Φραστικές διαφωνίες και εικονικές διαμάχες με την κυβέρνηση, συναίνεση και πλάτες για να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.

Αυτή την τακτική που ακολουθεί η ηγεσία της ΝΔ, προκειμένου, από τη μια, να «διασώσει» το κόμμα από τη δεδομένη λαϊκή δυσαρέσκεια για το πολιτικό σύστημα και τα δυο κόμματα εξουσίας, και να στηρίξει, από την άλλη, τη στρατηγική επίθεση της πλουτοκρατίας κατά του λαού.

Ο Αντ. Σαμαράς επιχειρεί να πείσει ότι με την τακτική του μπορεί να καταφέρει το κόμμα του να γίνει και σωτήρας του δικομματισμού και του αστικού πολιτικού συστήματος και ταυτόχρονα να το παίζει «φίλος του λαού».

Βασικό στοιχείο αυτής της τακτικής είναι οι φραστικές αποστάσεις και ο διαχωρισμός ευθυνών από το «μείγμα» της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, δίχως βέβαια αυτό να σημαίνει και απόσυρση της στήριξης στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, η οποία εδράζεται στην ταξική συναίνεση μεταξύ των δύο κομμάτων.

Ο πρόεδρος της ΝΔ «καταγγέλλει» καθημερινά ότι το «μείγμα» της εφαρμοζόμενης πολιτικής «οδηγεί στο φαύλο κύκλο της ύφεσης», μόνο και μόνο για να ανοίξει το δρόμο για επιπλέον αντιλαϊκά πακέτα και να εμφανίσει ως εναλλακτική λύση την ταχύτερη υλοποίηση φιλομονοπωλιακών μέτρων, που έτσι και αλλιώς περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της κυβέρνησης και του μνημονίου που έχει υπογράψει με την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ).

Αυτή η καταγραφή της γενικόλογης και σκόπιμα θολής διαφωνίας σε επιμέρους ζητήματα που αφορούν στην κυβερνητική πολιτική, έχει ολοφάνερο στόχο τον προσεταιρισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Το έχει ομολογήσει καθαρά ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς, επεξηγώντας το «όχι» στο μνημόνιο με την τρόικα. «Αν τα ψηφίζαμε (σ.σ. τα μέτρα) δε θα χάναμε μόνο εμείς, θα έχανε και το πολιτικό σύστημα συνολικά, γιατί στο αδιέξοδο του ΠΑΣΟΚ θα ήμασταν όλοι συνυπεύθυνοι. Τώρα η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά σε όσους ψήφισαν τα μέτρα και αυτοί θα τα χρεωθούν έως το τέλος», είπε χαρακτηριστικά στην τελευταία συνέντευξή του.

Η ηγεσία της ΝΔ δεν έχει διαφωνήσει ούτε κατ' ελάχιστο με το σφαγιασμό των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο.

Για παράδειγμα, ο πρόεδρος και οι βουλευτές της δεν έχουν εκφράσει την παραμικρή διαφωνία για τα 40 χρόνια μισθωτής σκλαβιάς, δηλαδή σκληρή εργασία μέχρι τον τάφο, ούτε στη μετατροπή της σύνταξης σε προνοιακό - φιλόπτωχο επίδομα, όπως προβλέπει το μνημόνιο και ετοιμάζεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση.

Αντίθετα, έχει ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης του ανταποδοτικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενθαρρύνοντας την κυβέρνηση να προχωρήσει στην κατάθεση του νομοσχεδίου για την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού.

Ούτε έχουν εκφράσει την οποιαδήποτε ένσταση για την πρoωθούμενη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη σημαντική μείωση του κατώτατου μισθού, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των αποζημιώσεων, κ.ο.κ., που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο.

Αντίθετα, η ΝΔ έχει ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, καλώντας την κυβέρνηση να προχωρήσει στη λήψη όλων των μέτρων που διασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Την ίδια στιγμή, μάχεται για την υπονόμευση και το χτύπημα των απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων, τις οποίες ενοχοποιεί είτε για την πτώση του τζίρου των μαγαζιών είτε για την ύφεση στον τουρισμό είτε για το «κακό κλίμα στην αγορά», κ.ο.κ.

Από την άλλη, μπαίνει μπροστά προκειμένου να μοιραστεί ζεστό χρήμα και νέα προνόμια στις μεγάλες επιχειρήσεις. Σε καθημερινή σχεδόν βάση οι καθ' ύλην αρμόδιοι τομεάρχες της ΝΔ «φωνάζουν» να ανοίξουν τα κρατικά ταμεία, για να δώσει το κράτος ζεστό χρήμα και νέα προνόμια στις επιχειρήσεις, δίχως βέβαια ποτέ να έχουν ασκήσει πίεση προς την αντίθετη κατεύθυνση, να πληρώσουν δηλαδή οι επιχειρήσεις - μεγαλοοφειλέτες τα δεκάδες δισ. που χρωστάνε στο Δημόσιο. Χρέη τα οποία η ΝΔ φρόντισε να μειώσει αισθητά, με αλλεπάλληλες χαριστικές ρυθμίσεις και επί των κυβερνήσεών της.

Εν ονόματι του ίδιου στόχου, επιχειρεί να δικαιολογήσει την αναγκαιότητα της «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και της επιτάχυνσης του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.

Η ειρωνεία είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ επιχειρεί να εμφανιστεί ως τιμητής της διαφάνειας και υπέρμαχος της κάθαρσης, ενώ είναι βουτηγμένη μέχρι την κορυφή στην αντιλαϊκή πολιτική που γεννάει τα σκάνδαλα, δηλαδή την πολιτική που καταληστεύει τον παραγόμενο πλούτο με τον ιδρώτα και το μυαλό των εργαζομένων.

Και αυτή η αλήθεια δεν κρύβεται όσες τακτικές παραπλάνησης και αν χρησιμοποιήσει η ηγεσία της ΝΔ, προκειμένου να πουλήσει ψεύτικες ελπίδες και φούμαρα περί «εναλλακτικής λύσης».