Eurokinissi |
Η Frontex, υπηρεσία της ΕΕ συγκροτημένη από το 2005, για το συντονισμό των επιχειρήσεων στα σύνορα των κρατών - μελών της ΕΕ, ουσιαστικά είναι κατασταλτικό σώμα παρεμπόδισης της εισόδου στην ΕΕ των ανεπιθύμητων για το κεφάλαιο προσφύγων. «Εχθροί» της τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Παρεμβαίνει ενάντια στα συμφέροντα των λαών, μπορεί να δρα ως μηχανισμός ταχείας επέμβασης βάσει των αναγκών της ΕΕ.
Σε αυτό το πλαίσιο έγγραφο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών της 21/5 ενημερώνει διάφορους παράγοντες για το «νομοθετικό πρόγραμμα» της Κομισιόν για το 2010 και επισημαίνει τις προτάσεις της Κομισιόν, «οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς».
Συγκεκριμένα, για τη «διαχείριση των εξωτερικών συνόρων» ότι στις Βρυξέλλες συζητείται η τροποποίηση του Κανονισμού για τη σύσταση της Frontex. Οτι «οι υποβληθείσες προτάσεις τείνουν προς την ενίσχυση και επέκταση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων της Υπηρεσίας σε διάφορους τομείς όπως, π.χ., την οργάνωση και τον συντονισμό των επιχειρήσεων επιστροφών (...) την ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας της Frontex μέσω απόκτησης ίδιου εξοπλισμού (σ.σ.: σήμερα οι επιχειρήσεις που συντονίζει η Frontex γίνονται με μέσα, όπως πλωτά και εναέρια, που παρέχουν τα κράτη - μέλη)». Σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών η ελληνική κυβέρνηση ζητά:
Οι ελληνικές κυβερνήσεις «φιλοξενούν» στην Ελλάδα χρόνια τώρα τις επιχειρήσεις της Frontex «Poseidon» και «Saturn» (επιτήρηση με εναέρια και πλωτά μέσα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου και έλεγχος των χερσαίων συνόρων αντίστοιχα). Θέλουν εδώ να έχουν τον πρώτο λόγο στην οργάνωση της καταστολής, όπως και στο τι σχέσεις θα διαμορφώνονται με τον «παρατηρητή» Τουρκία, που με ραντάρ και μαχητικά, παρενοχλώντας αεροσκάφη της Frontex στο ανατολικό Αιγαίο, αμφισβητεί ευθέως ελληνικό εναέριο χώρο, εκμεταλλευόμενη και τη σιωπή επί του θέματος της ΕΕ.
Τέλος, με ενδιαφέρον αναμένουν τις προτάσεις της Κομισιόν για «την είσοδο και διαμονή των εποχικά εργαζομένων καθώς και των ενδοεπιχειρησιακά μετακινούμενων εργαζομένων». Δείχνουν το μοντέλο μετανάστευσης και εργασίας που προωθούν: Ορισμένοι, εισαγόμενοι, φτηνοί, απόλυτα ελεγχόμενοι, όσους ακριβώς χρειάζεται το μεγάλο κεφάλαιο, και με το «ευέλικτο» καθεστώς εργασίας και ασφάλισης που μπορεί να μεταφέρει το αφεντικό από χώρα σε χώρα.