Κυριακή 31 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ
Θα καταργηθεί στην πράξη με αγώνες

Οι έξι περίπου μήνες που χρειάστηκε η κυβέρνηση να προωθήσει τον αντεργατικό νόμο έδειξαν πάλι ποιος είναι ο ρόλος, όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά και της πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΓΣΕΕ 

Ο αντεργατικός νόμος - πλέον - που προώθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται τώρα στην άμεση κρίση των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν δηλώσει την αποφασιστικότητά τους να τον καταργήσουν στην πράξη. Αυτό εξάλλου έγινε σε μεγάλο βαθμό με τον προηγούμενο νόμο, τον 2639, οι διατάξεις του οποίου δεν ενεργοποιήθηκαν κάτω από την αντίσταση των εργαζομένων σε πολλές περιπτώσεις. Ο αγώνας αυτός ήταν, άλλωστε, που έβαλε «φρένο» στην κυβέρνηση και την ανάγκασε να επιδιώξει τις βαθύτερες τομές της μέσα στο 2000, δυο χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου αντεργατικού νόμου.

Τόσο η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, όσο και το ευνοϊκό πλαίσιο εφαρμογής της μερικής απασχόλησης, δεν ήταν καινούριες αποφάσεις. Οι εργοδότες ωστόσο πίεσαν προς την κατεύθυνση των ...«βελτιώσεων» και η κυβέρνηση ετοιμάστηκε για το δεύτερο νομοθετικό κύμα, φροντίζοντας στο μεταξύ να διευκολύνει την εργοδοτική αυθαιρεσία, να ελαστικοποιήσει στην πράξη και άτυπα όσο περισσότερο μπορούσε τις εργασιακές σχέσεις, να τις κάνει καθεστώς που οι νομοθετικές ρυθμίσεις απλώς θα το επισφράγιζαν. Απέτυχε όμως. Μπορεί οι παρατυπίες να είναι η πραγματικότητα για πολλούς εργαζόμενους και σε πολλούς κλάδους, αλλά όπου υπάρχει οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα δεν περνάνε τα μέτρα. Παράλληλα, το 8ωρο και το 7ωρο, η πλήρης απασχόληση και ασφάλιση, παραμένουν σημείο αναφοράς για τους εργαζόμενους.

Ενα στημένο και χυδαίο παιχνίδι

Οι διατάξεις του νέου νόμου έχουν τη σημασία τους. Αλλά και ο τρόπος που τον προώθησε η κυβέρνηση, η εμπειρία από τον πολύμηνο αγώνα, βγάζει πλούσια συμπεράσματα. Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ εκτέθηκε για πολλοστή φορά και δεν μπορεί πλέον να επικαλεστεί άγνοια ή αγαθές προθέσεις και στον πιο αφελή εργαζόμενο. Το ίδιο ισχύει και για την κυβέρνηση, που βασικά στοιχεία της μεθόδου της στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου», ήταν η υποκρισία, η κυνικότητα, ο αποπροσανατολισμός και η αδιαλλαξία.

Ενα στοιχείο αρκεί. Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι τα μέτρα που πρότεινε η κυβερνητική Επιτροπή στις 13 Ιούλη δε θα ήταν τα τελικά και γι' αυτό ξεκίνησε τη διαδικασία του «κοινωνικού διαλόγου». Πριν λίγες μέρες, το νομοσχέδιο που ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχε και αυτά και άλλα μέτρα, όπως για παράδειγμα την κατάργηση του επιδόματος γάμου που χορηγούσε η Εργατική Εστία. Το έσχατο σημείο φτήνιας στην τακτική, αλλά και στη νομοθέτηση.

Από την άλλη, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός έδωσε «ρέστα». Η δράση του ΠΑΜΕ και των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, οδήγησε στη συνειδητοποίηση και στη συμμετοχή πολύ περισσότερους εργαζόμενους από κάθε άλλη φορά. Η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις ήταν απρόσμενα μεγάλη για τις υποταγμένες ηγεσίες. Από την αρχή ακόμη των κυβερνητικών ανακοινώσεων, το κλίμα ήταν βαρύ για την κυβέρνηση. Τότε άρχισαν οι ελιγμοί. Η πλειοψηφία πηγαίνει στην έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» και στη συνέχεια αποχωρεί, απαιτώντας από την κυβέρνηση... θέσεις. Αλλά και η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας δε χάλασε χατίρι. Δέχτηκε το αίτημα και συνέχισε τη συζήτηση με τις εργοδοτικές οργανώσεις. Στη συνέχεια παρουσίασε θέσεις, αλλά στο μεταξύ η ΓΣΕΕ είχε καταθέσει τις δικές της και βρισκόταν σε συνεννόηση με τον ΣΕΒ.

Το πρόγραμμα του «κοινωνικού διαλόγου» ανατρέπεται, αλλά ο «διάλογος»... συνεχίζεται. Αργότερα ΣΕΒ και ΓΣΕΕ δεν τα «βρίσκουν», αλλά ξαφνικά το νομοσχέδιο βρίσκεται στη Βουλή!

Στην αρχή η πλειοψηφία δήλωνε ότι μπορούσε να συζητήσει κάποια από τα μέτρα υπό όρους. Μόλις οι εργαζόμενοι και οι ταξικές δυνάμεις πίεζαν, άρχιζαν τα ανέξοδα... αναθέματα για τα κυβερνητικά μέτρα. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Χ. Πολυζωγόπουλος εμφανίζεται στη συνδικαλιστική συνδιάσκεψη, που έκανε το κόμμα του στις 3 Νοέμβρη, να καταφέρεται με σκληρή γλώσσα ενάντια στο νομοσχέδιο και την κυβερνητική πολιτική. Οι συμμετέχοντες χειροκροτούν πλουσιοπάροχα. Οταν το νομοσχέδιο κατατίθεται στη Βουλή, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αρνείται να ζητήσει την απόσυρσή του και κάνει λόγο για κάποιες διατάξεις που χρειάζονται αλλαγή!!! Και σε αυτή την περίπτωση, ένα μόνο παράδειγμα αρκεί. Στην ομιλία του στην απεργιακή συγκέντρωση στις 7 Δεκέμβρη, στο Πεδίον του Αρεως, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ Γ. Μίχας αναφέρεται στη συνολική απόσυρση του νομοσχεδίου. Την ίδια ώρα, ο Χ. Πολυζωγόπουλος κάνει δηλώσεις κάτω από την... εξέδρα καλώντας την κυβέρνηση να αναθεωρήσει κάποιες διατάξεις. «Αντίσταση»... προσεκτική, ελεγχόμενη, που παίρνει υπόψη της τις διαθέσεις των εργαζομένων και προσπαθεί να υπονομεύσει τον αγώνα χωρίς μεγάλες συνέπειες και κράξιμο.

Τα μέτρα

Τα βασικότερα σημεία του νόμου είναι τα εξής:

- Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Οι εργοδότες θα έχουν την ευχέρεια να διαχειρίζονται 138 ώρες ετησίως, σύμφωνα με τις παραγωγικές ανάγκες τους και να καταργούν το οχτάωρο μικραίνοντας ή μεγαλώνοντας κατά βούληση τον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο εργασίας, μέχρι και 12 ώρες! Στο σημείο αυτό, σημαντική ποιοτική διαφορά είναι η μετατροπή του υφιστάμενου 9ωρου - 10ωρου σε 12ωρο, καθώς και ότι εάν δεν υπάρξει σύμφωνη γνώμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων, ο εργοδότης θα μπορεί να προσφεύγει στον ΟΜΕΔ και να του δίνεται η έγκριση!

- Η μείωση κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες, περίπου 18%, των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, για όλους τους εργαζόμενους που οι μηνιαίες αποδοχές τους δεν ξεπερνούν τις 200.000, στις οποίες δε συνυπολογίζονται οι υπερωρίες. Το συνολικό μπόνους στους εργοδότες ανέρχεται στα 25 δισεκατομμύρια δραχμές και θα καταβάλλονται στο ΙΚΑ, από το δημόσιο. Το μέτρο θα ισχύσει από την 1/4/2001 έως τις 31/12/2003 και με απλή υπουργική απόφαση θα μπορεί να παραταθεί και ο χρόνος, αλλά και ν' αυξηθεί το πλαφόν των αποδοχών, έτσι ώστε να αυξηθεί το εργοδοτικό κέρδος.

- Η αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων. Το όριο του 2% στις απολύσεις καταργείται για επιχειρήσεις άνω των 50 εργαζομένων όπως ίσχυε μέχρι σήμερα και ορίζεται ότι θα μπορούν να κάνουν 4 απολύσεις το μήνα όλες οι επιχειρήσεις που απασχολούν από 20-200 εργαζομένους. Αυτό σημαίνει ότι το ποσοστό των απολύσεων σε εκμεταλλεύσεις άνω των 50 εργαζομένων θα κυμαίνεται από 2%-8%.

- Η επέκταση της μερικής απασχόλησης μέσω επιδομάτων που θα λειτουργήσουν ως... κίνητρο για τους εργαζόμενους να εργαστούν με μισό μισθό και μισά δικαιώματα, δηλαδή ως απασχολήσιμοι. Με τη διάταξη αυτή, ταυτόχρονα «σπάει» το ελάχιστο όριο των 4 ωρών εφάπαξ που ίσχυε για τη μερική απασχόληση.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ