Σάββατο 4 Σεπτέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Να σπάσει ο φαύλος κύκλος

«Ο φόρος γι' αυτή την κυβέρνηση δεν είναι χαράτσι, είναι αλληλεγγύη, γιατί οι φόροι με αυτή την κυβέρνηση, σημαίνουν ότι αυτά τα λεφτά θα πάνε εκεί όπου πρέπει». Αυτά έλεγε ο πρωθυπουργός τις προάλλες στο πολιτικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Αποκαλυπτική η φράση του επικεφαλής μιας κυβέρνησης που έχει αφαιμάξει το λαϊκό εισόδημα, ενώ τώρα ετοιμάζεται με τυμπανοκρουσίες να επισπεύσει την εφαρμογή του νόμου που ψήφισε η ΝΔ για μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου από το 24% στο 20%. Αυτή είναι η «αλληλεγγύη» που επικαλείται η κυβέρνηση. Τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν το πετρέλαιο θέρμανσης μιάμιση φορά πάνω σε σχέση με πέρυσι και οι μεγαλοεπιχειρήσεις να απαλλάσσονται από ένα 4% επιπλέον στην ούτως ή άλλως χαμηλή φορολογία τους.

Πού πάνε όμως τα λεφτά από τους φόρους; Η κυβέρνηση λέει ότι πάνε «σε εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που το έχουν ανάγκη». Λέει ψέματα. Οι χαμηλοσυνταξιούχοι έχουν στερηθεί τους τελευταίους μήνες αυξήσεις, επιδόματα και δώρα, ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή τους. Τα φάρμακα ακριβαίνουν. Οι νέοι που μπαίνουν στην παραγωγή, ελέω και της συμφωνίας εργατοπατέρων - ΣΕΒ, αμείβονται με μισθούς πείνας και αλέθονται στις μυλόπετρες των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Υγεία και Παιδεία γίνονται εμπόρευμα ολοένα και πιο ακριβό για το λαό. Αρα, τα λεφτά από τους φόρους δεν πάνε στο λαό. Τότε όμως πού πάνε;

Σε «μια αναπτυξιακή διαδικασία, που την έχει ανάγκη όλη η χώρα και ιδιαίτερα η νέα γενιά, οι άνεργοι κλπ.», λέει ο πρωθυπουργός. Ποιος είναι όμως ο φορέας αυτής της «αναπτυξιακής διαδικασίας». Το κεφάλαιο. Εκεί πάνε τα χρήματα από τη φορολόγηση του λαού. Σε απευθείας χρηματοδοτήσεις και προνόμια στις μεγαλοεπιχειρήσεις. Για να αυξάνει η απόδοση των επενδυμένων κεφαλαίων και άρα τα κέρδη τους. Για να χρυσώσει όμως το χάπι, η κυβέρνηση λέει πως από αυτή την ανάπτυξη ωφελούνται όλοι. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί μετά τους «τρελούς» ρυθμούς ανάπτυξης της περασμένης δεκαετίας στην Ελλάδα τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται ξανά στο σημείο μηδέν και ακόμα πιο πίσω, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και τις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η εξέλιξη της επιστήμης και ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος; Γιατί βαθαίνουν οι ταξικές αντιθέσεις και οξύνεται η επίθεση που θέλει τον εργατοϋπάλληλο ακόμα πιο φθηνό για το κεφάλαιο;

Η απάντηση είναι αυτονόητη. Η φορολογία είναι βασικό εργαλείο με το οποίο οι αστικές κυβερνήσεις αναδιανέμουν τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο προς όφελος του κεφαλαίου. Ενα μεγάλο κομμάτι αυτού του πλούτου κλέβεται απευθείας στη διαδικασία της παραγωγής. Η αφαίμαξη συνεχίζεται με τους άμεσους και έμμεσους φόρους. Ολα αυτά στο όνομα μιας «ανάπτυξης» που διαιωνίζει το φαύλο κύκλο της κλοπής της εργατικής δύναμης, του πλούτου που παράγει ο λαός με τα χέρια και το μυαλό του. Υπάρχει τρόπος να σπάσει αυτός ο κύκλος, αρκεί ο λαός να το πιστέψει. Να οργανωθεί, να παλέψει, να αντεπιτεθεί. Να συστρατευτεί με το ΚΚΕ. Να πετάξει από το σβέρκο του τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες. Να ανατρέψει την εξουσία τους, να οικοδομήσει τη δική του λαϊκή εξουσία και οικονομία.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ