Eurokinissi

Από τις εργασίες της λυκοσυμμαχίας, την περασμένη Πέμπτη και την Παρασκευή στις Βρυξέλλες

Η Σύνοδος επιβεβαίωσε τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, κατέγραψε τους μεταξύ τους συμβιβασμούς και την ξεκάθαρη στρατηγική σύμπλευση για τη διασφάλιση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και την ένταση της επίθεσης στους λαούς.

Η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσυπέγραψαν τις αντιδραστικές αποφάσεις και, μάλιστα, έσπευσαν να αναγάγουν σε «ιστορικές» τις αποφάσεις για την ελεγχόμενη χρεοκοπία που στόχο έχει να διασφαλίσει στο μέγιστο δυνατό τα συμφέροντα των ισχυρών καπιταλιστικών οικονομιών.

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που αποφασίστηκε, το νομικό πλαίσιο του μηχανισμού θα εξειδικευτεί από τους υπουργούς Οικονομικών και θα εγκριθεί στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής το Μάρτη του 2011, ενώ θα τεθεί σε λειτουργία από τον Ιούνη του 2013. Στη Σύνοδο Κορυφής του Μάρτη θα υπάρξει και η περιορισμένη τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, προκειμένου να ενσωματωθεί ο μηχανισμός στην ευρωενωσιακή νομοθεσία.

Μεταξύ άλλων, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «εξέφρασε ικανοποίηση για την έκθεση του Συμβουλίου σχετικά με τη μεταχείριση της συστημικής μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος δυνάμει του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και ζήτησε η έκθεση να αντικατοπτριστεί στις προδιαγραφές για την εφαρμογή του αναθεωρημένου ΣΣΑ».

Η παραπάνω διατύπωση αποτελεί τροχιοδεικτική βολή για τις κυοφορούμενες νέες ανατροπές στα ασφαλιστικά συστήματα των κρατών - μελών, με βασικούς άξονες την «ενθάρρυνση» των εργαζομένων να εργάζονται «πιο πολύ και περισσότερο χρόνο», αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλαγή της βάσης υπολογισμού των συντάξεων, κατάργηση βαριών και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

Βάσει των επίσημων αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, ο «μηχανισμός σταθερότητας» θα λειτουργήσει ως εξής:

Την ίδια ώρα που οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσιζαν να οδηγήσουν μια σειρά από χώρες της ευρωζώνης σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας, συμφωνούσαν ταυτόχρονα για τον καλύτερο συντονισμό της ενιαίας στρατηγικής τους. Μέσω της «ενισχυμένης οικονομικής διακυβέρνησης», που έχει σαν βασική προϋπόθεση την αυστηρή παρακολούθηση της προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιδραστικών δημοσιονομικών προγραμμάτων, αλλά και της στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου στα κράτη - μέλη, οι κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν «να αναλάβουν δράση στους ακόλουθους τομείς»:

• «Συνεπής τήρηση των δημοσιονομικών στόχων για το 2010 και το 2011 και διόρθωση των υπερβολικών ελλειμμάτων εντός των προθεσμιών». Δεσμεύτηκαν ότι όλα τα κράτη - μέλη θα συνεχίσουν τις δραστικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, προκειμένου να μειώσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
• «Επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν σε τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης». Συμφώνησαν, βάσει της «στρατηγικής 2020» της ΕΕ, να προωθήσουν πλήθος αντεργατικών και συνταξιοδοτικών ανατροπών, προκειμένου να μειώσουν το εργατικό κόστος και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.
• «Ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και εφαρμογή νέου πλαισίου μακροοικονομικής εποπτείας από το καλοκαίρι του 2011». Με τη θέσπιση ακόμα πιο αυστηρών όρων στο Σύμφωνο Σταθερότητας, δηλαδή με την επιβολή κυρώσεων (οικονομικών προστίμων, περιστολή κοινοτικών επιδοτήσεων), ακόμα και στις περιπτώσεις που το δημόσιο χρέος δεν ξεπερνά το 60% ή το έλλειμμα το 3% του ΑΕΠ, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα.
• «Περαιτέρω ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος (...) και διενέργεια νέων "τεστ αντοχής" στον τραπεζικό τομέα». Ωστε να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για την παραπέρα ενίσχυση του τραπεζικού κεφαλαίου, αλλά και να ανοίξει ο δρόμος μέσω των «τεστ αντοχής» για τη συγχώνευση τραπεζών (αφού κάποιες δε θα αντέξουν στον ανταγωνισμό) και την περαιτέρω συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.
• «Πλήρης στήριξη της δράσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Ωστε να «εξασφαλιστεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα της ευρωζώνης» με την ΕΚΤ να συνεχίσει να χορηγεί φτηνό χρήμα στα εθνικά τραπεζικά συστήματα και κατ' επέκταση και σε άλλους τομείς των κεφαλαιοκρατών, ώστε να ανταποκριθούν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Στο περιθώριο της Συνόδου, αλλά και στις συναντήσεις των ηγετών στήθηκε και ένα αποπροσανατολιστικό παιχνίδι γύρω από την έκδοση ευρωομολόγου, με το οποίο θα αγοράζεται χρέος των χωρών της ευρωζώνης.

Η Γερμανία απέρριψε άμεσα την πρόταση, υποστηρίζοντας ότι θα οδηγούσε στη «χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας των χωρών». Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η Γαλλία με τις δυο χώρες στην παρούσα φάση να μη θέλουν να βγάλουν από τα κρατικά ταμεία τους «ζεστό χρήμα» για την αγορά κρατικών ομολόγων άλλων κρατών.

Ωστόσο, ανοιχτό άφησαν κορυφαία στελέχη της ΕΕ το θέμα της έκδοσης ευρωομολόγων για τη «χρηματοδότηση» έργων υποδομών που θα αναλάβουν ιδιώτες σε συνεργασία με τα κράτη.

Τέλος, από τη Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων η Γαλλία και η Μ. Βρετανία, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το «πάγωμα» του προϋπολογισμού της ΕΕ και ζήτησαν την επέκτασή του.