ΙΔΙΩΝΥΜΟ:«Ο όρος "ιδιώνυμο" χρησιμοποιήθηκε το 1929 με τον νόμο 4229 ύστερα από πρόταση της κυβέρνησης Βενιζέλου (...) Είχε ως στόχο την ποινικοποίηση ιδεών που κρίνονται "ανατρεπτικές" ή "αναρχικές"»(η υπενθύμιση από το ΒΗΜΑ).

ΘΗΛΙΑ ΣΦΙΓΓΟΥΝ: Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από την ιστορία του. Ετσι και η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη - όποια κι αν είναι τα προσχήματα κάθε φορά - να επιστρέφει στις ρίζες της και να φροντίζει για τη θωράκιση του συστήματός της. Με το «Ιδιώνυμο» η κυβέρνηση Βενιζέλου άνοιξε τα ξερονήσια για τους κομμουνιστές. Σήμερα μιλάνε για ένα νέο «ιδιώνυμο» με πρόσχημα τη φοροδιαφυγή. Εχει κανείς αυταπάτη ότι αυτό αφορά τον Βαρδινογιάννη, τους Λάτσηδες, τον Αλαφούζο; Οχι. Είναι όμως υποχρεωμένοι οι αστοί να βρουν αποδιοπομπαίους τράγους για να καλύψουν το γεγονός ότι το χρήμα που μαζεύεται από τους εργάτες στο κρατικό ταμείο μεταφέρεται στο δικό τους νομιμότατα, γεγονός που κάποια στιγμή σαν τη σημερινή εξοργίζει τα μόνιμα θύματα. Ετσι στην καλύτερη των περιπτώσεων η αστική τάξη θα θυσιάσει ορισμένους από τους υπαλλήλους της για να περάσει στο λαό τη θέση ότι λειτουργεί το «κράτος δικαίου». Το κράτος όμως είναι μηχανή. Και είναι μηχανή επιβολής του δίκιου μιας τάξης ενάντια στο δίκιο μιας άλλης τάξης. Το «κράτος δικαίου» είναι υποχρεωμένο να εντοπίσει τη φοροδιαφυγή στον περιπτερά που δεν έκοψε απόδειξη για μια τσίχλα, όπως την ίδια ώρα είναι υποχρεωμένο να διασφαλίσει ότι θα συνεχίζουν να αυξάνονται τα προβλεπόμενα από τον αστικό νόμο κέρδη του καπιταλιστή. Οταν θα γίνεται στην πλατεία το «κρέμασμα» του φοροφυγά περιπτερά που υπέπεσε στο ιδιώνυμο έγκλημα, θα είναι ο καπιταλιστής στο μπαλκόνι αυτός που θα δίνει την εντολή στο δήμιο. Οι «κρεμάλες» που στήνουν είναι μια μαϊμού. Τη θηλιά σφίγγουν στο σβέρκο του λαού. Και οι συνειρμοί με το ιδιώνυμο γίνονται για να ποινικοποιήσουν την ιδεολογία και την πολιτική που αμφισβητεί και παλεύει να ανατρέψει την εκμετάλλευση, τους δήμιους δηλαδή.