Η νέα ιμπεριαλιστική επιδρομή που εξελίσσεται στη Λιβύη, με το πρόσχημα της «σωτηρίας ανθρώπινων ζωών» από τον Μ. Καντάφι, που βεβαίως συνεργαζόταν με τους ιμπεριαλιστές και τα μονοπώλιά τους, αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την υποκρισία των ΝΑΤΟικών σφαγέων που μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν ματοκυλίσει με το ίδιο πρόσχημα τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ. Και το παράδειγμα της Λιβύης δείχνει ότι ο ιμπεριαλισμός είναι αδίστακτος, ιδιαίτερα σήμερα που βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση. Η βιασύνη του γαλλικού ιμπεριαλισμού, που επιδίωξε την πρωτοκαθεδρία στη δολοφονική επιχείρηση, καταγράφει και την πρεμούρα του να ανακτήσουν τα γαλλικά μονοπώλια καλύτερες θέσεις στο πλιάτσικο στις χώρες της Βόρειας Αφρικής, να έχουν προνομιακές σχέσεις με τη διάδοχη κατάσταση, στον ανταγωνισμό τους με τους ...συμμάχους τους.