Τρίτη 17 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
... και βαφτίζουν τη «λιτότητα» «μη ρεαλιστική»

Την ίδια στιγμή, οι ίδιοι αναλυτές επιμένουν ότι η κρίση είναι «χρηματοπιστωτική» και προϊόν κακής διαχείρισης, απάτης κτλ., συγκαλύπτοντας τις αιτίες της κρίσης, που είναι η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, η υπερσυσσώρευση κερδών και κεφαλαίου τα οποία δεν επενδύονται γιατί δε φέρνουν νέα κέρδη, κρίση περιοδική και επαναλαμβανόμενη, που οξύνει στο έπακρο τα λαϊκά προβλήματα. Είναι σα να λένε στους εργαζόμενους ότι, π.χ., η εκτόξευση της ανεργίας στις Κατασκευές δεν έχει καμία σχέση με το ότι, ενώ υπάρχουν τεράστιες ανάγκες σε έργα όπως σχολεία, νοσοκομεία, εργατικές κατοικίες κτλ., οι οικοδόμοι δεν έχουν μεροκάματο. Προσπερνιέται έτσι - εκούσια ή ακούσια το αποτέλεσμα είναι το ίδιο - το ότι η ανάπτυξη με κίνητρο το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες φέρνει ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση. Γιατί, πράγματι, με λαϊκή εξουσία και οικονομία, με κεντρικό σχεδιασμό και ανάλογη ανάπτυξη των κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής του κλάδου, μπορεί και να γίνουν τα απαραίτητα για τις λαϊκές ανάγκες έργα και να αξιοποιηθεί (αλλά και παραχθεί) όλο το απαραίτητο (ποσοτικά και ποιοτικά) εργατικό δυναμικό.

Αντ' αυτού, τονίζουν ότι «η σκληρή λιτότητα» είναι «μη ρεαλιστική», ενισχύοντας έτσι τις αυταπάτες πως η ένταση της αντεργατικής επίθεσης είναι αποτέλεσμα ανεπιτυχών σχεδιασμών και όχι μία από τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Στρατηγικές επιδιώξεις για την επιτυχία των οποίων, στο παρελθόν, το σύστημα περνούσε με «κοινωνικές παροχές», σήμερα περνά επιστρατεύοντας, εντείνοντας την ιδεολογικοπολιτική επίθεση: Πάντα με στόχο να πείσει ότι υπάρχει «υγιής ανταγωνιστικότητα» και αυτή είναι η ελπίδα των εργαζομένων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ