Κυριακή 20 Ιούνη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 25
ΔΙΕΘΝΗ
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Οι ιμπεριαλιστικές «ευαισθησίες» της ΕΕ

Τεράστια είναι τα προβλήματα διαβίωσης στην αποκλεισμένη από το Ισραήλ και την ιμπεριαλιστική υποκρισία Γάζα. Μέσα στις ...λιγοστές χαρές των παιδιών είναι ένα χωνάκι παγωτό
Τεράστια είναι τα προβλήματα διαβίωσης στην αποκλεισμένη από το Ισραήλ και την ιμπεριαλιστική υποκρισία Γάζα. Μέσα στις ...λιγοστές χαρές των παιδιών είναι ένα χωνάκι παγωτό
Σε μια, μάλλον, προαναγγελθείσα κίνηση εντυπωσιασμού προχώρησε η ισραηλινή ηγεσία τροποποιώντας, εν μέρει, το φονικό εμπάργκο που έχει επιβληθεί στη Λωρίδα της Γάζας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργικού συμβουλίου Ασφαλείας, επιτρέπονται πλέον όλα τα είδη τροφίμων, τα παιδικά παιχνίδια, ορισμένα είδη κουζίνας, γραφική ύλη, λευκά είδη και στρώματα κρεβατιών. «Υλικά για πολιτική χρήση» (στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα τόσο απαραίτητα οικοδομικά υλικά προκειμένου να ξαναχτιστούν σπίτια και υποδομές που καταστράφηκαν από την ισραηλινή επιχείρηση των αρχών του 2009) θα εισέρχονται στην περιοχή, κατά την ισραηλινή ανακοίνωση, μόνο υπό «διεθνή εποπτεία», ενώ διατηρείται ο ναυτικός αποκλεισμός.

Μια κίνηση, την οποία όπως φαίνεται η ισραηλινή ηγεσία απεργαζόταν εδώ και μέρες, σε μια προσπάθεια κατευνασμού της διεθνούς κατακραυγήςπου προκάλεσε η αιματηρή επέμβαση στη νηοπομπή βοήθειας πριν από δύο εβδομάδες. Κατακραυγή που πίεσε ηγεσίες και τη λεγόμενη «διεθνή κοινότητα» ν' «ανακαλύψει» το πρόβλημα του εμπάργκο στη Γάζα. Ενός αποκλεισμού που οδηγεί σε εξόντωση έναν ολόκληρο πληθυσμό και του οποίου τον εξόφθαλμο παραλογισμό καμία ιμπεριαλιστική δύναμη ή οργανισμός δεν έχει αμφισβητήσει. Με άλλα λόγια, κανείς δεν αναρωτήθηκε, αναμασώντας τους ισραηλινούς ισχυρισμούς, πώς ακριβώς ενισχυόταν η ισραηλινή ασφάλεια από τη μη εισαγωγή στη Γάζα... μαρμελάδας;

«Φεύγει» το εμπάργκο, που μένει

Τώρα, πλέον, μαρμελάδα και άλλα, πιο χρήσιμα, είδη θα εισέρχονται στη Λωρίδα της Γάζας, διακηρύττει το Ισραήλ. Η ουσία, όμως, δεν αλλάζει. Η ισραηλινή ηγεσία δεν αίρει το εμπάργκο στη Γάζα.Παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος επί της ζωής του 1,5 εκατομμυρίου ψυχών που ζουν στην ανοιχτή αυτή φυλακή, καθορίζοντας το τι θα εισέρχεται στη μικρή αυτή λωρίδα εδάφους και πνίγει κάθε δυνατότητα στοιχειώδους ανάπτυξης διατηρώντας την απαγόρευση στις εξαγωγές των προϊόντων. Ουσιαστικά, παρατείνει, χαλαρώνοντας απλώς κάπως το βρόχο, την εξαθλίωση του παλαιστινιακού λαού, την απόλυτη εξάρτηση της επιβίωσης του μεγαλύτερου μέρους του (περισσότερο από ένα εκατομμύριο) από τις διάφορες υπηρεσίες και οργανώσεις αρωγής, τον αργό του θάνατο.

Επικαλούμενη τη γνωστή επωδό περί «ασφάλειας», η ισραηλινή πλευρά επιμένει προκλητικά στην παραβίαση κάθε έννοιας λογικής και διεθνούς δικαίου, που τόσο η ίδια όσο και η «διεθνής κοινότητα» επικαλούνται ανά περίπτωση, ενώ συνεχίζει να καταπατά τις ειλημμένες αποφάσεις του ΟΗΕπου σχετίζονται με την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Η αδιαλλαξία αυτή εκφράστηκε και στο θέμα της σύστασης «επιτροπής διερεύνησης» της αιματηρής επίθεσης στη νηοπομπή βοήθειας πριν από δύο εβδομάδες, όπου, για τα μάτια του κόσμου, το Τελ Αβίβ προχώρησε στη δημιουργία μιας επιτροπής με διακηρυγμένο στόχο «να διασφαλίσει την ελευθερία κινήσεων των Ισραηλινών στρατιωτών»!

Η στάση της ισραηλινής ηγεσίας και οι ελιγμοί της δεν αποτελούν έκπληξη. Εκπληξη δεν αποτελεί ούτε η εγρήγορση της αμερικανικής πλευράς να καλωσορίσει τόσο τη σύσταση της δήθεν επιτροπής διερεύνησης όσο και την τροποποίηση των όρων του αποκλεισμού της Γάζας. Την πάγια υποκριτική στάση τηρεί και η ιμπεριαλιστική ΕΕ.

Το ενδιαφέρον της ΕΕ...

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, από την πρώτη στιγμή της αιματηρής ισραηλινής επίθεσης στη νηοπομπή, χρησιμοποίησε κάπως υψηλότερους τόνους από ό,τι συνήθως. Αυτό, φυσικά, δεν συνοδεύτηκε από κανένα απτό μέτρο παρά μόνο από τα συνήθη κροκοδείλια δάκρυα και από πιέσεις, σε πρώτο επίπεδο τουλάχιστον υπόγειες αλλά σαφείς, για άμεση αποκλιμάκωση της έντασης που προκλήθηκε, κυρίως μεταξύ Ισραήλ - Τουρκίας, διά μέσου της απελευθέρωσης όλων των συλληφθέντων συμμετεχόντων στη νηοπομπή. Κατεύθυνση στην οποία φέρονται να πίεσαν με στόχο μια προσωρινή ανάπαυλα και οι ΗΠΑ.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, όμως, η ΕΕ, χρησιμοποιώντας προσεκτική διπλωματική γλώσσα, μοιάζει να πιέζει περισσότερο ως προς το ζήτημα του αποκλεισμού. Τόσο στην απόφαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, την περασμένη Δευτέρα, όσο και στις δηλώσεις της εκπροσώπου της Ενωσης για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια, Κάθριν Αστον, καταδικάζεται πιο ξεκάθαρα η ισραηλινή επιχείρηση στη νηοπομπή «ενώ βρισκόταν σε διεθνή ύδατα» και ζητάται σαφώς η απρόσκοπτη άνευ όρων λειτουργία των μεθοριακών φυλακίων της Λωρίδας της Γάζας για ανθρωπιστικό υλικό, εμπόριο και μετακίνηση ανθρώπων.

...και τα κίνητρά του

Προς τι λοιπόν αυτή η «ξαφνική» κινητοποίηση; Είναι ξεκάθαρο ότι η ΕΕ, αξιοποιώντας τη στασιμότητα που χαρακτηρίζει τους όποιους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον για επίτευξη μιας «συμφωνίας» για τα μάτια του κόσμου στο πλαίσιο της τακτικής γητέματος του αραβικού στοιχείου που επέλεξε η προεδρία Ομπάμα προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, επιδιώκει να αναλάβει έναν ενεργότερο ρόλο. Ενα ρόλο που θα εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα, εγκαταλείποντας τα παρασκήνια των εξελίξεων στα οποία είχε υποχρεωθεί να παραμείνει τα τελευταία χρόνια λόγω της πληθωρικής αμερικανικής παρουσίας.

Στην παρούσα φάση, φαίνεται ότι οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ανιχνεύουν μεγαλύτερα περιθώρια διείσδυσης στο εξαιρετικά εύφλεκτο πεδίο του Παλαιστινιακού, το οποίο, όμως, είναι κοινώς αποδεκτό ότι λειτουργεί ως μοχλός εξελίξεων σε ολόκληρο τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο και ως εφαλτήριο για την εκεί άσκηση επιρροής. Γι' αυτό και οι Βρυξέλλες επαναλαμβάνουν επιτακτικά, τις τελευταίες ημέρες, την αναγκαιότητα άρσης του εμπάργκο και την «πρόθεσή» τους να αναλάβει η ΕΕ, δηλαδή στρατιωτική δύναμη της ΕΕ, τον έλεγχο των μεθοριακών φυλακίων της Λωρίδας της Γάζας (κάτι άλλωστε που συνέβαινε μέχρι το 2007 στη Ράφα στα σύνορα με την Αίγυπτο), αλλά και του θαλάσσιου χώρου της, εδραιώνοντας, έτσι, το ρόλο και την παρουσία της εκεί. Και πρόκειται για μια πρόταση που «το Ισραήλ εξετάζει θετικά»...

Είναι ξεκάθαρο ότι το όψιμο δήθεν ενδιαφέρον της ΕΕ, είτε για τον παλαιστινιακό λαό, είτε για το εμπάργκο, είτε για τη «διερεύνηση» της αιματηρής επίθεσης στη νηοπομπή, ουδόλως σχετίζεται με κάποια αλλαγή στάσης ή με την ανάληψη του ρόλου μιας «δικαιότερης δύναμης» που ορισμένες πολιτικές δυνάμεις επιμένουν να της αποδίδουν. Η υποκρισία της ΕΕ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό έχει πολλάκις αποδειχτεί όλα αυτά τα χρόνια μέσα από την έμμεση ή άμεση κάλυψη που παρέχει στα ισραηλινά κατοχικά εγκλήματα.

Και αυτή τη φορά, όπως και στο παρελθόν, στις ευρωπαϊκές δηλώσεις εννοείται ότι δεν καταδικάζεται ρητώς η ισραηλινή κατοχή επί των παλαιστινιακών εδαφών, ούτε συνδέονται με αυτήν όλες οι απερίγραπτες συνέπειές της, τις οποίες υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός. Ούτε, φυσικά, γίνεται έστω και νύξη για τυχόν μέτρα σε βάρος του Ισραήλ - δυνατότητα που η ΕΕ, ως βασικός εμπορικός εταίρος του Ισραήλ, διαθέτει, αλλά ουδέποτε έχει αξιοποιήσει - αρκούμενη στα ευχολόγια, ούτε καν όταν ο ισραηλινός στρατός στις διάφορες αιματηρές επιχειρήσεις του διέλυε υποδομές που είχαν χρηματοδοτηθεί από χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων.

Είναι, λοιπόν, ηλίου φαεινότερο ότι «παρέμβαση» που δεν περιέχει ξεκάθαρη καταδίκη της ισραηλινής κατοχής, των, εδώ και χρόνια, εγκλημάτων της, των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οργανισμών που τη στήριξαν και τη στηρίζουν, και που δεν απαιτεί σαφώς ίδρυση ανεξάρτητου, βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, άνευ προϋποθέσεων και όρων, με γνώμονα τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ, στα όρια του 1967, δεν μπορεί παρά να είναι εκ του πονηρού. Οπως και η τωρινή «παρέμβαση» της ΕΕ.

Αυτή την πλευρά που αποτελεί και τη μόνη διέξοδο στο δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού αλλά και όλων των λαών της περιοχής ανέδειξε για πολλοστή φορά την περασμένη Τετάρτη η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με παρέμβαση που έκανε ο ευρωβουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας απαντώντας στις δηλώσεις της εκπροσώπου της Ενωσης για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια, Κάθριν Αστον, και τη δήθεν ευαισθησία της ΕΕ.


Ε. ΜΑΥΡΟΥΛΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Αγώνας απέναντι σε δεκαετίες κατοχής, ξεριζωμού, καταπίεσης και δολοφονικών επεμβάσεων(2021-05-22 00:00:00.0)
Τι είπε και τι έκρυψε(2010-08-18 00:00:00.0)
«Οχι» στις άμεσες διαπραγματεύσεις ετοιμάζεται να πει ο Αμπάς(2010-07-29 00:00:00.0)
Διορία στο πλοίο, κατεδαφίσεις στην ανατολική Ιερουσαλήμ(2010-07-14 00:00:00.0)
Με προκλητικά αιτήματα το Ισραήλ στον ΟΗΕ(2010-06-23 00:00:00.0)
Δημιουργία ενιαίου, ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ(2010-06-17 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ