Είναι το «δέντρο της καπιταλιστικής κρίσης» με το οποίο οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ καλούν τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που βρίσκονται στο επίκεντρο της καταιγίδας των αντιλαϊκών μέτρων, της ανεργίας, της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων, της μετατροπής της Παιδείας, της Υγείας - Πρόνοιας σε εμπορεύματα, να οργανωθούν, να αντεπιτεθούν, να απαντήσουν στον πόλεμο που τους έχει κηρύξει το κεφάλαιο.

Στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Προοδευτικών Γυναικών Μαρουσίου - Πεύκης τονίζει πως «οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τη λιγότερη θέρμανση, το λιγότερο ρεύμα, το λιγότερο ψωμί, τη λιγότερη ζωή που τους προορίζουν. Οι θυσίες τους θα θρέψουν μόνο τα κέρδη του μεγαλοεπιχειρηματία, που του μειώνουν τη φορολογία (τάχα για να "επενδύσει"!) ενώ οι εργαζόμενοι καταδικάζονται στην ανέχεια.

Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος παρά μόνο αυτό που έχουμε απέναντι στη ζωή μας, στα παιδιά μας και στην τάξη μας. Κανένας δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας παραπλανήσει».

Η πρωτοβουλία συνάντησε τη θερμή ανταπόκριση του κόσμου που στεκόταν, παρατηρούσε το δέντρο, διάβαζε την ανακοίνωση, σχολίαζε τα αντιλαϊκά μέτρα αλλά και ρώταγε για το ΠΑΜΕ και την ΟΓΕ, για την κοινωνική συμμαχία που οικοδομούν μαζί με τις δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ και του ΜΑΣ. Υπήρξαν όμως και αυτοί που ενοχλήθηκαν. Συγκεκριμένοι καταστηματάρχες, ο Εμπορικός Σύλλογος αλλά και η Δημοτική Αρχή του Μαρουσίου, που έστειλαν μάλιστα τη Δημοτική Αστυνομία να ζητήσει να σταματήσει ο Σύλλογος την κινητοποίησή του για να μη χαλάει το «εορταστικό κλίμα» και την «ψυχολογία» των καταναλωτών. Οι απειλές, οι «συμβουλές» και οι «παραινέσεις» δεν είχαν αποτέλεσμα, αφού το δέντρο παρέμεινε στη θέση του και η συζήτηση γύρω του συνεχίστηκε.

Είναι εξάλλου σήμερα πιο φανερό από ποτέ ότι η πολιτική που πλήττει τα δικαιώματα των εργαζομένων συνθλίβει και τους μικρούς βιοτέχνες και εμπόρους. Οι «καταναλωτές» λαϊκοί άνθρωποι, η λαϊκή οικογένεια στερούνται αδυνατώντας να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες. Με την «ψυχολογία» θα τις καλύψουν; Οταν αυτή η πολιτική συνθλίβει τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων για ποια «ψυχολογία» κάνουν λόγο; Καθημερινά άλλωστε, ολοένα και περισσότερο, γίνεται κατανοητό πως τα μονοπώλια αποτελούν τον κοινό εχθρό, πως η μόνη απάντηση στην επίθεσή τους είναι η κοινή δράση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών.