«

Κίνδυνο - θάνατο» χαρακτηρίζουν τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ τα κυβερνητικά σχέδια σε βάρος του κλάδου των ναυτεργατών όλων των ειδικοτήτων, που αφορούν το ανελέητο χτύπημα του συνόλου των εργασιακών ναυτεργατικών δικαιωμάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η πλήρης άρση του καμποτάζ καταρχήν στα πλοία της κρουαζιέρας, για την ενίσχυση της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Σημαίνοντας το σύνθημα του αγωνιστικού ξεσηκωμού, καλούν όλους τους ναυτεργάτες να δώσουν με αποφασιστικότητα τις νέες απεργιακές μάχες που έχουν αποφασισθεί να ανοίξουν την προοπτική της παραπέρα κλιμάκωσης.

Η άρση του καμποτάζ (δηλαδή καταργείται το δικαίωμα της Ελλάδας στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες της να έχει πλοία με ελληνική σημαία και ελληνικά πληρώματα), που προβλέπεται από τον κανονισμό - έκτρωμα 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται σταδιακά στην κρουαζιέρα από το 1999 και στην ακτοπλοΐα από το 2001 με αποφάσεις και νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, διαδικασία που ενίσχυσε η κυβέρνηση της ΝΔ. Τώρα με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού γίνεται σαφές ότι επιχειρείται η πλήρης εφαρμογή του κανονισμού, ξεκινώντας και πάλι από την κρουαζιέρα για να επεκταθεί στη συνέχεια και σε άλλες κατηγορίες πλοίων. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι από τα κρουαζιερόπλοια θα πεταχτεί στη στεριά και ο τελευταίος ναυτεργάτης με συγκροτημένα δικαιώματα και συνδικαλιστική εκπροσώπηση, για να αντικατασταθεί από χαμηλόμισθους ανασφάλιστους ναυτεργάτες που θα διακινούνται μέσω δουλεμπορικών πρακτορείων και κυκλωμάτων. Το κρουαζιερόπλοιο «ΖΕΝΙΤΗ», το οποίο ήδη αρμενίζει στο Αιγαίο από τις 23 Μάρτη και κάνει κυκλικά ταξίδια με λιμάνι βάσης τον Πειραιά (δηλαδή επιβίβαση, αποβίβαση), είναι ενδεικτικό παράδειγμα. Οι περίπου 600 ναυτεργάτες του πληρώματος βρίσκονται κάτω από τέτοιο αισχρό καθεστώς.

Οι συνέπειες για τους ναυτεργάτες θα είναι τουλάχιστον εφιαλτικές, το ΝΑΤ θα δεχτεί ένα ακόμα συντριπτικό πλήγμα, ενώ θα ανοίξει παραπέρα η όρεξη και των ακτοπλόων εφοπλιστών, οι οποίοι ήδη έχουν αρχίσει και προβάλλουν αξιώσεις για τέτοιου είδους πληρώματα στα ακτοπλοϊκά πλοία. Ομως οι οδυνηρές συνέπειες δε σταματούν εδώ. Η άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, δηλαδή ότι καράβια με σημαίες «πανιά ευκαιρίας», με χαμηλόμισθα, ανασφάλιστα πληρώματα, θα αρμενίζουν ανενόχλητα στο Αιγαίο και θα έχουν ως βάση (επιβίβαση, αποβίβαση) ελληνικό λιμάνι, θα εντείνει ακόμα παραπέρα τον ανελέητο ανταγωνισμό του εφοπλιστικού κεφαλαίου, θα ισχυροποιήσει παραπέρα τις μονοπωλιακές καταστάσεις που ήδη έχουν διαμορφωθεί στο Αιγαίο, βασανίζοντας ναυτεργάτες και νησιώτες, θα απειλήσει πια με πλήρη απορρύθμιση τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες σε βάρος του λαού.

Επομένως, οι ναυτεργάτες έχουν υποχρέωση να οργανώσουν, να κλιμακώσουν τους αγώνες τους, όμως η υπόθεση δεν αφορά μόνο αυτούς. Είναι μία ακόμα σκληρή αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους που αφορά συνολικά την εργατική τάξη και τις λαϊκές δυνάμεις και αναδεικνύει το μεγάλο της καθήκον. Τη διεκδίκηση και κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας που θα έχει τη δύναμη να πάρει τα καράβια από τα χέρια των εφοπλιστών, να γίνουν λαϊκή περιουσία, στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας, οικονομίας, για ναυτιλία ενταγμένη στον κρατικό - κοινωνικό τομέα μεταφορών, που θα αφορά αποκλειστικά και μόνο τη λαϊκή ευημερία.