Δύο επιλογές «βλέπουν» οι εμποροβιομήχανοι για την αντιμετώπιση της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά: «είτε ενισχύουμε την κατανάλωση, είτε διευκολύνουμε και στηρίζουμε τις επιχειρήσεις. Το πρώτο υπό τις παρούσες συνθήκες δεν είναι εφικτό. Το δεύτερο, όμως, με τη συγκρότηση ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την επιχειρηματική δραστηριότητα είναι σήμερα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ». Τάδε έφη πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος μιλώντας στην ημερίδα του Επιμελητηρίου περί «κρίσης και λιανεμπορίου» και «στρατηγικών και εργαλείων άμεσης βελτίωσης». Με τον πιο ωμό και απροκάλυπτο τρόπο, οι εμποροβιομήχανοι ζητάνε κι άλλα προνόμια και παροχές στο όνομα της «αντιμετώπισης της κρίσης». Διακηρύσσουν διά των εκπροσώπων τους ότι έτσι κι αλλιώς η άγρια επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα που οξύνει τα αδιέξοδα και την αδυναμία των εργαζομένων να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτη. Κι ακόμα, με το ίδιο επιχείρημα, της «στήριξης της αγοράς» επαναφέρουν ξανά και ξανά τις αντιδραστικές και μαύρες αξιώσεις τους για χτύπημα των λαϊκών αγώνων και των κινητοποιήσεων των εργαζομένων εγκαλώντας την κυβέρνηση για «ανοχή στα έκτροπα, στα επεισόδια, στο κλείσιμο των δρόμων» που προκαλούν τεράστιες ζημιές στις εμπορικές επιχειρήσεις». Ε, όσο κι αν λυσσάνε δε θα τους περάσει...