Σάββατο 21 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Πάρ' τους αμπάριζα, πριν σε πατώσουν

Η χτεσινή αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη» ότι ελληνική στρατιωτική δύναμη εκπαιδεύτηκε στην καταστολή διαδηλώσεων, πέρασε στη μούγγα από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης της αστικής τάξης.

Το πιάσαμε το υπονοούμενο...

***

Οσα γράφονταν χτες στον Τύπο ότι θα ζητηθούν με το συμπλήρωμα του περίφημου μνημονίου είναι ψιλά πράγματα μπροστά σ' αυτά που πράγματι περιέχει το κείμενο - ειδικά για τα εργασιακά και το Ασφαλιστικό - που δόθηκε χτες επίσημα στη δημοσιότητα. Για να μη μείνει καμιά αυταπάτη σχετικά με το ποιος κερδίζει και ποιος θα χάνει διαρκώς από αυτά τα μέτρα, όσο δεν ανατρέπονται και αυτή η πολιτική και οι φορείς της.

Παρηγοριά στον άρρωστο οι ενέσεις «αισιοδοξίας» τόσο από τα κυβερνητικά στελέχη όσο και από το φιλικό προς την κυβέρνηση Τύπο. Οπως χαρακτηριστικά σημείωνε χτες ο «Ριζοσπάστης»: Ο μόνος που χαίρεται για τον «ενάρετο κύκλο της οικονομίας» είναι η ντόπια πλουτοκρατία που εξασφάλισε μαζεμένες μέσα σε 10 μήνες όσες αντεργατικές ανατροπές δεν είδε τα τελευταία 30 χρόνια!

Κατανοητό το πρόβλημα όσων με τα τέσσερα ενέκριναν το Μνημόνιο και τώρα παριστάνουν πως δεν θέλουν τις επιπτώσεις, αλλά δεν είναι και για να τους κλαις. Γιατί πίσω από το «κλάμα» επιμένουν να ζητάνε πιστή τήρηση του Μνημόνιου. Και μάλιστα περνάνε σαν αυτονόητο ότι ο λαός το έχει εγκρίνει κι απλά περιμένει τις άσπρες μέρες. Προσπαθούν να δώσουν μια νότα αισιοδοξίας, όπως ήδη έκανε η κυβέρνηση. Οπως σημείωσε, όμως, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ «η "αισιοδοξία" κυβέρνησης και κεφαλαίου είναι τεχνητή. Το κάνουν για να κρύψουν ότι τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής οικονομίας διευρύνονται, ότι η ύφεση βαθαίνει και η όποια ανάκαμψη της οικονομίας σημειωθεί θα είναι σύντομη και αναιμική. Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα τα δεινά θα συνεχίζονται και θα μεγαλώνουν».

***

Ο καθένας και ο καημός του. Στο «συγκρότημα» καημός είναι η αναπαλαίωση του συστήματος. Και ποντάρουν στα περίφημα «νέα πρόσωπα» σε μια προσπάθεια να εμφανίσουν ένα σάπιο σύστημα σαν φρέσκο. Από κανέναν, όμως, δεν πρέπει να διαφεύγει πως στις εκλογές για την τοπική κρατική διοίκηση αυτό που κρίνεται δεν είναι τα πρόσωπα (αν και αυτά κρίνονται ως φορείς μιας πολιτικής) αλλά η ίδια η πολιτική που καλούνται να εφαρμόσουν. Κι αυτή η πολιτική είναι αντιλαϊκή πέρα ως πέρα είτε ένας 30χρονος την εφαρμόζει είτε ένας πενηνταφεύγα, είτε είναι νέα καραβάνα στην πολιτική είτε παλιά.

***

Κατά τ' άλλα, οι ίδιοι ομολογούν πως τα πράγματα είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ο,τι έρχεται είναι κι άλλη λιτότητα κι ό,τι μας πήραν χτες χάθηκε ήδη κάπου στα βάθη του κρατικού κορβανά, μετασχηματίστηκε σε νέες επιδοτήσεις στο κεφάλαιο «για να φέρει ανάπτυξη», αλλά αυτή η ρημάδα δεν έρχεται. Μόνο τα κέρδη αυξάνουν, κι αυτό είναι που εννοούν οι καπιταλιστές και η κυβέρνησή τους ως ανάπτυξη... Αυτό ακριβώς είναι που έχουν να αντιπαλέψουν τα λαϊκά στρώματα.

Και επειδή τις επόμενες μέρες θα ακούσουμε πάλι πολλά για την «πράσινη ανάπτυξη», μια πρόγευση για το τι είναι δίνουν οι προαναγγελίες για τις νέες αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.

Ασχετο: «Εικόνες ντροπής» έλεγαν και ξανάλεγαν στα κανάλια για όσα έγιναν στον αγώνα της Εθνικής Ελλάδας με τη Σερβία. Γιατί είναι «εικόνες ντροπής»; Αυτός είναι ο «αθλητισμός» των εταιρειών και ήταν θέμα χρόνου να μεταφερθεί και σε τέτοιου χαρακτήρα παιχνίδια. Είναι αργά για να ανακαλύψουμε ξανά τις αλάνες, δεν υπάρχουν πια, αλλά εκεί στο μαζικό λαϊκό αθλητισμό είναι η απάντηση. Κι αυτό σημαίνει μέτωπο και στο χώρο του αθλητισμού για να φύγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος. Αυτό - στο μέσα του προβλήματος - είναι που εξαγριώνει και τους παίχτες και τις εξέδρες.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ