«Πλάτη» στο πέρασμα των διαρθρωτικών αλλαγών βάζει η «Δημοκρατική Αριστερά» και ο πρόεδρός της Φ. Κουβέλης, υιοθετώντας την κυρίαρχη προπαγάνδα περί «αναγκαιότητάς» τους και προβάλλοντας συγχρόνως τον έωλο ισχυρισμό ότι αυτές μπορεί να προωθηθούν δίχως να δεχτούν περαιτέρω πλήγματα το εισόδημα και τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Σε συνεντεύξεις του (ιστότοπος TVXS, ρ/σ «Βήμα») ο Φ. Κουβέλης εξέφρασε την αγωνία του για την «κατάρρευση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας» και για το μέλλον της «αγοράς». Ο ίδιος, σχολιάζοντας το χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις, άσκησε κριτική στη μείωση των μισθών, όχι επειδή η εργατική δύναμη γίνεται φθηνότερη για το κεφάλαιο και ο λαός οδηγείται στην εξαθλίωση, αλλά επειδή «θα έχει άμεση δυσμενή αντανάκλαση στη λειτουργία της αγοράς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ακόμη και για την υστέρηση εσόδων»!

Δήλωσε ακόμα ότι το κόμμα του «υποστηρίζει και διεκδικεί τη ριζική αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα», που σημαίνει νέες απολύσεις και παραπέρα συρρίκνωση εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων, προσθέτοντας ανέξοδα για ξεκάρφωμα ότι δεν αποδέχεται «το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και τη συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων».

Επανέλαβε ότι διεκδικούν την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου και κάλεσε σε εγρήγορση ώστε «να διασφαλιστεί χαμηλό επιτόκιο, και προπάντων να αποτραπεί η υπογραφή ενός νέου Μνημονίου», συντηρώντας την αυταπάτη που έντεχνα καλλιεργεί η κυβέρνηση ότι η επιμήκυνση γίνεται προς το συμφέρον δήθεν του λαού.

Δείχνοντας την αναλλοίωτη ιδεολογική συγγένεια όλων των κομμάτων που συναθροίζονται στη σοσιαλδημοκρατία, ο Φ. Κουβέλης εισηγήθηκε την πρόταση που καταθέτει και ο ΣΥΝ για «διαμόρφωση συμμαχιών στον ευρωπαϊκό χώρο (...) ώστε (...) να προωθηθεί η πρόταση της ευρωπαϊκής αριστεράς για την έκδοση του ευρωομολόγου».

Εσπευσε ακόμα να χαιρετίσει τις φιλοευρωενωσιακές προτάσεις του προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα κατά την παρέμβασή του στο συνέδριο του λεγόμενου Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Παρίσι, ενώ δράττοντας την ευκαιρία έπλεξε το εγκώμιο της ΕΕ παρουσιάζοντάς την σαν μονόδρομο για τους λαούς.

Είπε χαρακτηριστικά: «Ισως να τον ενέπνευσε ο ευρωπαϊκός χώρος, διότι στο εσωτερικό του ΣΥΝ διατυπώνονται απόψεις για έξοδο από την Ευρώπη και την ευρωζώνη (...) Για σκεφτείτε την αντιμετώπιση των διεθνών προβλημάτων της οικονομίας σε συνθήκες απομόνωσης; Αυτό θα προκαλούσε δεινά. Δεν υπάρχει ρεαλιστική λύση πέρα από την κλίμακα της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Τέλος, άφησε ένα παράθυρο ανοιχτό για συνεργασία με τον ΣΥΝ, λέγοντας ότι «για την απόκρουση της πολιτικής του μνημονίου είναι αναγκαία η κοινή πολιτική δράση, η οποία χρειάζεται και κοινό πολιτικό τόπο. Αυτός ο κοινός πολιτικός τόπος είναι το ζήτημα. Πώς θα εξευρεθεί;».