Τετάρτη 12 Μάη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Για τη συζήτηση περί «διαφάνειας»

Η συζήτηση περί διαφάνειας, η οποία εντάθηκε μετά τη συνάντηση Παπανδρέου - Σαμαρά - Καρατζαφέρη με τον Κ. Παπούλια, έχει διπλό στόχο. Από τη μια να παραπλανήσει το λαό. «Να τιμωρηθούν οι κλέφτες», λένε τα κόμματα που για χρόνια φιλοξενούν στις γραμμές τους στελέχη που άσκησαν εξουσία και εμπλέκονται σε - γνωστά και άγνωστα - σκάνδαλα. Να τιμωρηθούν εκατό φορές, λέει το ΚΚΕ. Η τιμωρία τους όμως θα απαλλάξει το λαό από τα μέτρα που παίρνονται σε βάρος του; Θα αποτραπεί η επόμενη, αναπόφευκτη κυκλική καπιταλιστική κρίση, την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί χυδαία να την αποδώσει στην «αδιαφάνεια»; Πολύ περισσότερο, θα εκλείψει η διαπλοκή ανάμεσα στο κεφάλαιο και στους πολιτικούς του εκπροσώπους, με δεδομένο ότι στον καπιταλισμό το 'να χέρι νίβει τ' άλλο; Πού κατέληξαν ανάλογες προσπάθειες «αυτοκάθαρσης», για παράδειγμα στην Ιταλία; Τι κέρδισε ο λαός από την επιχείρηση «καθαρά χέρια»;

Τίποτα ουσιαστικό δεν κερδίζει ο λαός από τέτοια και άλλα πολιτικά πυροτεχνήματα, που το μόνο που εξυπηρετούν είναι η καλλιέργεια της ψευδαίσθησης ότι μπορεί να υπάρξει «ηθικός» και «δίκαιος» καπιταλισμός. Στην Ιταλία έφτασε να κυβερνάει σήμερα ένας φυσικός εκπρόσωπος του κεφαλαίου. Στην Ελλάδα πληθαίνουν ανάλογες συζητήσεις. Στις ΗΠΑ, οι επιχορηγήσεις των πολυεθνικών στα μεγάλα κόμματα είναι νόμιμες και επιβεβλημένες. Ακόμα παραπέρα: Η ευθύνη για το σκάνδαλο ενός κυβερνητικού στελέχους είναι μόνο ατομική; Η κυβέρνηση, το αστικό πολιτικό σύστημα, το θερμοκήπιο δηλαδή μέσα στο οποίο φύονται τα σκάνδαλα, η διαπλοκή, είναι αθώοι του αίματος; Αυτό επιδιώκουν. Να αθωώσουν το σύστημα που όλοι υπηρετούν. Γι' αυτό βαφτίζουν «στρεβλώσεις» φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς, που είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό.

Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την προώθηση μέτρων στο όνομα της «διαφάνειας», που στόχο έχουν να θωρακίσουν το αστικό πολιτικό σύστημα. Μεθοδεύουν νέο εκλογικό νόμο για να ενισχύσουν το δικομματισμό με περισσότερες μονοεδρικές περιφέρειες και αρνούνται την απλή αναλογική με λίστα που προτείνει το ΚΚΕ. Πρόταση η οποία μπορεί στο μέτρο του δυνατού να δυσκολέψει τους δεσμούς του κάθε βουλευτή με τον επιχειρηματία - χρηματοδότη για τα αστικά κόμματα. Παίρνουν μέτρα βιτρίνας, όπως η διεύρυνση του «πόθεν έσχες» και η αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τα οποία είναι ανεπαρκέστατα. Την ίδια ώρα, απορρίπτουν προτάσεις του ΚΚΕ, όπως η κατάργηση όλων των απορρήτων - τραπεζικού, ακόμη και του επιχειρηματικού -, η ονομαστικοποίηση όλων των μετοχών, οι έλεγχοι και οι περιορισμοί στην εξαγωγή κεφαλαίων.

Στον αντίποδα, προωθούν μέτρα εισαγγελικών ελέγχων στα κόμματα και άλλες διατάξεις σχετικές με τη χρηματοδότησή τους λες και τα κόμματα είναι επιχειρήσεις, ζητώντας να παρέμβουν στο εσωτερικό του ΚΚΕ, που αμφισβητεί και αντιπαλεύει τη στρατηγική τους για να εμποδίσουν τη δράση του. Ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα τους. Δεν πρέπει να εκτονώσει τη δικαιολογημένη οργή για την πολιτική τους, ζητώντας απλά την τιμωρία κάποιων εξιλαστήριων θυμάτων. Κερδισμένος θα βγει μόνο αν ο ίδιος, με τη μαζική πολιτική του πάλη, τιμωρήσει μια κι έξω το σύστημα που παράγει τη διαπλοκή, τα σκάνδαλα, την κλεψιά του ιδρώτα του και πάνω απ' όλα την εκμετάλλευση. Εκεί είναι η πηγή του κακού. Εκεί πρέπει τώρα περισσότερο από ποτέ να συγκεντρωθούν τα πολιτικά πυρά της εργατικής τάξης, του λαού.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ