Στην παραπέρα εξαθλίωση των ανθρώπων με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες και των οικογενειών τους, όπως συνολικά των λαϊκών οικογενειών, οδηγούν τα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων που επιβάλλουν το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, ξεθεμελιώνοντας ό,τι έχει απομείνει στην Κοινωνική Ασφάλιση, εμπορευματοποιώντας και ιδιωτικοποιώντας ακόμα περισσότερο την Υγεία και Πρόνοια, αλλά και μέσα από μια σειρά περικοπές που γίνονται το τελευταίο διάστημα.

Ελλείψει των αναγκαίων πολιτικών στήριξης των ΑμΕΑ και αναπήρων οι οικογένειες επωμίζονται το κύριο βάρος της φροντίδας του ανάπηρου μέλους. Η συνολική χειροτέρευση της κατάστασης της λαϊκής οικογένειας με το πετσόκομμα και των όποιων δικαιωμάτων και παροχών υπήρχαν, το χτύπημα των μισθών και συντάξεων, η έκρηξη της ανεργίας πλήττει βάναυσα το επίπεδο ζωής των αναπήρων, οδηγώντας τους στην εξαθλίωση.

Η ανεργία στους ικανούς προς εργασία ανάπηρους ξεπερνάει - σύμφωνα με επίσημα στοιχεία - το 85%, η ανεργία πλήττει σχεδόν κάθε λαϊκή οικογένεια, ενώ με τα νέα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης χτυπιέται ακόμα περισσότερο το δικαίωμα στη δουλειά, κατεδαφίζεται ό,τι έχει απομείνει στο επίπεδο της Κοινωνικής Ασφάλισης, η κατάργηση της μονιμότητας και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, σπρώχνει εκτός παραγωγής τα ΑμΕΑ.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει παγώσει ακόμα και το Ν. 2643/98 που προβλέπει την προκήρυξη κάποιων ελάχιστων θέσεων εργασίας για ΑμΕΑ και άλλες ειδικές κατηγορίες κάθε χρόνο. Ο νόμος απ' το 1998 που ψηφίστηκε απ' το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιήθηκε διαχρονικά από τις πρασινογάλαζες κυβερνήσεις ως εργαλείο για τη χειραγώγηση των ΑμΕΑ, κυβερνητικός μηχανισμός προς άγραν ψήφων και ρουσφετολογικών προσλήψεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ προβλέπεται η πραγματοποίηση διαγωνισμού κάθε χρόνο, ο νόμος ενεργοποιείται κάθε τρία και τέσσερα χρόνια, σε προεκλογικές περιόδους και προσλαμβάνεται ελάχιστος αριθμός ΑμΕΑ.

Στη χώρα μας, σκόπιμα δεν έχει γίνει ποτέ καταγραφή των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες, διότι αυτό θα έδειχνε την αναντιστοιχία του προβλήματος με τα μέτρα που παίρνονται για τη στήριξη των αναπήρων και των οικογενειών τους. Σύμφωνα πάντως με τα κατώτερα διεθνή στάνταρ υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 1 εκατομμύριο ανάπηροι, απ' τους οποίους μόλις το 20%, περίπου 180.000 άνθρωποι, παίρνουν τα επιδόματα της φτώχειας που κυμαίνονται από 200 έως 450 ευρώ για τις πολύ βαριές περιπτώσεις, χωρίς, σε καμία περίπτωση, να καλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρίες. Ομως, το τελευταίο διάστημα παίρνονται αποφάσεις για το πετσόκομμα ακόμα και αυτών των πενιχρών επιδομάτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση νέου με βαριά νοητική καθυστέρηση. Ο νέος που ζει με την ηλικιωμένη μητέρα και τον αδερφό του έχασε πέρυσι τον πατέρα του και έκτοτε έπαιρνε τη σύνταξή του απ' το ΤΣΜΕΔΕ (Ταμείο Μηχανικών). Πρόσφατα, με έγγραφο της αναπληρώτριας διευθύντριας της Νομαρχίας Αθηνών ενημερώθηκε η οικογένεια ότι αφού ο νέος με βαριά αναπηρία παίρνει τη σύνταξη πρέπει να επιστρέψει στη Νομαρχία το ποσό των 4.882 ευρώ που του καταβλήθηκε απ' τη Νομαρχία το διάστημα 1.4.2009 έως 28.2.2010 ως επίδομα Πρόνοιας. Ζητήθηκε δηλαδή απ' την οικογένεια να επιστρέψει τα σχεδόν 5.000 ευρώ που πήρε ως βοήθημα, χωρίς να γνωρίζει ότι δεν το δικαιούται. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, όταν γίνεται μεταβίβαση της σύνταξης, αν υπερβαίνει το ποσό των 330 ευρώ, κόβεται το επίδομα της Πρόνοιας! Το προηγούμενο διάστημα, στον «Ρ» είχε δημοσιευτεί μια ακόμα περίπτωση νέου με βαριά νοητική υστέρηση που στερήθηκε το πενιχρό επίδομα της Πρόνοιας για τον ίδιο λόγο.

Οι απαράδεκτες αυτές αποφάσεις έρχονται να συμπληρώσουν την τραγική κατάσταση που δημιουργούν οι περικοπές που γίνονται απ' τα ασφαλιστικά ταμεία σε αναλώσιμα υγειονομικά υλικά για τους πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία και τους διαβητικούς (σύριγγες, ταινίες μέτρησης σακχάρου κ.ά.), σε υλικά για κατακλίσεις, καθετήρες κ.λπ.

Οι νεφροπαθείς υποχρεώνονται για πολλές εξετάσεις που έχουν ανάγκη σε κάποια νοσοκομεία να τις προπληρώσουν και στη συνέχεια να αναζητούν την επιστροφή ενός μέρους των χρημάτων, μετά από δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες του ΙΚΑ. Πρόκειται για εξετάσεις που κοστίζουν από 150 έως 300 ευρώ η καθεμία. Μάλιστα, υπάρχουν αρκετές εξετάσεις που δεν έχουν κοστολογηθεί από το κράτος και δε δικαιολογούνται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Π.χ. υπάρχει ένα πακέτο απαραίτητων εξετάσεων για τους νεφροπαθείς που ελέγχονται πριν και μετά τη μεταμόσχευση και το οποίο κοστίζει 1.753,83 ευρώ. Ακόμα, οι νεφροπαθείς αναγκάζονται να αγοράζουν τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία της αιμοκάθαρσης απ' το φαρμακείο.

Ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) έβγαλε εγκύκλιο με την οποία περικόπτονται αναγκαίες θεραπείες για τη φροντίδα και αποκατάσταση των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες, ακόμα και των μικρών παιδιών. Συγκεκριμένα, γίνονται δραστικές περικοπές σε λογοθεραπείες, εργοθεραπείες και άλλες αναγκαίες θεραπείες. Οι θεραπείες που, ούτως ή άλλως, δεν επαρκούσαν για να καλυφθούν οι ανάγκες των ΑμΕΑ, μειώθηκαν δραματικά. Για παράδειγμα, οι συνεδρίες που καλύπτονται ανά μήνα για ατομική λογοθεραπεία και εργοθεραπεία μειώνονται από 22 σε 12, οι συνεδρίες για ατομική υποστηρικτική ψυχοθεραπεία μειώνονται από 22 σε 8 κ.λπ.

Συνολικά, οι οικογένειες των αναπήρων έχουν φορτωθεί το κύριο βάρος της φροντίδας του ανάπηρου παιδιού ή μέλους, είναι αναγκασμένες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, προκειμένου να εξασφαλίσουν στα ΑμΕΑ τα στοιχειώδη ή να σταματούν θεραπείες, αφού τα χρήματα που παίρνουν απ' το κράτος για τις θεραπείες αυτές είναι πολύ λιγότερα από αυτά που πληρώνουν.