Τετάρτη 6 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 29
ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Να αφομοιώσουμε καλά την πολιτική μας

Παίρνοντας μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο θα ήθελα να αναφερθώ στα παρακάτω.

Οσο μιλάμε και προχωράμε για τη δημιουργία του ΑΑΔ Μετώπου τόσο αποκαλύπτουμε πόσα πολλά είναι τα όσα εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Συνεπώς το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφομοιώσουμε εμείς οι ίδιοι, όλα τα μέλη του Κόμματος το αντικείμενο: τι ζητάμε, τι επιδιώκουμε, τι θέλουμε να προσφέρουμε στο λαό μας, στη χώρα μας. Οσο καλύτερα ξέρεις τι ζητάς, τι επιδιώκεις τόσο θα δύνασαι να παλεύεις γι' αυτό που επιδιώκεις από καλύτερη και σίγουρη θέση.

Εμείς τα απλά μέλη του Κόμματος δεν έχουμε ακόμα μπει στην πρακτική δουλιά, δηλαδή δεν έχουμε αρχίσει πρακτικά να δουλεύουμε για τη δημιουργία του Μετώπου, γιατί ακόμα ψαχνόμαστε από πού να αρχίσουμε. Θα τα λέμε εμείς κι εμείς μέσα στις συνελεύσεις μας κάθε φορά ή πρέπει να βγούμε προς τα έξω - πώς και πού; Επαναλαμβάνω για να ξεπεραστούν οι όποιες δυσκολίες πρέπει όλοι μας να εξοπλιστούμε με γνώσεις, με πολλές γνώσεις.

Και κάτι άλλο:

Ακούγεται από μερικούς οπαδούς μας και άλλους δήθεν αριστερούς ή και πιο έξω, να λένε: Τα μάθατε; Τον φάγανε κι αυτόν. Φαίνεται ότι τους τα είπε έξω από τα δόντια και τον πέταξαν... μα είναι δημοκρατία αυτό, να μην μπορεί κανείς να πει τη γνώμη του!

Το να λέει κανείς τη γνώμη με θάρρος είναι υγιές φαινόμενο. Προκαλεί διάλογο, εκφράζονται απόψεις και τελικά το κάθε όργανο καταλήγει σε αποφάσεις που ψηφίζονται πάντα από την πλειοψηφία των μελών της κάθε οργάνωσης. Οπότε από κει και πέρα πλειοψηφία και μειοψηφία δουλεύουν για την υλοποίηση της απόφασης. Οσο αυτό τηρείται όλα πάνε καλά.

Από τη στιγμή που οι μειοψηφούντες δε δουλεύουν για την υλοποίηση της Απόφασης και οι σκέψεις που εκφράσανε μετατρέπονται σε όπλο ενάντια στις αποφάσεις τότε αυτός θέτει τον εαυτό του εκτός οργάνου. Το επόμενο βήμα του είναι να βρει ανθρώπους για να εκμυστηρευτεί, να βρει οπαδούς, να τους λέει το πόσο αληθινός είναι και πόσο πονάει για την οργάνωση που δυστυχώς όμως δεν εισακούστηκε η άποψή του και συνεπώς η οργάνωση πάει για τον κατήφορο. Δυστυχώς βρίσκει και κάποιους οπαδούς, παίρνει κουράγιο και δύναμη, δίνει συνεντεύξεις στον Τύπο, βγαίνει στην τηλεόραση να υπερασπιστεί και δεν τον νοιάζει που παίζει το παιχνίδι των ΜΜΕ. Οπως λέει ο λαός «το λιθάρι που πήρε το γκρεμό θα φθάσει στον πάτο».

Η τετράδα που παρουσιάστηκε τελευταία στο ΚΚΕ, στο ηγετικό επιτελείο, ακολούθησε αυτήν την τακτική που αναφέραμε παραπάνω. Ο Κωστόπουλος, που ξάφνιασε πολλούς, δε σεβάστηκε την υπόληψή του αυτή που απόκτησε με την εμπιστοσύνη των μελών και οπαδών του Κόμματος, των εργαζομένων. Θέλησε αυτή την εμπιστοσύνη να τη μετατρέψει σ' αυτό που λένε «καβάλησε το καλάμι». Το να ανακαλύπτεις με τις πράξεις σου ύστερα από δεκάδες χρόνια ότι η τήρηση του καταστατικού και η υπεράσπιση των αρχών του Κόμματος ισχύει μόνον για τα απλά μέλη του και όχι για τους καθοδηγητές, ή είναι φτώχεια αντίληψης των πραγμάτων ή σκοπιμότητα. Ο Κωστόπουλος και η παρέα του διάλεξαν το δεύτερο, γιατί ήδη το απέδειξαν.

Μερικοί στις συνελεύσεις λένε: αφήστε με να μιλήσω, δεν μπορώ να πω τη γνώμη μου; Να ακούσουν και τα άλλα μέλη γιατί δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Και ρωτάμε. Τι περισσότερο μπορεί να ξέρει αυτός; Δεν είναι μαζί με τους άλλους στους αγώνες, στην καθημερινή πάλη ή μήπως είναι ξεκομμένος και τις απόψεις του τις σχηματίζει απ' ό,τι ακούει στις παρέες του ή ακούει από την τηλεόραση και διαβάζει μόνο τις άλλες εφημερίδες και όχι το «Ριζοσπάστη» και τα άλλα έντυπα του Κόμματος; Το να είσαι πιο διαβασμένος και με την καθημερινή σου συμμετοχή στο μαζικό λαϊκό κίνημα θα είσαι σε θέση να βοηθήσεις και τους άλλους, όσους αδυνατούν να αφομοιώσουν τις αποφάσεις. Είναι κομματικός τρόπος και χρειάζεται. Πέρα κι έξω απ' αυτά είναι δημαγωγίες και κάνει ζημιά. Εάν είσαι και εγωιστής και δεν καταλάβεις το λάθος σου τότε από μόνος σου γίνεσαι εξωκομματικός. Η ενημέρωση, η κατατόπιση, η αφομοίωση της γραμμής του Κόμματος και των αποφάσεων που παίρνονται για την υλοποίηση αυτής της γραμμής γίνονται μόνον μέσα στην ΚΟΒ, που είναι το κύτταρο του Κόμματος. Εάν αυτό το κύτταρο είναι υγιές και λειτουργεί, τότε και το Κόμμα είναι ζωντανό και δυνατό.


Με σ.χ.
Φ. Ε.
Κάτω Χαλάνδρι


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ