«Σε περίπου 50 εκατομμύρια υπολογίζονται οι Αμερικανοί που παίρνουν επίδομα ανεργίας, κουπόνια σίτισης ή υπάγονται στα προγράμματα κρατικής υγειονομικής περίθαλψης. Ο αριθμός θεωρείται ιστορικό ρεκόρ για τις ΗΠΑ (...) ο αριθμός τους έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 17% από το 2007 (...) Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα επιδόματα ανεργίας, τα οποία χορηγούνται σήμερα σε περίπου 10 εκατομμύρια Αμερικανούς, δηλαδή σε τετραπλάσιο αριθμό από ό,τι το 2007. Η διάρκεια του βασικού προγράμματος των 26 εβδομάδων έχει επεκταθεί όχι μία ούτε δύο, αλλά οκτώ φορές από το Κογκρέσο, και αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα στους κόλπους της κοινωνίας, με αποτέλεσμα σήμερα οι μακροχρόνια άνεργοι να δικαιούνται στήριξη για διάστημα μέχρι και 99 εβδομάδων (...).

(...) Η μεγαλύτερη αύξηση έχει καταγραφεί στους ανθρώπους που σιτίζονται με δελτίο. Σήμερα, ο αριθμός τους εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 40 εκατομμύρια, είναι δηλαδή μεγαλύτερος κατά 50% σε σχέση με τον αντίστοιχο προ τριετίας. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι από το 2014, αναμένεται ότι θα προστεθούν άλλοι 16 εκατομμύρια Αμερικανοί στα κρατικά προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης, καθώς από τότε θα τεθεί σε εφαρμογή το νέο νομοθετικό πλαίσιο που ενέκρινε πρόσφατα το Κογκρέσο (...) Ολα δείχνουν ότι η αυξητική τάση αυτή θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια - ειδικά στην περίπτωση που επαληθευτούν οι φόβοι που θέλουν την αμερικανική οικονομία να βυθίζεται σε μια δεύτερη συνεχόμενη ύφεση. Παράλληλα, όπως είναι φυσικό, θα συνεχίσει να αυξάνεται και το κόστος αυτών των προγραμμάτων - ήδη, μέσα στην τελευταία διετία, τα ομοσπονδιακά ταμεία επιβαρύνθηκαν για το Medicaid με ποσό 273 δισ. δολαρίων, καταγράφοντας αύξηση κατά 36%, ενώ ακόμη μεγαλύτερη είναι η ποσοστιαία αύξηση του ποσού που απαιτείται για τα επιδόματα ανεργίας (περίπου 400%) και τα δελτία τροφίμων (80%)» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).