Η κυβέρνηση στο όνομα της κάλυψης των ελλειμμάτων έχει εξαπολύσει φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα (αύξηση φόρων φυσικών προσώπων, ακίνητης περιουσίας), αύξηση του ΦΠΑ, πετρέλαιο θέρμανσης κλπ). Από αυτούς τους αντιλαϊκούς πόρους όμως ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ η κυβέρνηση να καλύψει κάποιες από τις μεταφερόμενες αρμοδιότητες στην Τοπική Διοίκηση και τρέχουσες ανάγκες δήμων και περιφερειών.

Οι εκλεγμένοι - υποψήφιοι με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι διάφοροι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» παριστάνουν ότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτή τη φοροεπιδρομή. Λένε ότι αυτοί απλά ζητάνε τους πόρους που απαιτούνται για να λειτουργήσουν τις υπηρεσίες. Ο Ν. Κακλαμάνης, δήμαρχος Αθήνας της ΝΔ, και άλλοι υποψήφιοι μάλιστα αναφέρουν ότι αυτοί δεν πρόκειται να γίνουν φοροεισπράκτορες και ότι δεν θα αυξήσουν τους δημοτικούς φόρους και τα τροφεία. Δηλαδή παριστάνουν τους φιλολαϊκούς «διεκδικώντας» μεγαλύτερο μερίδιο από τους έμμεσους και άμεσους φόρους, από την ακόμη μεγαλύτερη ληστεία των λαϊκών στρωμάτων που επέβαλε η κυβέρνηση, με την οποία δήθεν διαφωνούν. Οι εκλεγμένοι αυτοί θα έχουν λόγο να συμβάλλουν ώστε να ενιχυθεί το κυνήγι για την πληρωμή φόρων (π.χ. κυνήγι των μικροεπαγγελματιών) γιατί θα εισπράττουν ένας μέρος από αυτούς.

Από την άλλη κανένας τους δεν τολμάει να πει ότι τα έσοδα της Τοπικής Διοίκησης θα έπρεπε να διασφαλιστούν από την αύξηση της φορολογίας των μονοπωλιακών ομίλων και των μεγάλων επιχειρήσεων (45%) και όχι από τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα η κυβέρνηση αυξάνει ακόμη περισσότερο τις φοροαπαλλαγές των μεγάλων επιχειρήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι σε άλλες χώρες της ΕΕ (π.χ. Γαλλία) η κυβέρνηση έχει πάρει απόφαση να καταργήσει η Τοπική Διοίκηση τους δημοτικούς - τοπικούς φόρους των επιχειρήσεων στο όνομα της διάσωσης των θέσεων εργασίας και της «ανάπτυξης». Τέλος νέοι φόροι όπως οι «πράσινοι φόροι» δεν πρόκειται να περιοριστούν στις επιχειρήσεις. Σε άλλες χώρες της ΕΕ έχουν γίνει προτάσεις από τις κυβερνήσεις (π.χ. Αγγλία) για την επιβολή «πράσινων φόρων» και στα νοικοκυριά ανάλογα με τα σκουπίδια που πετάει κάθε οικογένεια στους κάδους απορριμμάτων.

Η διασφάλιση των εσόδων του κράτους αλλά και των δήμων - περιφερειών δεν αφορά μόνο την κλασική φοροεπιδρομή. Μέρος από τα έσοδα της Τοπικής Διοίκησης προέρχονται από επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων από διάφορα πρόστιμα π.χ. για το κάπνισμα, παράνομο παρκάρισμα, παραβιάσεις ΚΟΚ αλλά και από τα τέλη κυκλοφορίας, τα παράβολα μεταναστών κ.ά.

Η Τοπική Διοίκηση καθίσταται επίσης υπεύθυνη και για την πάταξη του «παραεμπορίου» για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα. Ετσι η δημοτική αστυνομία κυνηγάει τους διάφορους μικροπωλητές στους δρόμους και τα πανηγύρια. Ποδοπατούν μικρούς εμπόρους και μετανάστες ως υπεύθυνους για τα ελλείμματα κρύβοντας την ευθύνη των πολυκαταστημάτων και των μονοπωλίων. Κρύβοντας ότι αυτοί πωλούν τα προϊόντα στους μικροπωλητές οι οποίοι τα μεταπουλούν για ψίχουλα. Τους οδηγούν στην ουσία στην ανεργία και στην εξαθλίωση.

Για την αντιμετώπιση του παραεμπορίου, ως αθέμιτου ανταγωνισμού με το νόμιμο εμπόριο και της ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση προωθεί την επέκταση των Κοινωνικών Συνεταιρισμών Κοινωνικής Ευθύνης (ΚΟΙΣΠΕ) από μετανάστες και άνεργους μικροπωλητές για τη λειτουργία των «πολυπολιτισμικών αγορών». Στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» των αγορών και των επαγγελμάτων δεν μπορεί να λειτουργήσουν μορφές κρατικού προστατευτισμού όπως οι «κοινωνικοί συνεταιρισμοί», θα τους φάει ο ανταγωνισμός. Οι ΚΟΙΣΠΕ θα ιδρύονται και θα κλείνουν, θα είναι συνεχώς μειούμενοι, μέχρι την πλήρη εξαφάνισή τους. Στην καλύτερη περίπτωση, από τους 10άδες χιλιάδες των εξαθλιωμένων ανθρώπων, ένα πολύ μικρό μέρος, θα εντάσσεται περιοδικά και θα ανακυκλώνεται. Αλλωστε υπάρχει το παράδειγμα της λειτουργίας ΚΟΙΣΠΕ των ψυχιατρικών νοσοκομείων (Δαφνί, και Θεσσαλονίκης). Τα επιδόματα των ψυχικά ασθενών που ήταν ενταγμένοι σε ΚΟΙΣΠΕ τα παρακρατούσαν προκειμένου να μην κλείσουν, γιατί οι συνεταιρισμοί στα πλαίσια της αγοράς δεν ήταν βιώσιμοι.

Η «διαμαρτυρία» για την έλλειψη - περικοπή κρατικών πόρων για την Τοπική Διοίκηση από τις παραπάνω δυνάμεις είναι υποκριτική. Και αυτό γιατί ταυτόχρονα στηρίζουν την μακροπρόθεσμη πολιτική στόχευση που είναι η «αυτοτελής» λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης και των υπηρεσιών της. Δηλαδή τη λειτουργία με ιδίους και όχι κρατικούς πόρους σε τομείς όπως η υγεία - πρόνοια, τα σχολεία, ΑΕΙ- ΤΕΙ και όποιες άλλες υπηρεσίες - τομείς έχει η Τοπική Διοίκηση στην ευθύνη της. Με αυτό το στόχο δεν έχει διαφωνήσει κανείς τους. Δεν έχουν αντιδράσει στην προωθούμενη πολιτική που επιβάλλει να βρίσκουν τα νοσοκομεία, οι κοινωνικές υπηρεσίες, τα σχολεία, οι σχολές δικούς τους πόρους απ΄ τους ασθενείς, τις οικογένειες, χορηγίες από τα μονοπώλια κλπ. Στην πραγματικότητα όλοι οι υποψήφιοι ξέρουν ότι η πολιτική επιλογή είναι να γίνεται άντληση εσόδων δήμων και περιφερειών κύρια από ιδιωτικοποιήσεις, ΣΔΙΤ, πώληση ακινήτων - γης (περιουσία των δήμων), το ΕΣΠΑ, επενδύσεις ξένων και ντόπιων κεφαλαιοκρατών, πολλαπλές πληρωμές από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Το ξέρουν, το στηρίζουν και το εφαρμόζουν ήδη σε ένα βαθμό.

Η «αυτοτελής» λειτουργία γίνεται πραγματικότητα ήδη στην υγεία με τον νέο νόμο για την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων που επεκτείνει την λειτουργία των απογευματινών ιατρείων για την άντληση εσόδων και μετατρέπει τα νοσοκομεία σε επιχειρήσεις και τον αντιασφαλιστικό νόμο που συρρικνώνει την παροχή υπηρεσιών υγείας προς τους ασφαλισμένους. Το ίδιο ισχύει και με το νέο νόμο - πλαίσιο για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ.