Μπουρλότο στα εργασιακά δικαιώματα βάζει η κυβέρνηση με το Προεδρικό Διάταγμα που έδωσε χτες στη δημοσιότητα το υπουργείο Εργασίας εφαρμόζοντας τις σχετικές προβλέψεις του Μνημονίου. Με το Διάταγμα αυτό, αυξάνονται τα όρια των ομαδικών απολύσεων, καταργείται το κατώτερο μεροκάματο και συνολικά η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, μειώνονται δραστικά στο 50% οι αποζημιώσεις των απολύσεων, μπαίνουν εμπόδια στην υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, ενώ με σχετική διάταξη που θα μπει στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο θα μειωθεί και το κόστος των υπερωριών. Επιπλέον, με το εφεύρημα της «μαθητείας» ανοίγει ο δρόμος για την πιο σκληρή εκμετάλλευση της νέας γενιάς και μάλιστα της εργασίας των εφήβων 15 έως 18 ετών. Συνολικά, το Προεδρικό Διάταγμα διαμορφώνει τις πιο ιδανικές συνθήκες για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, της πιο στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και κυρίως των νέων.

Με το άρθρο 4 του Προεδρικού Διατάγματος «ανοίγουν οι ασκοί» των απολύσεων καθώς το ποσοστό 2% το μήνα, που ισχύει σήμερα για επιχειρήσεις οι οποίες απασχολούν από 200 εργαζόμενους και άνω, αυξάνεται στο 5% και μάλιστα για επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων. Δηλαδή, πέρα από την κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού απολύσεων κάθε μήνα, διευρύνεται και ο αριθμός των επιχειρήσεων που θα μπορούν να αξιοποιούν αυτό το ανώτατο ποσοστό. Επιπλέον, ενώ παραμένουν απελευθερωμένες οι απολύσεις μέχρι 20 εργαζόμενους, για τις επιχειρήσεις που απασχολούν από 21-149 εργαζόμενους ο αριθμός των απολύσεων αυξάνεται από 4 άτομα σήμερα, σε 6 άτομα από εδώ και πέρα.

Με το άρθρο 7 καταργείται ο κατώτερος μισθός για τους νέους μέχρι 25 ετών. Οι νέοι μέχρι 21 ετών θα λαμβάνουν μόνο το 80% της οικίας συλλογικής σύμβασης ή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, ενώ οι νέοι από 21 έως 25 ετών το 85% των κατώτερων μισθών. Ετσι ο σημερινός κατώτερος μισθός των 740 ευρώ μικτά της Εθνικής Σύμβασης, κατρακυλά στα 592 ευρώ μικτά, που σημαίνει ότι ο νέος εργαζόμενος για σκληρή δουλειά 8 ωρών θα παίρνει στο χέρι μόλις 470 ευρώ(!) και μεροκάματο 21 ευρώ! Να πώς η κυβέρνηση εξασφαλίζει φτηνά εργατικά χέρια για τον ΣΕΒ και καταδικάζει τη νέα γενιά στη φτώχεια. Και βέβαια, η ανατροπή αυτή δεν αφορά μόνο τους νέους εργαζόμενους, αφού με τον τρόπο αυτό «ξηλώνεται το πουλόβερ» των Συλλογικών Συμβάσεων και ανοίγει η πύλη του εργασιακού Μεσαίωνα για το σύνολο της εργατικής τάξης.

Με το άρθρο 5 μειώνεται στο μισό η αποζημίωση της απόλυσης των υπαλλήλων. Η εφαρμογή του μέτρου αυτού γίνεται με το τέχνασμα της μείωσης της χρονικής περιόδου που ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει τον υπάλληλο ότι θα τον απολύσει. Ετσι μέχρι σήμερα για κάποιον υπάλληλο π.χ. με προϋπηρεσία 28 έτη και άνω, η αποζημίωση ήταν 24 μηνιάτικα χωρίς προειδοποίηση και 12 μηνιάτικα με προειδοποίηση. Ομως η προειδοποίηση αυτή έπρεπε να γίνεται τουλάχιστον δύο χρόνια νωρίτερα. Στην πράξη δηλαδή, και επειδή καμία επιχείρηση δεν μπορούσε να προβλέψει αν χρειάζεται αυτό τον υπάλληλο μετά από δύο χρόνια, η αποζημίωση ανέρχονταν σε 24 μηνιάτικα, αφού δεν τηρούνταν το απαιτούμενο χρονικό διάστημα. Τώρα, με το Προεδρικό Διάταγμα της απόλυσης, ο χρόνος προειδοποίησης γίνεται μόλις 4 μήνες αντί 24. Ετσι η επιχείρηση μπορεί εύκολα να προγραμματίζει την απόλυση η οποία πλέον θα αντιστοιχεί σε 12 μηνιάτικα αντί για 24. Αντίστοιχα, το ίδιο εφαρμόζεται σε όλη την κλίμακα των απολύσεων. Ετσι σε περίπτωση προϋπηρεσίας 10 ετών, ο χρόνος προειδοποίησης μειώνεται από 6 μήνες σε 2 μήνες και η αποζημίωση από 6 μισθούς σε 3 μισθούς. Για 19 έτη προϋπηρεσίας ο χρόνος προειδοποίησης από 16 μήνες μειώνεται σε 3 μήνες και η αποζημίωση από 15 μισθούς σε 7,5 μισθούς. Επιπλέον, και αυτή τη γλίσχρα αποζημίωση ο εργοδότης μπορεί να τη δίνει με δόσεις όταν αυτή υπερβαίνει τους δύο μισθούς. Πέρα όμως από τη μείωση των αποζημιώσεων και με αυτόν τον τρόπο διευκολύνονται ακόμα παραπέρα οι εργοδότες που θα μπορούν πλέον να απολύουν σωρηδόν.

Με το άρθρο 3 η κυβέρνηση εξασφαλίζει απόλυτη ασυδοσία στους εργοδότες να μην υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις αφού επί της ουσίας οι εργατικές οργανώσεις δεν μπορούν να καταφύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) όταν αποτυγχάνουν οι διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες. Συγκεκριμένα, στη σχετική διάταξη προβλέπεται ότι στην περίπτωση που αποτυχαίνει η μεσολάβηση η εργατική πλευρά θα μπορεί να προσφεύγει στη διαιτησία «μονομερώς» μόνο στην περίπτωση που «το άλλο μέρος (σ.σ. η εργοδοτική) αρνήθηκε τη μεσολάβηση». Ομως, η εργοδοτική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να αρνηθεί τη μεσολάβηση - το πρώτο δηλαδή στάδιο της διαδικασίας - αφού έτσι και αλλιώς η απόφαση του μεσολαβητή δεν είναι δεσμευτική γι' αυτήν. Με αυτό το δικολαβίστικο τρόπο το υπουργείο Εργασίας στην πράξη καταργεί τη διαιτησία, άρα ενισχύει την αδιαλλαξία της εργοδοσίας που διαθέτει όλη τη δύναμη να μην υπογράφει συμβάσεις.

Με το άρθρο 8 στήνεται η φάμπρικα της «μαθητείας» μέσα από την οποία οι εργοδότες θα μπορούν να εξασφαλίζουν φτηνή νεανική εργατική δύναμη. Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι εργαζόμενοι από 15 έως 18 ετών «με σκοπό την απόκτηση δεξιοτήτων» και για ένα έτος θα μπορούν να απασχολούνται με το 70% του κατώτερου μισθού ή ημερομισθίου της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης. Ετσι το κεφάλαιο με το φερετζέ της μαθητείας εξασφαλίζει φτηνά νεανικά εργατικά χέρια, ενώ εκτός των άλλων προωθείται και η παιδική εργασία, αντί να εξασφαλίζεται για τα παιδιά της εργατικής τάξης το δικαίωμα στη μόρφωση. Η κυβέρνηση γίνεται σπόνσορας της παιδικής εργασίας, προς δόξαν των νέων σοσιαλιστικών ηθών.

Τέλος, με επιστολή του ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος προς τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο κάνει γνωστό ότι η πρόβλεψη του μνημονίου για «μείωση στις υπερωριακές αμοιβές» θα γίνει πράξη με σχετική διάταξη που θα περιληφθεί στο νομοσχέδιο του ασφαλιστικού.