Το μοντέλο του μετανάστη εργάτη, που φθηνός και ελεγχόμενος εισάγεται από τα κράτη - μέλη, για να καλύπτει τις ανάγκες των μονοπωλίων, με στόχο να χτυπηθούν συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα και των εργατών των χωρών - μελών της ΕΕ και των μεταναστών, προβάλλει διαρκώς η ΕΕ.

Η «Πρώτη Ετήσια Αναφορά για την Μετανάστευση και το Ασυλο» (εκδόθηκε από την Κομισιόν φέτος για την εικόνα του 2009) κινείται στα πλαίσια του διακηρυγμένου στρατηγικού στόχου της ΕΕ για τη Μετανάστευση: Από τη μια, αυστηρά μέτρα ελέγχου των συνόρων ενάντια στη «λαθρομετανάστευση» και καλεί τις κυβερνήσεις να συνεχίσουν την αντιδραστική οικοδόμηση της «Ευρώπης - φρούριο». Από την άλλη, σε ξεχωριστό κεφάλαιο για τις «συνέπειες της οικονομικής κρίσης», αναγνωρίζει τα πλεονεκτήματα της ελεγχόμενης και κυκλικής μετανάστευσης για τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Εκεί αναγνωρίζει ότι «η μετανάστευση από τρίτες χώρες είχε συνεισφορά στην ανάπτυξη πολλών κρατών - μελών», δηλαδή στην καπιταλιστική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Ομως, σήμερα, «τα 2/3 των κρατών - μελών είδαν επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις μεταναστευτικές ροές, κυρίως μειωμένη ζήτηση για ξένους εργάτες. Οι μετανάστες είναι ανάμεσα σε όσους έχουν χτυπηθεί χειρότερα από την κρίση», (επηρεάστηκαν περισσότερο οι εργαζόμενοι σε κατασκευές, βιομηχανία, τουρισμό και οικονομικές υπηρεσίες). Η επίσημη ανεργία στους ξένους εργάτες ανήλθε σε 13,6% το τρίτο τρίμηνο 2008 και σε 18,9% το τρίτο τρίμηνο 2009.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν βάζει πρόταγμα για μια μεταναστευτική πολιτική «που θα συνεχίσει να παίζει σημαντικό ρόλο στην κάλυψη των ελλείψεων σε εργατικό δυναμικό και θα αντιμετωπίζει τις δημογραφικές προκλήσεις (ο ενεργός πληθυσμός της ΕΕ θα αρχίσει να συρρικνώνεται από το 2013/2014)». Προειδοποιεί ότι μια «υπερ - περιοριστική πολιτική θα χειροτέρευε τα αποτελέσματα της κρίσης, επιδεινώνοντας τις ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό» και πως «η ΕΕ και τα κράτη - μέλη πρέπει να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη της εργατικής μετανάστευσης ως ένα σημαντικό εργαλείο για να καλύψουν τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού».

Ποιες ελλείψεις, αναρωτιέται κανείς, όταν στην ΕΕ τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας ντόπιων και ξένων εργαζομένων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη; Είναι φανερό ότι η ΕΕ αξιοποιεί τη μετανάστευση και την προσαρμόζει στις ανάγκες της αγοράς. Τέτοιες «ελλείψεις» δημιουργεί και διατηρεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής με μόνιμα θύματα σε μισθούς και δικαιώματα όλους τους εργαζόμενους, μετανάστες και ντόπιους.