Στην εκδήλωση αυτή παρουσιάστηκαν τα συμπεράσματα και οι προτάσεις επιτελικής μελέτης του ΓΕΣ με τον τίτλο «Ο Στρατός Ξηράς το 2010». Μια μελέτη, η οποία ουσιαστικά αποτελεί τον άξονα της πολιτικής του υπουργείου Αμυνας. Στη μελέτη αυτή γίνεται αναφορά στο διεθνές περιβάλλον και στην προοπτική δημιουργίας του Ευρωπαϊκού Στρατού, στον ανταγωνισμό στη Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ανοιχτά δε, επισημαίνεται ότι η βάση πάνω στην οποία οικοδομείται ο Στρατός του 2010 είναι το «διαμορφούμενο Ευρωπαϊκό Περιβάλλον», δηλαδή το πλαίσιο της νέας τάξης και η αναζήτηση ρόλου στα πλαίσια αυτά από την Ελλάδα: «Διαφαίνεται η δυνατότητα ενεργού ρόλου του Στρατού Ξηράς στην προώθηση και εξασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας και προβολής της Ελλάδας ως χώρας - "επίκεντρο" της νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου».

Μάλιστα, όπως αναφέρεται, το πεδίο μάχης του 2010, στο οποίο σχεδιάζεται να κληθεί ο Ελληνικός Στρατός να παίξει ρόλο, είναι συγκρούσεις όπως αυτές στον Παναμά, στη Σομαλία, στην Αϊτή, στην «Καταιγίδα της Ερήμου», στη Βοσνία, στο Κόσσοβο, δηλαδή επιχειρήσεις επιβολής της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. «Η έμφαση, τονίζεται στη μελέτη, θα δίνεται σε μία δύναμη ικανή να αναπτυχθεί άμεσα, πολυμορφική και ευέλικτη, που θα εμπλέκεται με μεγάλη ταχύτητα και με ακρίβεια, σε συνεχώς αυξανόμενο βάθος, εκδηλώνοντας, εάν απαιτείται, έντονη και ασυγκράτητη βία».

Χαρακτηριστικό της αποστολής του Στρατού που σχεδιάζεται, είναι ότι πουθενά δεν αναφέρεται ξεκάθαρα πως σ' αυτήν περιλαμβάνεται η προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των συνόρων του ελληνικού κράτους, καθώς τέτοιες έννοιες δεν υπάρχουν πλέον στο λεξιλόγιο του ΝΑΤΟ. Γίνεται λόγος, γενικά και αόριστα, περί «διεξαγωγής νικηφόρου πολέμου περιορισμένης ή γενικής κλίμακας». Αντίθετα, υπάρχει εξειδίκευση των αποστολών του Στρατού σε «καιρό ειρήνης» όπως: Επίδειξη και προβολή δύναμης. Ειρηνευτικές και ανθρωπιστικές αποστολές. Εκκένωση αμάχου πληθυσμού κλπ.

Ο χώροςμάχης για το στρατό του 2010 αναφέρεται ότι «θα είναι μεταβλητός σε πυκνότητα, μη γραμμικός και περισσότερο διεσπαρμένος, θα είναι κυψελοειδούς μορφής στη φύση του». Τα χαρακτηριστικά αυτά, βέβαια, τα έχουν οι πολεμικές επιχειρήσεις επέμβασης στα εσωτερικά άλλων χωρών. Σε άλλο σημείο της μελέτης γίνεται πιο καθαρή αναφορά σε επιχειρήσεις τέτοιου είδους. «Επιχειρήσεις -σημειώνεται- σε κατοικημένους τόπους και επιχειρήσεις διάφορες του πολέμου, θα απασχολήσουν ένα μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής δραστηριότητας».

Στα πλαίσια αυτών των επιχειρήσεων εντάσσεται και η υιοθέτηση και των «αρμάτων τροχού για Μονάδες Τεθωρακισμένων», αλλά και η «χρήση και τακτική χρησιμοποίηση των μη θανατηφόρων όπλων (non lethal-weapons) για την αντιμετώπιση απειλών ειδικής φύσης», που «αναμένεται να μας απασχολήσει σημαντικά στο άμεσο μέλλον». Καθαρά δηλαδή επιχειρήσεις κατασταλτικού χαρακτήρα και εσωτερικές επεμβάσεις.