επόμενη πρωτοστάτησε στη συγκέντρωση για το σχολείο, οργάνωσε σύσκεψη όπου μίλησε στέλεχος του Κόμματος για το θέμα αυτό, προετοιμάζει δυνάμεις για να στήσουν σύλλογο γονέων στο σχολείο. Με αφορμή αυτό το παράδειγμα, σημειώθηκε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό θέμα συζήτησης στη σύσκεψη του αγροτικού συλλόγου που πάει για εκλογές το θέμα των συγχωνεύσεων των σχολείων, να αποφασίσει ο σύλλογος τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ακόμα και με τα τρακτέρ κ.λπ. Μια τέτοια δουλειά θα έδινε ζωντάνια, αμεσότητα και θα έβαζε βάσεις για βαθύτερη συσπείρωση δυνάμεων για να παλέψουν για ό,τι απασχολεί τη λαϊκή οικογένεια στο χωριό, με πυρήνα τον αγροτικό σύλλογο.

Στη συζήτηση σημειώθηκαν και οι προσπάθειες που γίνονται στην κατεύθυνση συγκέντρωσης δυνάμεων σε αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης. Η συγκρότηση της ΠΑΣΕΒΕ, μια σχετικά σταθερή λειτουργία των Γραμματειών στους τρεις νομούς, η καλύτερη παρακολούθηση και βοήθεια στο άνοιγμα των παρεμβάσεων συμβάλλουν στο να ξεκαθαρίζουν ζητήματα, να ισχυροποιείται το μέτωπο στις ηγεσίες των ομοσπονδιών. Παράλληλα, γίνονται βήματα με πιο συγκροτημένη δουλειά στην προετοιμασία των κινητοποιήσεων και τη συμμετοχή περισσότερου κόσμου.

Υπογραμμίστηκε η ουσιαστική στήριξη που μπορούν να παρέχουν σε αυτήν την κατεύθυνση οι εδαφικές ΚΟΒ, ώστε να διευρύνονται οι δεσμοί του Κόμματος με μικρέμπορους και ΕΒΕ στις γειτονιές που δε φτάνουν οι κομματικές δυνάμεις των ΕΒΕ. Αλλωστε, υπάρχει θετική πείρα από συνοικίες της Λάρισας, ενώ δυνατότητες καταγράφονται και στην ύπαιθρο και τα επαρχιακά κέντρα.