Η συναυλία ξεκίνησε με τον Μίλτο Πασχαλίδη να «αφηγείται» αγαπημένα τραγούδια, ενώ στη συνέχεια στη σκηνή ανέβηκε ο Διονύσης Τσακνής, με το τρυφερό του «παραμύθι» και το «Νοέμβρη» που ακόμη εμπνέει, αλλά και με το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον...» όπου χιλιάδες στόματα ενώθηκαν στην υπόσχεση «...συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε». Ενα τραγούδι για το οποίο, όπως ανέφερε από σκηνής, «δέχτηκα επιθέσεις τον τελευταίο καιρό, τους πείραξα πάρα πολύ. Περαστικά τους!». Ακολούθησε ο Παντελής Θαλασσινός, «ταξιδεύοντας» με τη μελωδική του αύρα, με «καράβια χιώτικα» και «σμυρνέικα τραγούδια» και διαπιστώνοντας πως κάθε χρόνο «είμαστε περισσότεροι». Και αμέσως μετά, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ρίχνοντας «κόκκινο στη νύχτα», πότε στο «Νότο» και πότε συντροφιά με τον Γουίλι, τον μαύρο θερμαστή, να ξεσηκώνει... Και μαζί με τον Μ. Πασχαλίδη να τραγουδούν «Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά...». «Πριν 20 χρόνια που πρωτάκουσα το τραγούδι δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σήμερα θα ήταν τόσο επίκαιρο, θα μπορούσε αυτή η αποτρόπαια κατάσταση να γίνει πραγματικότητα», είπε ο Λ. Μαχαιρίτσας, εκφράζοντας την ευχή να διώξουμε αυτούς που έχουν βαλθεί να μας πεθάνουν...