«Το πρόβλημα της Θράκης, το πρόβλημα της Ελλάδας συνδέεται αναπόσπαστα με την τύχη και το μέλλον της Βαλκανικής. Εμείς πιστεύουμε απόλυτα ότι μπορεί να υπάρξει όφελος στα πλαίσια μιας διαβαλκανικής συνεργασίας, λόγω και της γεωγραφικής εγγύτητας και της δυνατότητας από οικονομικής πλευράς να υπάρξει αμοιβαίο όφελος». Τα παραπάνω υπογράμμισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στην ομιλία της στην ειδική ημερήσια διάταξη της Ολομέλειας της Βουλής «για την επέτειο της συμπλήρωσης 80 χρόνων από την ενσωμάτωση της Θράκης στον Κορμό του Ελληνικού Κράτους», που πραγματοποιήθηκε χτες Πέμπτη.

Ολόκληρη η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα παρατίθεται παρακάτω:

«Επιτρέψτε μου στη σημερινή επετειακή συνεδρίαση να μην επιχειρήσω να ασχοληθώ με τη σε βάθος χρόνων ιστορία της περιοχής της Θράκης», σημείωσε στην αρχή της ομιλίας της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Και συνέχισε: «Δεν ξέρω πόση πρακτική σημασία μπορεί να έχει σήμερα το πού βρίσκονται τα προϊστορικά και ιστορικά της όρια, πολύ περισσότερο που δεν ήταν προσδιορισμένα στις αρχαίες πηγές. Αυτό που έχει σημασία είναι να μη χάνονται τα πολύτιμα ιστορικά συμπεράσματα που δίνουν εξήγηση, πώς διαμορφώθηκε η σημερινή εδαφική και πολιτική κατάσταση στη βορειοανατολική άκρη της χώρας μας, σαν αποτέλεσμα των μακρών και πολύπλοκων διεργασιών της διαμόρφωσης των βαλκανικών εθνικών κρατών. Η ιστορική έρευνα έχει ακόμα αρκετή δουλιά να κάνει. Αρκεί να μη φιλοδοξήσει να χρησιμοποιήσει, να νεκραναστήσει σχήματα, σχέδια και απόψεις, καταστάσεις που από χρόνια τις έχει ξεπεράσει η νεότερη ιστορική πραγματικότητα.

Υπάρχουν όμως συμπεράσματα και ιστορικά διδάγματα που διατηρούν την αξία τους στη σημερινή πραγματικότητα. Η διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης στην περιοχή της Θράκης υπήρξε αποτέλεσμα της πολιτικής αναδιανομής, εδαφικής, άρα και οικονομικής, που επιχειρήθηκε στη βαλκανική από εξωβαλκανικούς παράγοντες, που δεν ήταν άλλοι από τις ηγετικές καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης. Ο διεθνής ιμπεριαλισμός είναι παρών και σήμερα, από ευρωπαϊκής πλευράς και αμερικανικής.

Η ιστορία της Θράκης, όπως γενικότερα της βαλκανικής χερσονήσου, είναι γεμάτη από πολιτικές και στρατιωτικές επεμβάσεις, πολέμους, βία, ληστεία του πλούτου των λαών, που διακόπηκε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με τη δημιουργία της κοινότητας των σοσιαλιστικών χωρών.

Η σημερινή Θράκη, η Ελλάδα, τα Βαλκάνια, ζουν κάτω από το βάρος όλου του πλέγματος των προβλημάτων που έζησε παλαιότερα η περιοχή, αν δεν είναι και χειρότερα. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις βρίσκονται σε θέση άμεσου καθοδηγητή στην περιοχή, με τις στρατιωτικές δυνάμεις τους εξαπλωμένες και θεσμοθετημένες, ενώ η αλλαγή των συνόρων ξεκίνησε, προχώρησε και δεν έχει σταματήσει».

«Χρέος όλων των βαλκανικών λαών», τόνισε η ομιλήτρια, «είναι να αντισταθούν σθεναρά, όσο γίνεται πιο σθεναρά, στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και παρουσία στα Βαλκάνια, σε όλα τα σχέδιά τους, είτε εμφανίζονται με τη μορφή τής δήθεν οικονομικής βοήθειας, είτε στον υποκριτικό ρόλο του ειρηνευτή και διαιτητή.

Ο ελληνικός λαός, κατά συνέπεια και οι ζώντες στη Θράκη, πρέπει να σηκώσουν το βάρος αυτής της αντίστασης, μαζί με τους λαούς της περιοχής, μια και αυτό που συντελείται ή απειλείται να συντελεστεί σήμερα θα βαρύνει όχι μόνο στη ζωή της δικής μας γενιάς, αλλά και στη ζωή των παιδιών.

Για μας δεν υπάρχουν σχέδια ανάπτυξης για τη Θράκη χωρίς αντίσταση στην πολιτική του ιμπεριαλισμού στην περιοχή, χωρίς κοινή δράση με τους γειτονικούς λαούς και κατά των κυβερνήσεων που έχουν τις δικές τους βλέψεις στη διανομή της λείας.

Για πολλά χρόνια, και σήμερα, επικρατεί μια αντίληψη στα περισσότερα κόμματα ότι μπορεί να υπάρξει τοπική αναπτυξιακή πολιτική για τη Θράκη και όφελος για τους κατοίκους της, μέσω αναπτυξιακών κινήτρων. Οτι μπορεί να υπάρξουν αποτελεσματικά τοπικά προγράμματα ικανά να παραμερίσουν τις συνέπειες μιας πολιτικής που εδώ και πολλά χρόνια - εκτός των άλλων - υποδαύλισε ένταση στις σχέσεις ανάμεσα στους μουσουλμάνους και στους υπόλοιπους κατοίκους. Με ευθύνη ελληνικών κυβερνήσεων και της γειτονικής Τουρκίας.

Ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα, πορίσματα, ως και κοινό πόρισμα από όλα τα κόμματα της Βουλής, δοκιμάστηκαν. Δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα».

«Η Θράκη», τόνισε στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα, «εξακολουθεί να παραμένει από τις πιο καθυστερημένες περιοχές της ΕΕ, είναι μέσα στις 7 τελευταίες, και την ίδια ώρα είναι εκτεθειμένη στις διακυμάνσεις των σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας. Ενώ ο πληθυσμός μειώνεται σε βάρος των νέων ηλικιών, η ανεργία αυξάνεται, το εργατικό εισόδημα παραμένει στα επίπεδα του 1985. Το αγροτικό εισόδημα μειώνεται συνεχώς, η απασχόληση στον αγροτικό τομέα την περίοδο '93-'97 μειώθηκε κατά 55.000. Δυσμενείς είναι οι εξελίξεις για τους επαγγελματοβιοτέχνες. Γι' αυτούς τα διάφορα ειδικά κίνητρα αποδείχτηκαν ασπιρίνες και μάλιστα με ληγμένη ημερομηνία.

Τα αποτελέσματα, με την πολιτική που ακολουθείται είναι φυσιολογικά, τραγικά: κλείνουν σχολεία λόγω έλλειψης μαθητών, όχι μόνο εξαιτίας της υπογεννητικότητας, αλλά και εξαιτίας της αναγκαστικής εγκατάλειψης των σπουδών από τα παιδιά των εργατικών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Περιοχές όπως το Τρίγωνο που είχαν 17 δημοτικά σχολεία εν λειτουργία, σήμερα έχουν μόνο 3. Σε ένα χωριό στο Βάλτο της Ορεστιάδας από 120 μαθητές έμειναν μόνο 4.

Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης και ιδιαίτερα τα νέα τμήματά του αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα: Υλικοτεχνικής υποδομής, ελλείψεις διδακτικού προσωπικού, ενώ οι φοιτητές -φοιτήτριες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της κατάστασης των φοιτητικών εστιών. Το μέλλον των νέων τμημάτων είναι αβέβαιο.

Ολα τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας αντιμετωπίζουν θέματα χρηματοδότησης, έλλειψης προσωπικού, έλλειψης κρίσιμων ειδικοτήτων. Το νέο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης δεν έχει μπει σε λειτουργία, παρά τις υποσχέσεις που δημόσια έδωσαν οι αρμόδιοι. Σκεφθείτε τι έχει να συμβεί με βάση τα νέα κυβερνητικά σχέδια στον τομέα της υγείας.

Και τα έργα υποδομής προχωρούν με υπερβάσεις των προϋπολογισμών και με ρυθμούς χελώνας. Αφορούν την Εγνατία, το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας, ενώ ανάλογη πορεία έχει και το σιδηροδρομικό δίκτυο.

Αν και τα τελευταία χρόνια πάρθηκαν ορισμένα θετικά μέτρα, υπάρχουν ακόμα προβλήματα στην εκπαίδευση της μειονότητας, στο ζήτημα των βακουφίων, στη διαδικασία ανάδειξης μουφτή, στην άρση επιπτώσεων από την αφαίρεση της ιθαγένειας πριν τη νέα ρύθμιση».

«Η ζωή και τα προβλήματα», παρατήρησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «ενώνουν και μπορεί να ενώσουν αγωνιστικά ακόμα περισσότερο όλους τους κατοίκους της Θράκης ανεξάρτητα καταγωγής, θρησκείας, πολιτισμού. Με την ευκαιρία θα θέλαμε για άλλη μια φορά να απορρίψουμε κατηγορηματικά τις υποκριτικές, δημαγωγικές και γνωστής σκοπιμότητας εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που κάθε χρόνο έρχονται τάχα να μας συνετίσουν χάρη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με προφανείς σκοπιμότητες που συνδέονται με τα συμφέροντά τους στο Αιγαίο, στην ευρύτερη περιοχή.

Οξύτατα προβλήματα υπάρχουν και για τους Ελληνες που ήρθαν από την περιοχή του Πόντου: Ανεργίας, στέγασης, πράγμα που τους οδήγησε πρόσφατα να βγουν κυριολεκτικά στους δρόμους.

Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν υποφέρουν όλοι όσοι ζουν η έχουν δραστηριότητες στην περιοχή της Θράκης. Υπάρχουν και αυτοί που θησαυρίζουν ακριβώς γιατί υπάρχουν αυτοί που πένονται, ή βλέπουν να επιδεινώνεται η ζωή τους. Οι ιδιωτικοποιήσεις απλώθηκαν σε βασικούς βιομηχανικούς παραγωγικούς τομείς, τα δύο εργοστάσια ζάχαρης μπήκαν στο Χρηματιστήριο, μεγάλες ιδιωτικές καπνοβιομηχανίες φλερτάρουν τη ΣΕΚΑΠ. Ο ορυκτός πλούτος παραδίδεται στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, όπως το πετρέλαιο, το μάρμαρο, τα κοιτάσματα χρυσού σε Ροδόπη και Εβρο. Το φυσικό αέριο δίνεται στον όμιλο Κοπελούζου για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και η εκμετάλλευσή του, έχει ανατεθεί στον όμιλο Λάτση.

Κέρδη βγαίνουν και θα βγουν, ήδη είναι υψηλή η κερδοφορία του κεφαλαίου, ακριβώς γι' αυτό η περιοχή φτωχαίνει και θα φτωχαίνει.

Συνήθως μας ζητά η κυβέρνηση συγκεκριμένες προτάσεις για μια συγκεκριμένη περιοχή, όπως είναι η Θράκη. Για άλλη μια φορά ξεκαθαρίζουμε, ότι δεν είναι δυνατό να υπάρξει ανάπτυξη υπέρ των κατοίκων της Θράκης, υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, από τη στιγμή που η γενική γραμμή ανάπτυξης που ακολουθείται σε πανεθνική κλίμακα είναι σε βάρος του λαού και υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου».

«Δεν είναι δυνατόν η Θράκη να γίνει νησίδα ευτυχίας», σημείωσε η ομιλήτρια. «Δεν πιστεύουμε επίσης ότι μπορεί να υπάρξει αξιοποίηση των τοπικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων και πηγών πλούτου για την περιοχή, εξασφάλιση της απασχόλησης, αν δεν υπάρχει πανεθνικό σχέδιο αξιοποίησης του παραγωγικού πλούτου και των πηγών της χώρας προς όφελος του λαού, το οποίο θα καθορίζει και το χαρακτήρα της αποκέντρωσης, της περιφερειακής. Δεν μπορεί να υπάρξει θετική τοπική ανάπτυξη όπως και πανεθνική, όταν οι πηγές πλούτου βρίσκονται στην ιδιοκτησία, στη διαχείριση και στον έλεγχο του μεγάλου κεφαλαίου, ελληνικών και διεθνικών επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτό δε σημαίνει ότι παραιτούμαστε από διεκδικήσεις σήμερα. Αντίθετα, καλούμε το λαό της περιοχής να παλέψει για την αξιοποίηση των τοπικών δυνατοτήτων, αλλά και την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας με συγκεκριμένους στόχους πάλης που μπορεί να κατακτήσει και να κερδίσει, να τους επιβάλλει με τους αγώνες του.

Ηδη θίξαμε ορισμένα προβλήματα που υπάρχουν, όπως της ανεργίας, των ΕΒΕ, της αγροτιάς, της παιδείας, της υγείας. Για τα ζητήματα αυτά έχουμε καταθέσει στο λαό και στη Βουλή συγκεκριμένες προτάσεις σε πανελλαδική κλίμακα, που μπορούν να βγουν αντίστοιχη έκφραση τοπικά.

Δε βρίσκω αναγκαίο να τις αναφέρω συγκεκριμένα σε μια επετειακή συζήτηση. Δυστυχώς αυτές οι προτάσεις μας έχουν απορριφθεί από την κυβέρνηση, τα αρμόδια όργανα, γιατί έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των διάφορων κυρίων Λάτση, Κοπελούζου κλπ, με τα συμφέροντα που υπηρετεί η ΕΕ.

Οι κάτοικοι της Θράκης τις γνωρίζουν, καθώς επανειλημμένα τις έχουμε αναφέρει τοπικά, στους μαζικούς φορείς, και κατά τη διάρκεια εκλογικών και άλλων πολιτικών αναμετρήσεων. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα έρθει η μέρα, που θα τις υιοθετήσει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, των εργαζομένων της Θράκης. Τότε, αυτό που είναι οικονομικά ρεαλιστικό, θα γίνει και πολιτικά».

«Το πρόβλημα της Θράκης», παρατήρησε, ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «το πρόβλημα της Ελλάδας συνδέεται αναπόσπαστα με την τύχη και το μέλλον της Βαλκανικής. Εμείς πιστεύουμε απόλυτα ότι μπορεί να υπάρξει όφελος στα πλαίσια μιας διαβαλκανικής συνεργασίας, λόγω και της γεωγραφικής εγγύτητας, και της δυνατότητας από οικονομική πλευρά να υπάρξει αμοιβαίο όφελος. Μια τέτοια όμως περιφερειακή συνεργασία δεν μπορεί να δώσει αποτέλεσμα, όσο στα Βαλκάνια υπάρχουν κράτη προτεκτοράτα, κράτη που ενδιαφέρονται να προωθήσουν τις αναδιαρθρώσεις και συνταγές της ΕΕ, κράτη που αναγνωρίζουν την παρουσία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή για λόγους δήθεν ασφάλειας και ειρήνης. Αν όμως οι κυβερνήσεις έχουν τάξει τον εαυτό τους να υπηρετήσουν το "νέο δίκαιο", το "δίκαιο" της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, υπάρχουν και οι λαοί που συσφίγγοντας τις σχέσεις και τη δράση τους μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον, να αντισταθούν σήμερα στην αλλαγή των συνόρων, να παρεμποδίσουν να χύνεται αίμα στα Βαλκάνια, χάρη της διανομής των αγορών και του πλούτου».