ΒΗΡΥΤΟΣ.--

Την απόσυρσή τους από τη μεσολαβητική προσπάθεια επίλυσης της πολιτικής κρίσης στο Λίβανο ανακοίνωσαν, χτες, μετά τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ και η Τουρκία, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα επανέλθουν όταν «οι λιβανικές δυνάμεις θα αποφασίσουν να εγκαταλείψουν ορισμένες επιφυλάξεις που εκφράζουν». Ο πρωθυπουργός του Κατάρ και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών υποστήριξαν ότι κατάφεραν να εκπονήσουν ένα «πρώτο σχέδιο δράσης» στη βάση της πρωτοβουλίας της Σαουδικής Αραβίας (κύριος υποστηρικτής των σουνιτικών δυνάμεων υπό τον Σάαντ Χαρίρι και των εταίρων του, που παράλληλα εκφράζει σε σημαντικό βαθμό και τις αμερικανικές θέσεις) και της Συρίας (κύριος υποστηρικτής των σιιτικών δυνάμεων υπό τη «Χεζμπολλάχ» και των εταίρων της, που υποστηρίζεται και από το Ιράν).

Σύμφωνα με πληροφορίες, το συρο-σαουδαραβικό σχέδιο βασίζεται στο εξής: Ν' απορριφθεί από το σύνολο της λιβανικής πολιτικής σκηνής το πόρισμα του «Ειδικού Δικαστηρίου του ΟΗΕ» για τη δολοφονία Χαρίρι (πριν δημοσιοποιηθεί, όπως ζητά η «Χεζμπολλάχ») και ως αντάλλαγμα η σιιτική οργάνωση να δώσει εγγυήσεις για τη χρήση και τον οπλισμό που διαθέτει. Ενα 24ωρο νωρίτερα, ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών είχε προειδοποιήσει ακόμη και εμφύλια σύρραξη! Μετά την αναχώρηση, χτες, από τη Βηρυτό των ξένων αντιπροσωπειών, ισχυρές δυνάμεις ασφαλείας αναπτύχθηκαν σε κομβικά σημεία της πόλης!

Το Λιβανικό ΚΚ τονίζει με ανακοίνωσή του: «Ο Λίβανος βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι λόγω της κατάφωρης παρέμβασης των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις του, ιδίως διά μέσου του "Διεθνούς Δικαστηρίου για τον Λίβανο" (TPL) το οποίο χρησιμοποιούν ως εργαλείο υποδαύλισης ανατρεπτικών ενεργειών εντός χώρας, έτσι ώστε να διαλυθεί η πατριωτική λιβανική αντίσταση και ο πολιτικός της ρόλος στο Λίβανο. Στόχος των ΗΠΑ είναι να προωθηθούν τα σχέδιά τους περί ευρείας Μέσης Ανατολής...», σημειώνει. Και επιρρίπτει ευθύνες τόσο στις φιλοαμερικανικές δυνάμεις υπό τον Σάαντ Χαρίρι όσο και στη «λεγόμενη αντιπολίτευση», όπως αναφέρει, υπό τη «Χεζμπολλάχ», στηλιτεύοντας την πολιτική που ακολούθησαν ως «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» σε βάρος του λιβανικού λαού, διαιωνίζοντας, εκτός των άλλων, και ένα σύστημα βασισμένο στις θρησκευτικές σέκτες, που εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα μικροκομματικά οφέλη και ανοίγει τις κερκοπόρτες για ξένες παρεμβάσεις και εμφύλια αιματοχυσία.