Τετάρτη 9 Φλεβάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΣΕΒ
Οι θύτες ξεσπαθώνουν...

«Θορυβώδεις οργανωμένες μειοψηφίες» όσοι αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική, λέει ο Δ. Δασκαλόπουλος, αλλά ζητάει από τα κόμματα εξουσίας «να κωφεύσουν στους χθεσινούς πελάτες τους»

Με μια τοποθέτηση γεμάτη προκλήσεις, μειωτικούς χαρακτηρισμούς για το λαϊκό κίνημα, διαστρεβλώσεις και αυθαιρεσίες - κάτι που συνηθίζουν τελευταία - υποδέχτηκαν οι μεγαλοβιομήχανοι την περασμένη Δευτέρα στο Γενικό τους Συμβούλιο τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλο. Η δική του τοποθέτηση δεν έγινε γνωστή, αλλά είναι γνωστές οι γενικότερες παρεμβάσεις του, που οδήγησαν τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο να σημειώσει ότι «η Τράπεζα της Ελλάδος υπήρξε κατά παράδοση μία καθαρή φωνή» της οποίας οι προειδοποιήσεις «ακούγονταν - αλλά κατά κανόνα δεν εισακούγονταν».

Κάπου εκεί τέλειωσαν οι ...ευγένειες και ο Δ. Δασκαλόπουλος μπήκε στην ουσία. Κατακεραύνωσε όλους εκείνους που ενοχλούν το μεγάλο κεφάλαιο, ξεκινώντας με το εξόφθαλμο ψέμα ότι η ανάγκη για τις διαρθρωτικές αλλαγές «αποτελεί πλέον συνείδηση για τη μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας μας». Κάτι που δείχνει ότι οι βιομήχανοι δεν κυκλοφορούν στο δρόμο. Κατά τη γνώμη των μεγαλοβιομηχάνων, ενάντια στις αλλαγές που επιθυμεί το μεγάλο κεφάλαιο, αντιστέκονται «κάποιες θορυβώδεις, οργανωμένες μειοψηφίες που, όλον αυτόν τον καιρό, δίνουν μάχη χαρακωμάτων για τα παγιωμένα συμφέροντά τους. Υπερασπίζονται εκβιαστικά τα δικά τους προνόμια, υπονομεύοντας τα κεκτημένα του κοινωνικού συνόλου», τις οποίες μάλιστα κατηγόρησε για τις σημερινές εξελίξεις. Ετσι, οι εμπνευστές και πρωτεργάτες κάθε λαϊκής χρεοκοπίας, που επί γενιές ολόκληρες απομυζούν τον ιδρώτα της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων συνολικά, που οι επιφανέστεροι εκπρόσωποί τους έχουν σημαδευτεί ιστορικά για τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο, επαναλαμβάνονται μονότονα. Περιφρονούν τη λαϊκή οργή και δύναμη, λοιδορούν τους μεροκαματιάρηδες και προσπαθούν να εκμαιεύσουν την υποταγή των πάντων στα δικά τους συμφέροντα.

Σε αντιδιαστολή με όλους αυτούς που «υπονομεύουν τα κεκτημένα του κοινωνικού συνόλου», ο ΣΕΒ τα υπερασπίζεται, επιδοκιμάζοντας τα επώδυνα μέτρα που στερούν το ψωμί από τον εργάτη, συρρικνώνουν τη σύνταξη των απόμαχων της δουλειάς, αφαιρούν θεμελιώδη κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, στερούν την υγειονομική περίθαλψη από το φτωχό, καταδικάζουν τα παιδιά των εργατών στην αμορφωσιά και τους ίδιους τους εργάτες στη μισθωτή σκλαβιά.

Οι βιομήχανοι, πάντως, δεν παραλείπουν να προειδοποιήσουν και πάλι τους πολιτικούς υπηρέτες τους να μη δείξουν αδυναμία. Ο Δ. Δασκαλόπουλος μίλησε για «μάχη οπισθοφυλακής» που είναι «καταδικασμένη να αποτύχει», αρκεί «οι υπεύθυνοι εκφραστές του πολιτικού συστήματος» να «κωφεύσουν στους χθεσινούς πελάτες τους».

Αυτή η μικρή, αλλά απόλυτα ενδεικτική επισήμανση είναι αρκετή για να φανεί ότι παρά τα μεγάλα λόγια και τις απαξιωτικές εκφράσεις, το μεγάλο κεφάλαιο ανησυχεί για τη λαϊκή αντίσταση, τρέμει για τη λαϊκή οργή απέναντι στα σχέδια του κεφαλαίου περισσότερο απ' όσο θέλει να δείξει. Ισως γι' αυτό ο πρόεδρος του ΣΕΒ μιλά για την ανάγκη μιας «συλλογικής συνείδησης», εμποτισμένης με τις καταδικασμένες αντιλήψεις των κεφαλαιοκρατών, ως εγγύησης της υποταγής του λαού στο μέλλον. Κάτι που δε θα γίνει ποτέ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ