«

Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις βλάπτουν τον υγιή ανταγωνισμό». Αυτό το... συντριπτικό επιχείρημα χρησιμοποιεί μεταξύ άλλων η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΤΟΕ για να υπερασπιστεί - δήθεν - το θεσμό της κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Μάλιστα, ισχυρίζεται ότι το επιχείρημά της ταρακούνησε κοτζάμ υπουργό Οικονομικών. Τον έβαλε λέει σε σκέψεις, μη τυχόν και βάλει τους τραπεζίτες και τσακώνονται μεταξύ τους!

Το σκεπτικό του επιχειρήματος έχει ως εξής: Εάν, σύμφωνα με τη ρύθμιση που ετοιμάζει η κυβέρνηση, οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων, τότε η τράπεζα που θα καταφέρνει να υπογράφει επιχειρησιακή σύμβαση με όρους που τις εξασφαλίζουν πιο φθηνή εργατική δύναμη από ό,τι στις άλλες τράπεζες, θα βρίσκεται σε πιο ευνοϊκή θέση. Αυτή η θέση δεν είναι εκτός πραγματικότητας ωστόσο αφορά τους ίδιους τους καπιταλιστές. Γι' αυτό και τέτοιες σκέψεις μπορούν και τις κάνουν συχνά. Αλλά τέτοιες σκέψεις κάνουν και όσοι νοιάζονται για τα συμφέροντα των τραπεζιτών και το πώς μπορούν να τα εξυπηρετήσουν καλύτερα. Δηλαδή, οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που ενδιαφέρονται να στηρίξουν τον ανταγωνισμό, να ενισχυθεί η κερδοφορία του τραπεζικού κεφαλαίου.

Στην ίδια λογική εντάσσεται και η πρόταση της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ για ένα δημόσιο πυλώνα τραπεζών που τάχα θα νοιάζονται για τους εργαζόμενους και θα προστατεύουν τα δικαιώματά τους. Λες και σταματά να ενδιαφέρεται για τα κέρδη η δημόσια τράπεζα στον καπιταλισμό.

Η λογική της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ είναι πέρα για πέρα αντεργατική και ιδιαίτερα επικίνδυνη. Γιατί απαραίτητη προϋπόθεση για την ενίσχυση του ανταγωνισμού, την αύξηση των κερδών των τραπεζών είναι το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Και αυτό που κάνει η πλειοψηφία είναι να μαθαίνει στους εργάτες να υπερασπίζονται όσα υπονομεύουν την ίδια τους τη ζωή.