Στέφανος Παπαδόπουλος, Νίκαια: Οσοι ηγούνται στη διακυβέρνηση αυτού του τόπου, πολιτικοί αρχηγοί αστικών κομμάτων, υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μα και τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ, υποκρίνονται και ψεύδονται ασύστολα.

Σε κάθε εθνική μας επέτειο, π.χ., μας κοπανάνε για «ομοψυχία» και για «έθνος ενωμένο», την ίδια ώρα που προκλητικά αγνοούν την ύπαρξη και δράση ενός ηρωικού υπερογδοντάχρονου κόμματος, του ΚΚΕ, που συμβαίνει να είναι και κόμμα εντός του Κοινοβουλίου. Με περισσή αναίδεια, μας πληροφορούνε συνέχεια για δραστηριότητες άλλων μικρότερων του ΚΚΕ κομμάτων, τα οποία μάλιστα είναι και εκτός Βουλής. Και μη μου πείτε ότι τα κόμματα αυτά δραστηριοποιούνται περισσότερο από το ΚΚΕ, γιατί θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος. Σπάνια ακούμε δηλώσεις στελεχών του ΚΚΕ, ούτε καν της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλ. Παπαρήγα. Τόσο λοιπόν φοβούνται οι μεγαλοσχήμονες αυτοί να προφέρουν τη λέξη «κομμουνιστής», λες και θα τους κάψει τη γλώσσα;

Μα τι να πει κανείς γι' αυτή τους την υποκρισία, όταν αναγνωρίζουν ως αντιστασιακούς τους ταγματασφαλίτες και μάλιστα τους συνταξιοδοτούν, ενώ των πραγματικών αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, τους ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες, αρνούνται να επιλύσουν τα αιτήματά τους και ας πέρασε από τότε μισός και πλέον αιώνας. Ντροπή!

Γρηγόρης Φώτου: Η Δημοκρατία έφυγε και πήγε σπίτι της, γιατί περιφρονήθηκε και ταπεινώθηκε, από τις φωνές και τις επικλήσεις των κυβερνώντων, που μέρα - νύχτα φωνασκούν τάχα γι' αυτήν και κόπτονται για τις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα των ανθρώπων. Αλλα, όπως λέει και ο λαός, «το πολύ το κυρ' ελέησον το βαριέται και ο θεός».

Εδώ που τα λέμε, η δημοκρατία ποτέ δεν είχε την εύνοια των κυβερνώντων, όμως τώρα με την «παγκοσμιοποίηση», παρατράβηξε το κακό. Εχουμε παγκοσμιοποίηση, ιδιωτικοποίηση και πάει λέγοντας.

Ομως γιατί παραξενευόμαστε που όλα ιδιωτικοποιούνται; Μήπως ξεχνάμε ίσως ότι οι ίδιοι που αποτελούν το κυβερνητικό επιτελείο, καθώς και άλλα στελέχη τους που χρηματοδοτούνται από την ολιγαρχία του πλούτου, έχουν από καιρό «ιδιωτικοποιηθεί»; Ετσι τουλάχιστον γράφει ο Τύπος και γενικά τα ΜΜΕ.

Αφού λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα το καλό απ' αυτούς, ούτε εργασία, ούτε ασφάλιση, ούτε δικαιοσύνη, αλλά ούτε και προκοπή. Ετσι δεν απομένει τίποτε άλλο, εκτός από το να δυναμώσουμε την πάλη μας μέχρις εσχάτων.

Πουταχίδης Τάκης, γραμματέας Παραρτήματος Βέροιας της ΠΕΑΕΑ: Τον Οκτώβρη, με εισιτήριο του Κοινωνικού Τουρισμού πήγαμε εκδρομή στην Πελοπόννησο. Πήγαμε στα μαρτυρικά Καλάβρυτα και επισκεφθήκαμε το μεγαλόπρεπο Μνημείο που υπάρχει εκεί για τα θύματα της χιτλερικής θηριωδίας, στην περίοδο της γερμανικής κατοχής, που αιματοκύλησαν ένα ολόκληρο χωριό, εκτελώντας ακόμα και μικρά παιδιά. Εκεί, λοιπόν, ζήτησα να μας δώσουν και το βιβλίο που εκδόθηκε για το ιστορικό του ολοκαυτώματος και προς μεγάλη έκπληξη και λύπη άκουσα ότι ο δήμαρχος της πόλης το απαγόρευσε. Καταγγέλλω αυτή την ενέργεια ως ασέβεια προς τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας.