Μια κατάπτυστη, ανυπόγραφη ανακοίνωση, που θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα προβοκατόρικης εργοδοτικής παρέμβασης, διακινείται στους εργαζόμενους του ξενοδοχείου ATHENS PLAZA. Η «ανακοίνωση», που μοιράζεται στους εργαζόμενους του ξενοδοχείου για να την υπογράψουν εξισώνει το δικαίωμα στην απεργία με την απεργοσπασία. Τους καλεί ν' αποκηρύξουν το επιχειρησιακό τους σωματείο που πρωτοστατεί στον ταξικό συντονισμό με τον υπόλοιπο κλάδο ενάντια στην ασυδοσία των μεγαλοξενοδόχων, καλώντας ουσιαστικά σε υπογραφή «δηλώσεων μετανοίας».

Ενδεικτικό της «ανακοίνωσης» είναι πως κάνει λόγο για «βιασμό» «κάθε προσωπικής ελευθερίας, επιλογής και πρωτοβουλίας να συνεχίσουμε την εργασία μας» και, ταυτόχρονα, επιτίθεται στην περιφρούρηση της απεργίας. Στο ίδιο πλαίσιο, δε δυσκολεύεται να πλέξει και το ...εγκώμιο της εργοδοσίας, η οποία «μας παρέχει και στη δύσκολη αυτή εποχή, ουσιαστικά αγαθά που θα πρέπει τουλάχιστον να αναγνωρίσουμε, όπως την ασφάλεια, την έγκαιρη και εγγυημένη πληρωμή της μισθοδοσίας μας»!

Το κατάπτυστο αυτό κείμενο, το οποίο ζητά την απομάκρυνση από τα κέντρα αποφάσεων που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους (σ.σ. το σωματείο) «ατόμων που βάζουν σε κίνδυνο τη δουλειά μας και υποβιβάζουν την ατομική μας ελευθερία», πήρε την απάντηση που του έπρεπε απ' το Σωματείο εργαζομένων του ξενοδοχείου. «Το δικαίωμα στην εργασία», επισημαίνει το σωματείο, «πρέπει κανείς να το επικαλείται, για να γίνει πιστευτός, 365 μέρες το χρόνο κι όχι ημέρες απεργίας, εκτός κι αν είναι ο εργοδότης ή εκπρόσωπός του». Και σε άλλο σημείο, σημειώνει: «Αποτελεί τουλάχιστον ύβρη το επιχείρημα "βιασμού της προσωπικής ελευθερίας" από την περιφρούρηση της απεργίας. Παρόμοιο επιχείρημα ουδέποτε εκφράστηκε από τους ίδιους συντάκτες, ούτε ακόμη και όταν είχαμε μαζικές απολύσεις, με τις οποίες εργαζόμενοι έμειναν χωρίς μεροκάματο και δικαίωμα στη δουλειά, όχι για δυο μέρες, αλλά για άγνωστο χρονικό διάστημα. Το ερώτημα είναι, "πότε βιάζεται η προσωπική ελευθερία"; Οταν ένα σωματείο περιφρουρεί μια δίκαιη απεργία για μια ή δυο μέρες ή όταν η εργοδοσία στερεί από έναν εργαζόμενο το φαΐ της οικογένειάς του για βδομάδες, μήνες, ίσως και για πάντα;».

Το Σωματείο, τονίζει πως «η έγκαιρη και εγγυημένη πληρωμή της μισθοδοσίας μας δεν αποτελεί "ουσιαστικό αγαθό". Ελεος! Είναι υποχρέωση του εργοδότη, αφού αντιπροσωπεύει την προσφορά εργασίας που ήδη έχουμε εκπληρώσει. "Ουσιαστικά αγαθά" - συνεχίζει το σωματείο - είναι η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση και το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, που θίγονται από την επίθεση που είναι σε εξέλιξη».