«Η κρίση απαιτεί συναίνεση και συνεργασία» ...«να διακόψουν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις συμμετέχοντας στο διάλογο με τεκμηριωμένες θέσεις»..., «να πρυτανεύσει η λογική».

Τα αντιαπεργιακά αντανακλαστικά στελεχών και φορέων της ...«αγοράς» λειτούργησαν για άλλη μια φορά άψογα και ένα ισχυρό εχθρικό κύμα δηλώσεων κατευθύνθηκε εναντίον των απεργών στα φορτηγά.

Κοινή απαίτηση, να σταματήσει η απεργία, να γίνει «διάλογος». Αλλά ποιος διάλογος; Αυτός που καλεί με το «ελάτε να συναποφασίσουμε πόσα θα χάσετε». Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι ξέρουν πλέον, έχουν πείρα, ότι χωρίς αγώνα δεν έχουν καμία ελπίδα να εισακουστούν. Και ισχύει και για τους ιδιοκτήτες των φορτηγών, ιδιαίτερα των ελαφρών, που κατανοούν πως το φιλομονοπωλιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης θα αφήσει πολλούς χωρίς δουλειά.

Οι οποίοι «δημιουργούν προβλήματα στην αγορά»..., «ανυπολόγιστες ζημιές»..., «αρνητική προβολή της Ελλάδας» και πολλά ακόμη, τα οποία έσπευσαν να τους χρεώσουν αφειδώς οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βόρειας Ελλάδας και ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας. Μέχρι και ότι απειλούν με κλείσιμο τις επιχειρήσεις!!!

Χαρακτηριστικός ήταν όμως και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος, που φαίνεται ότι τους τα είχε «φυλαγμένα». Δήλωσε ότι όταν παλαιότερη ρύθμιση ήταν υπέρ τους «θριαμβολογούσαν στους διαδρόμους των υπουργείων εις βάρος της ελεύθερης αγοράς», αλλά τώρα που το υπουργείο προχωρά «σε μια ουσιαστική ρύθμιση» - όπως είπε - «η συντεχνία των ΔΧ φορτηγών αποφασίζουν να στραγγίξουν την αγορά».

Οι εργαζόμενοι στις μεταφορές και οι μικροϊδιοκτήτες μπορούν να εξασφαλίσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά με εισόδημα που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των οικογενειών τους μόνο με ένα ενιαίο κοινωνικοποιημένο φορέα μεταφορών, όπου θα είναι ενταγμένα και τα φορτηγά, και όχι με εταιρείες-μονοπώλια στις μεταφορές. Αλλά αυτό μόνο σε μια λαϊκή οικονομία μπορεί να γίνει πραγματικότητα.